Het ritueel werd in 835 begonnen door Kukai, die de Shingon-school van het boeddhisme in Japan oprichtte. Hooggeplaatste monniken lopen in processie tijdens het Goshichinichi Mishiho-ritueel.
Japans boeddhisme
Herinneringen aan Harada Tangen roshi – Dai Funshi – grote vastberadenheid
Zenmeester Hakuin noemde drie essentiële ingrediënten voor zazen: groot vertrouwen, grote twijfel en grote vastberadenheid. Groot vertrouwen moet er zijn in de Weg, in de meester, in dat er een diepere Waarheid is, een boeddhanatuur. Naarmate je langer oefent, krijg je vanzelf meer en meer vertrouwen dat zazen je tot die waarheid kan brengen.
Herinneringen aan Harada Tangen roshi – Eén lichaam, vele ledematen
De meesten van ons droegen bij elkaar geraapte, tweedehands samu-e. Buiten bij de waslijnen stonden een paar grote tonnen gevuld met door gasten achtergelaten kleding. Daar was altijd wel iets te vinden voor je outfit: bijvoorbeeld een versleten linnen top of een vaal-zwarte broek met net iets te korte pijpen; altijd wel min of meer goed genoeg om in rond te lopen. Maar nu kreeg ieder zijn of haar op maat gemaakte pak!
Herinneringen aan Harada Tangen roshi – koud is ook warm
In die koude maanden deed ik zoveel mogelijk volle zen-buigingen, diep op mijn knieën, met het voorhoofd tegen de tatami. Dat hield me lekker warm en gaf tegelijk een moment van devotie. Een paar keer per dag, liefst 108 keer, op mijn futon of in de hondo. Want het grootste deel van de dag zaten we veel stil.
Boeddhistische doeners en denkers – de serie 41
Sonja Jodo Nijon: ‘Ik wend m’n blik af, voel gêne. Voel me een klein kind, de slechtste leerling uit de klas.’
De berg afdalen
In ons taalgebruik staan bergen voor wat we moeten bereiken. Soms letterlijk in het geval van een bergbeklimmer. Soms figuurlijk voor wie de top wil bereiken in de sport, in het zakenleven … In de christelijke mystiek is de berg vaak een metafoor voor de plaats waar de mens god ontmoet. Het gaat over de dimensie hoger-lager.
Herinneringen aan Harada Tangen roshi – Boeddha is overal
Dit is een eeuwige paradox in zen: we vereren dat wat onvermijdelijk overal is, wat het leven doordringt en leven geeft aan al wat is. Boeddha heet het in zen; of boeddhanatuur, of het Ware Zelf; puur bewustzijn.
Herinneringen aan Harada Tangen roshi – lopen zonder ‘ik’
Tijdens samu (werk) snelde ik van hier naar daar in mijn zwart katoenen samu-broek. Gauw een emmer water halen, en hup weer op weg naar de volgende klus. Met mijn hoofd al bij de volgende taak, gulzig om alles zo snel mogelijk te doen, rende ik op mijn slippers over de paden voor de hondo (Dharmahal).
Herinneringen aan Harada Tangen roshi – kyosaku – ferme compassie
De liefde die achter de klappen lag werd op momenten heel voelbaar, als roshisama de trap op kwam gestommeld en met zijn bijna tachtig jaar alle aanwezigen (soms wel meer dan vijftig) in de zendo met zijn kyosaku kwam bedienen.
Herinneringen aan Harada Tangen roshi – Ji Ta Fu Ni
In de traditionele tafelverzen zongen we steeds de frase sanrin kujaku: de drie wielen zijn leeg.
