Ik had drie vensters open staan maar hoorde het niet.
Columns
Het bos, de vogels en de verrassing
Waar mijn zenleraar zo geschokt van was, was dat ze zich afvroeg of mensen nog wel in staat zijn een directe ervaring te hebben.
Thee
Soms is ieder woord te veel.
Onze democratie is ontaard in een ondemocratisch controlesysteem
Fouten worden onbarmhartig gestraft met zware boetes.
Stttt…
waar je het een weglaat vult het volgende
De minister en de moordenaar
Mensen die je kent, vrienden, oude collega’s, ze worden ouder. Ze worden directeur, generaal, kamerlid, staatssecretaris en minister. En eentje bezwijkt er onder zijn aandeel in de dukkha, begaat twee moorden en pleegt zelfmoord.
Durven boeddhist te zijn
Aan Thich Nhat Hanh werd ooit de vraag gesteld of hij zenboeddhist was. Hij bleef enige tijd stil. Toen antwoordde hij: “Als ik ja zeg, dan geef ik mogelijk voedsel aan het beeld dat u hebt van een zenboeddhist. Als ik nee zeg, dan doe ik onrecht aan de traditie waarnaar ik leef.”
Niets is zo praktisch als een goede theorie
Dit adagium, wat onder andere toegeschreven wordt aan het Orakel van Delphi, is van alle tijden.
In onze zengroep kwam de vraag op: ‘zijn wij nu boeddhisten?’
‘Willen wij het etiket boeddhist op onszelf plakken?’ Er was een gedeeld aanvoelen dat de identiteit boeddhist ons niet lekker zat.
Ik denk dat het tijd wordt…
Goedbedoelde adviezen leiden soms tot irritatie en kunnen vaak zo de prullenbak in.
Zen is het leven, dat wat je meemaakt…
Zen geeft je de mogelijkheid om de ervaren werkelijkheid meer ruimte te geven.
Een kostbaar kleinood
Een inleiding in het boeddhisme kruist mijn weg. Het is de vrucht van een gelukkige pen.
We tuimelen van de ene crisis in de andere
Een succesvol beleid kan omgaan met crisissituaties en angst.
Mevrouw, bent u mijn moeder…?
Het is niet prettig om in een dwangbuis te zitten, maar volgens de behandelend psychiater kan het niet anders. Ik zou maar nog meer raar gaan doen en anderen lastig vallen.
Huilen om Dogen
In een prozagedicht doet Ryokan verslag van zijn kennismaking met Dogen tijdens zijn monnikstraining in een Japans zenklooster.
Een sluipende vader en de schakelaar op de trap
Mijn ouders zijn al jaren dood en ik mis ze nog steeds. En ik weet niet waar en wanneer ze wedergeboren zijn. Ze zijn blijkbaar op hun rust gesteld.
Het zelf als vaardig middel
Waar komt de leer van het niet-zelf toch vandaan? De Boeddha heeft zich hier namelijk niet over uitgesproken, zegt Thanissaro Bhikkhu.
Ook voor Geert Wilders is er een plaatsje in het Reine Land
Ook in Geert Wilders schuilt het vermogen tot ontwaken. Zou ik hem tegenkomen, dan maakte ik voor hem dan ook de diepe buiging die je voor ieder ander kunt maken in wie je in aanleg een boeddha herkent.
Als een bende idioten
Terwijl op hoog niveau processen gevoerd worden over misdaden tegen de menselijkheid, zien we in onze onmiddellijke leefomgeving de menselijkheid uit de common sense wegglippen.
Vrijheid en vrede
Vrede. Gaat dat eigenlijk wel over mij? In al mijn narrigheid zit ik regelmatig mensen in stukjes te provoceren. Te bekvechten in mailtjes en schreeuwerig te doen in tweets. Kijk dan, ik ben er nog! Ik ben nog iemand nadat ze me mijn leven hebben afgepakt! Ze? Ziekte eerder.
Hangjongeren hangen aan elkaar omdat ze elkaar waarderen
Als je ze laat zien dat ze je kunnen helpen, voelen ze zich gewaardeerd. Dan ontstaat er een ontmoeting van hart tot hart. De Franse filosoof Levinas zegt: “in de ogen van de ander herken ik mijzelf”. Dat is de innerlijke gastvrijheid van het hart.
Een jongetje en de zwarte man in de tram
Dus daar zat ik met dat ongemakkelijke gevoel in mijn auto. Het vervelende ventje, het stemmetje in mijn hoofd, dook er gelijk bovenop. Racisme, discriminatie, onrecht, schreeuwde het in mijn oor.
Mijn gedichten zijn geen gedichten
Als je begrijpt dat mijn gedichten in werkelijkheid geen gedichten zijn, dan kunnen we samen praten over poëzie, schrijft zendichter Ryokan Taigu.
Mijn vader
Als ik dat opschrijf, ‘mijn vader’, komt er een gevoel in mij op dat ik moeilijk kan omschrijven. Hij is nooit ‘van mij’ geweest. Nooit echt. Dat dit ook helemaal niet mogelijk is, wist ik destijds niet. Het was een verlangen waarvan ik dacht dat het te vervullen was als ik aan zijn wensen beantwoordde.
