• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Twaalfde jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » Boeddhisme » Japans boeddhisme » Bodai XV – ‘Ik ben geen bedelaar, maar een monnik’

Bodai XV – ‘Ik ben geen bedelaar, maar een monnik’

16 april 2016 door Zeshin van der Plas

Hoe ontelbaar de levende wezens ook zijn, ik beloof ze allemaal te redden.
Hoe enorm mijn fantasie daar over ook is, ik beloof te leren de werkelijkheid onder ogen te zien.
Hoe lang ik daar ook voor zal moet leren, ik beloof het onder de knie te krijgen.
Hoe lang ik ook met dit alles bezig zal zijn, ik beloof het helemaal af te maken.

Kukelekuuuuuu, kukelekuuuuuuu, Bodai trekt zijn deken over z’n hoofd, kukelekuuuuuuuuuuuu. Bodai denkt: ‘Haan, we hebben helemaal geen haan’, hij doet zijn ogen open, het is nog donker. Dan realiseert hij zich dat hij in het schuurtje van Edie ligt en niet voor de meditatie hoeft op te staan en wentelt zich zonder wroeging in de heerlijke warmte van zijn slaapplekje. Een uurtje later klinkt een stemmetje: ‘Meneer monnik, bent u al wakker, mama heeft thee en chapati’s.’

Een uitgerekt gegrom vanuit het schuurtje maakt duidelijk dat meneer de monnik wakker is. ‘Ik kom er aan’ zegt Bodai en als zich in zijn pij gehesen heeft gaat hij met een slaperig hoofd buiten aan het kleine tafeltje zitten. Edie zegt: ‘Stop je hoofd even in de put dan word je wakker.’ Bodai loopt naar het midden van het erf,  een vriendelijke buurvrouw geeft hem gedienstig de emmer zodat hij zich kan opfrissen. Na een heerlijk ontbijtje zegt hij: ‘Zou ik het stuk hout van gisteren van je mogen hebben?’

‘Ik heb iets veel beters voor je’, zegt Edie die naar binnen gaat en even later met een zwart gelakte drinknap naar buiten komt. ‘Deze is van de grootvader van mijn overleden man geweest. Toen zijn vrouw overleed is hij als sadhu (yogi) gaan leven, hij staat bij ons maar te verstoffen. Trouwens, hoe  laat ben je weer terug dan kan ik rekening houden met het eten.’

Deze vraag komt een beetje onverwacht en slaat hem om het hart, het geeft Bodai een beklemmend gevoel. Hij zegt: ’Ik ben heel blij met jullie vriendelijkheid maar ik weet niet of ik terugkom naar hier.’ Rada trekt een pruillipje en Edie zegt: ‘Ik snap het, maar er is hier altijd een slaapplekje voor je.’ Bodai geeft Edie een knuffel maar als hij Rada er ook een wil geven loopt ze weg en ze roept: ‘Jij bent stom’. De jonge monnik loopt het erf af zwaait nog een keer naar Edie en word dan opgenomen in de mensenmassa van Wakali. Als hij bij het marktplein komt is er nog steeds het onbestemde gevoel maar hij zet zich er overheen en gaat op een strategisch plekje staan waar veel mensen langskomen. Met zijn bedelnap in z’n handen begint hij de ‘Enmei sutra’ te reciteren.

Het is een gemakkelijke sutra die je eindeloos kunt herhalen- dat is eigenlijk ook logisch, het is de levensverlengende sutra. Na een uurtje krijgt hij een droge keel van het zingen, hij loopt naar de overkant waar een theehuis is. Als hij wil gaan zitten komt de baas op hoge poten aangelopen en roept:’Geen bedelaars in mijn theehuis, d’r uit.’ Dat heeft Bodai nog nooit meegemaakt en hij zegt: ’Ik kom niet bedelen, maar alleen een kopje thee drinken.’ Als je niet maakt dat je wegkomt…

Dreigend komt de baas op hem aflopen. Verbouwereerd loopt Bodai het marktplein op. Dan klinkt er een stem, die zegt: ‘Dat valt niet mee hè, eerwaarde.’  In een hoekje zit een zwerver in lompen gehuld gehurkt op de grond. ‘Ik heb weliswaar geen thee, maar als een slokje water ook goed is,… kom maar op met uw nap. De man haalt een kalebas met een stop te voorschijn. Bodai houd zijn kom op en de man schenkt er wat water in.

De zwerver zegt: ‘Er zijn mensen die het niet zo op bedelaars hebben, wen er alvast maar aan, vooral die van de vaisyas-kaste hebben de pest aan bedelaars’.

‘Ja maar, ik ben helemaal geen bedelaar, ik ben een monnik.’
‘Zooooo eerwaarde en tot welke kloosterorde behoort u dan?’
‘Nou ik ehhh ehhh’
‘Dat bedoel ik, je kunt wel heilige liedjes zingen en als je daar geld voor wilt hebben ben je gewoon een bedelaar.’
‘Maar monniken bedelen toch allemaal.’
‘Jawel… monniken’
‘Maar ik ben toch een monnik.’
‘O ja waar zijn uw medebroeders dan? Waar is uw tas waar de naam van de tempel op staat?’
‘Ik ben weggelopen uit het klooster.’
‘Hier,… neem nog wat water, kost niks. Maar,.. wat stond u daarnet te murmelen.’
‘Wat bedoelt u?’
‘U stond daarnet te murmelen, zo van:

Kan de zee op zijn naam komen
Moet ze zolang poetsen
Ja poetsen,…
En verder weet ik niet.

Verbaasd kijkt Bodai de zwerver met grote ogen aan en zegt: ‘Dat was de sutra voor verlenging van leven.’
‘Nou ik begreep er geen hout van.’
‘Dat komt omdat het in het Chinees is, het betekent:

Mijn hart is één met de pijn van de mensen
Kom, zoek verlichting in Boeddha.
Iedereen is Boeddha!
Word wakker, je bent Boeddha-
De Boeddha, dharma en sangha-
Een zuivere, vrolijke , onbaatzuchtige Boeddha.
de kreten in de nacht
De pijn van overdag
Ze zijn bedacht
Zelfs dit moment, ‘dit nu’
Het is bedacht.

De zwerver reageert. ‘En dat zou je leven verlengen? Nou ik vind het wreed, ik vind het wreed om nog meer zout in de wonden te smeren, wat nou compassie, het gaat volledig voorbij aan de tragedie van dit leven.

Wij, we zitten hier als bedelaars en mogen niet eens thee in het theehuis drinken. Zie je dat paleis van de radja daar? Arme sloebers hebben stenen moeten hakken om dat te kunnen bouwen. Ga maar eens vertelen dat de pijn in hun rug niet van het stenen sjouwen komt maar dat ze het bedacht hebben, dat ze het zich inbeelden. Als je dat liedje nog een keer zingt moet je drie dagen je mond met zeep spoelen.’

De zwerver raakt op dreef: ‘Je hebt in zeven jaar nog niet veel geleerd, hè. Het enige wat je geleerd hebt is een vroom gezicht trekken, en die klap heeft ook niet veel geholpen. Je zou eigenlijk takken moeten gaan sjouwen om nog wat te leren. Rot op met je liedje het gaat om geven, alleen maar geven.’ Beteuterd  kijkt Bodai naar de kom water in zijn handen, de dag begon al raar maar nu is het nog veel gekker. De bedelaar vraagt: ‘Wat ben je van plan?’ ‘Van plan, ik weet het niet, ik, ik…’Diepe zucht.

‘Je kunt moeilijk hier blijven zitten, wat ben je van plan?’

Bodai pijnigt zijn hersens af. De bedelaar roept: Wat wil je! Bodai brult terug: ‘Dit gevoel kwijt.’

’Wat voor gevoel?’
‘Het gevoel dat mijn hart fijngeknepen word, het gevoel van het rotsblok in mijn nek, het gevoel van schuld, pijn, onmacht…’

Hoeveel geld heb je? Bodai kijkt de bedelaar aan en vraagt: ‘Hoezo, kan ik het afkopen, kan jij het voor een paar roepies wegtoveren? Waarom zou ik, die gevoelens zijn toch alleen maar bedacht.’

Hoeveel geld heb je? Bodai telt zijn geld. De zwerver zegt: ‘Mooi, pak die takkenbos op en ga maar mee.’ Gebukt onder de vracht loopt hij achter de bedelaar aan. Bij een stalletje met tassen blijven ze staan. De bedelaar zoekt een stevig exemplaar uit en zegt: ‘Betaal de marktkoopman maar.’ Zo kopen ze een handdoek, scheergerei, dekens en een tandenborstel. De bedelaar loopt de stad uit, ze lopen langs de rivier, richting de bergen. In de verte ziet Bodai een bamboebos en denkt- wat bedoelde hij met ‘in zeven jaar nog niet veel geleerd’ en met ‘die klap heeft ook niet veel geholpen’. De zwerver vraagt waar Bodai de nacht heeft doorgebracht. ‘O, bij een vrouw van wie haar man overleden is. Ze heeft een dochtertje van een jaar of zes.’

‘Ja ja, zegt de bedelaar,‘ en wil je nog naar haar terug? ‘Nou nee, ik denk niet dat ik daar wat mee opschiet’. Hoezo opschiet? ‘Nou de gevoelens waar ik mee worstel, ik denk niet dat als ik bij haar blijf, ik daar vanaf kom.’ Ja, ja, zegt zegt de bedelaar. ‘Ken je de sutra van ‘het zelf vergeten’ de sutra van ‘alleen maar geven?’ Nee , zegt Bodai. De bedelaar begint te schaterlachen en zegt: Alleen jouw gevoelens, jouw pijn zijn belangrijk, terwijl zij net haar man verloren heeft.’ Hij lacht weer en begint te zingen:

Dukka dukka dukka pijn dat is Rupa Niet willen is Tanhna Zoek naar Nirodha Langs het paadje van Arya Magga Kom je bij Sunyata’

Van wie heb je dat geleerd? vraagt Bodai. Van een oude Banjhākri. Bodai krabt op zijn hoofd, schudt de takkenbos weer goed op zijn rug en zegt: ‘Ik heb iemand gekend die Banjakris heette, is dat soms dezelfde?’ ‘Dat kan wel, want hij slist nogal en als je vraagt hoe hij heet zegt hij steevast ‘Banjakrisssss’ ‘Draagt hij een grote zwarte baard?’ De bedelaar begint te lachen, en zegt: ze hebben allemaal grote zwarte baarden. Ze zijn inmiddels bij het bamboebosje  gekomen, als ze het bos in lopen komen ze op een plek waar zes slaapplaatsen zijn gemaakt.

De bedelaar zegt: ‘Vannacht is Uru overleden, je kunt wel op zijn plek slapen.’

 

Delen is rijkdom:

  • Twitter
  • LinkedIn
  • E-mail

Categorie: Columns, Japans boeddhisme, Zen, Zeshin van der Plas Tags: bodai

Lees ook:

  1. Bodai en het redden van alle levende wezens
  2. Bodai deel VII – een zware last
  3. Bodai deel XX – Het boze herderinnetje
  4. Bodai III- Zwerver zonder lichaam

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Primaire Sidebar

Door:

Zeshin van der Plas

Zenleraar, oud-globetrotter, oprichter van Suiren-ji zencentrum. Schrijver van versjes, liefhebber van het leven. www.zencentrum.nl 
Alle artikelen »

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

23 mrt
Zen Meditatie Introductie
23 mrt 23
30 mei
Vipassana meditatie Rotterdam
30 mei 23
Rotterdam
31 mei
Ontspanningsmeditatie Rotterdam (vipassana)
31 mei 23
01 jun
Rotterdam - geleide meditatie (vipassana meditatie)
1 jun 23
03 jun
Zen in Twente ochtend met Doin Sensei op 3 juni
3 jun 23
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    Hein Thijssen – ‘God was gewoon een implantaat’

    Joop Ha Hoek - 29 mei 2023

    ‘Wanneer precies weet ik niet meer, maar op een bepaald punt in mijn leven brak mijn kritische geest open. Ik kan me ook niet meer herinneren hoe en op grond waarvan, maar er brak een periode aan waarbij ik me serieus begon af te vragen: hoe kom ik aan het begrip god’? God zat in mijn hoofd als een vage, vormloze massa. Ik moest toen heel nuchter vaststellen dat het begrip ´god´ geen weten was, geen ervaring, maar mij door mensen in  mijn omgeving was aangepraat, in mijn geest was geplant. God was gewoon een implantaat.´

    Waarover praten we als we het over identiteit hebben?

    Kees Moerbeek - 28 mei 2023

    Zolang de identiteitsstrijd werd gevoerd uit naam van gemarginaliseerde of als minderwaardig beschouwde minderheidsgroepen, stond deze op het programma van links. Zodra de referentiegroep echter een meerderheid werd, of een groep die zichzelf superieur opstelde naar andere groepen, werd het bestempeld als een rechts of extreemrechts geluid.

    Daoïsme, de mystieke traditie, een bloemlezing

    Erik Hoogcarspel - 27 mei 2023

    Jan de Meyer (1961) is sinoloog en vertaler. Hij doet al 40 jaar onderzoek naar het daoïsme en hij heeft een nieuwe bloemlezing geschreven van de belangrijkste teksten van het daoïsme. De meeste lezers zijn al bekend met twee beroemde teksten uit deze Chinese traditie: de Laozi en de Zuangzi. Beide teksten zijn al verschillende malen in het Nederlands vertaald, onder andere door de bekende sinoloog Kristoffer Schipperṣ.

    ‘Meebewegen met wat er is’

    gastauteur - 15 mei 2023

    Als het gaat om dak- en thuisloze mensen wordt er door de maatschappij merendeels nog vanuit 'schuld en eigen verantwoordelijkheid' gedacht. Men heeft vaak het verkeerde idee dat iedere persoon in Nederland eigen verantwoorde keuzes maakt en dus verantwoordelijk is voor diens eigen lijden. Of men denkt dat het heel makkelijk is om een uitkering aan te vragen. De gewone burger weet niet hoe het is voor iemand die in een totaal andere realiteit zit.’

    Ras – nutteloze, kwaadaardige onzin

    Kees Moerbeek - 14 mei 2023

    Angela Saini heeft voor haar boek Superieur: de terugkeer van de rassentheorie zo’n beetje alle literatuur over rassenwetenschap doorgespit, schrijft ze. Veel genetici menen dat als genetica bewijst dat er nauwelijks reden is om rassenonderscheid te maken, het dus snel afgelopen zal zijn met racisme. Was het maar waar. Racisme is juist een sociale constructie met een enorme invloed, constateert ze.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • Het paradijs is de kosmische grap
    • Over de Lotus-soetra (23): De parabel van de man die naar water graaft
    • Hein Thijssen – ‘God was gewoon een implantaat’
    • haiku
    • Tussen veranderlijk en onveranderlijk vind je de deur naar non-dualiteit

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.

     

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken.  Via de instellingen kun je bepalen wat je wel of niet toestaat: bekijk je instellingen.

     

    Privacy en cookies

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken en als je reageert: je naam en mailadres.

    Zo houden we bij hoe de site gebruikt wordt en hoe vaak.

    Hier kun je instellen welke cookies je wel of niet toestaat.

    Noodzakelijke cookies

    Met deze cookies slaan we je voorkeuren in het gebruik van deze website op.

    If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.

    Privacy

    Bekijk wat we wel of niet doen met je gegevens