De Boeddha bleef langer weg dan Taigu verwacht had, en dat kwam goed uit. Hij zette zich achter de computer en liet deze de pagina’s met Boeddhaweg over die van Amidazen heen schrijven. Hij slaakte een zucht van verlichting. Zo, gelukkig, het oude vertrouwde Boeddhaweg was weer terug.
Columns
Twijfelzomer
Zo nu en dan kan ik een druppeltje laten vallen in het brandende bos. En ik neem mezelf elke dag weer voor niet bij te dragen aan lijden en ervaar elke dag weer dat het een onmogelijke opgave is.
Hemel en hel zijn hier
Hemel en hel zijn hier en nergens anders. Soms razen er stormen in mijn hemel en soms heerst de rust van een ijsvlakte in mijn hel. Mijn hemel en hel bevinden zich op één en dezelfde locatie.
Het zijperron
Daar sta je dan, helemaal alleen, achtergelaten, gepakt en gezakt… maar de wereld draait verder en tijd is iets waar wij naar leven, en héél stipt.
Amida’s pijn
Er werd geroepen. In het ademhalen sprak ik weet niet wie. De aanzuigende kracht van het toevertrouwen is sterk. Laat het wijsje klinken zoals het komt en de stroom voert je mee naar de bron.
Breek me de bek niet open…
Ik wil mijn vierde fase van eenentwintig jaar – of iets meer of minder – besteden aan delen en verdiepen, verdiepen en delen met wie er belangstelling voor heeft en mee wil delen en verdiepen, verdiepen en delen. Ben ik nu dan een sanyasin?
Een boeddhistisch antwoord op virtuele haat
In meditatie kwam het beeld tot mij van Thich Nhat Hanh, bij uitstek iemand van vrede en verzoening. Er bestaat een dvd waarop te zien is hoe hij in zijn Franse thuisbasis Plum Village een aantal dagen achtereen met mensen uit Israel en Palestina werkt aan wederzijds begrip en heling.
‘Ik heb over de dood geen enkele zekerheid…’
Mijn hart kan opeens stilstaan, ik kan door een auto aangereden worden, ik kan gewoon verkeerd voedsel eten.
Aanvliegroutes naar een kwalitatieve sprong
Zojuist heb ik vijftig minuten gemediteerd, samen met 1.634 anderen die eveneens gebruikmaken van de Insight Timer app (gratis en zonder reclame). Met elkaar vorm je in een altijd wisselende samenstelling een wereldwijde virtuele sangha.
Hou op om er over na te denken
Ik had de illusie dat het boeddhisme buiten mij om de Grote Schoonmaker was. Zo van ‘hoppe, hoppe, soppen’ en schoon is de boel. Voor altijd. En zo leek het ook.
Taigu’s Reken-Zen-Raadsel
Deze zomer is de vakantiepuzzel afkomstig van onze zenpuzzelredacteur Taigu. Speciaal voor liefhebbers van mindfulness.
De mat mee op vakantie
Ik ben langzaam de aanvaarding in gegroeid, mede dankzij het zenboeddhisme dat me in de loop der jaren zoveel meer heeft gebracht dan ‘coping’ alleen.
Het wegvallen van het zelf
Niets heeft een vaste essentie, ook wijzelf niet. We hebben wel de neiging aan alle fenomenen een vaste essentie toe te schrijven. Blijkbaar is het moeilijk functioneren zonder te doen alsof.
Samye Dzong, oase in de grote stad woestijn Londen
De dakloze kijkt verwonderd op als ik hem aanspreek en een portie warme authentieke aandacht aan hem schenk (en wat ponden in zijn bakje). Een mooi mens, maar blijkbaar onzichtbaar voor de rest van de bevolking. Hij is vrijwel de enige persoon die mij aankijkt.
Sta ik daar wat stof te vergaren…
‘Stof verzamelen’, dat heeft in onze maatschappij een negatieve bijklank, hè? Iets wat statisch blijft, ongebruikt staat wat stof te vergaren …
Maar hier gaat het over helemaal iets anders. Ik moest stof vergaren: Een stukje stof vragen aan mensen die veel voor me betekenen, of ze nu nog leven of al gestorven zijn.
De straat op…
Af en toe breekt het wolkendek open en stopt een warme mens, geeft enkele hete muffins,wat geld, een broodje, enkele koeken, zelfs een croissant.
Komkommertijd
Waar het woord komkommertijd precies vandaan komt, is niet helemaal zeker. Sommigen zeggen dat het een leenvertaling is van het Engelse cucumber time, dat vroeger in de zomermaanden door kleermakers werd gebruikt.
Onverwacht inzicht
Een baggernacht. Maar wat is dit een ervaring.
Kinderen zijn onze toekomst
De toekomst van onze kinderen wordt vooral beheerst door een sterk intensief denken over het kind maar te weinig door een meeleven met de affectieve ontdekkingsreis van het kind.
Zazen met de mond
Een eenvoudige Japanse klompenmaker liet na zijn dood in zestig nagelaten schriftjes duizenden korte gedichten achter over zijn intieme ervaringen van Amida Boeddha.
De drilboor, de grasmaaier en liefdevolle vriendelijkheid
Het is maar geluid, zei de leraar, terwijl 150 decibel drilboorgeluid onze geest en oren teisterde.
Dank zij Amida Boeddha?
Japans is in sommige boeddhistische stromingen zo’n beetje wat kerklatijn vroeger voor het katholicisme was. Dat geldt voor het Reine Land en ook voor Zen.
Mag het iets minder?
Het westers boeddhisme is een bravoure-religie geworden. Het moet altijd meer, sterker, intenser. Mag ik een lans breken voor het gewone?
Mindfulness behoeft boeddhisme als context
Leidt mindfulness van zichzelf tot het ontwikkelen van compassie en is dat voldoende? Of heeft mindfulness boeddhisme nodig als context?