Nies je in je elleboog als je alleen bent?
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Een opheffing van de beperkingen die de verspreiding van het COVID-19 virus in Tibetaanse gebieden van China blokkeren, brengt meer mensen op straat, maar doet de vrees ontstaan dat het ergste van de pandemie misschien nog niet voorbij is.
De automaat en de rem.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Hoe moeilijk de situatie ook is, we moeten de wetenschap en het menselijk vernuft vastberaden en moedig inzetten om de problemen waarmee we geconfronteerd worden te overwinnen.
Waar ik vandaan kom, is men gewend om direct en assertief te reageren. Soms ben ik dit – tot mijn eigen schade en schande – ook wel eens. Zonder aarzelen riep ik: ‘Tja, ik heb nogal een krachtige stoelgang, hè, dus ik heb extra groot toiletpapier nodig!’
Wouter ter Braake – Op de vraag ‘wat doet de corona-crisis met de psyche van mens en maatschappij?‘ geven psychologen, filosofen en andere sociale wetenschappers in de Volkskrant interessante bespiegelingen. Zo stelt een hoogleraar psychologie: ‘Menselijk contact is bijna net zo essentieel als water of voedsel’.
’Toegang tot informatie omvat het recht om informatie te zoeken, te ontvangen en te delen, wat vooral relevant is bij de uitbraak van COVID-19 om ervoor te zorgen dat iedereen op de hoogte is van de ziekte en van de reactie van de regering, aldus Human Rights Watch.
Deze week raakte ik plots ontroerd. Ik zag op Facebook hoe leden van het Rotterdams Philharmonisch, gedwongen door corona, van huis uit Beethovens Ode an die Freude speelden, ieder voor zich èn toch samen.
De afgelopen weken stonden er onder andere in Polen en Bulgarije kilometerslange files vanwege aangescherpte grenscontroles in verband met de coronacrisis. Dieren in veewagens stonden urenlang vast en sommige dieren stierven van uitputting.
