Er spoken zaken door mijn hoofd. Amerika verloor al heel lang geleden de oorlog in Vietnam omdat de strijders van de Vietcong zich verstopten in ondergrondse diep gelegen tunnels. Het onder water zetten van die tunnels en het gebruik van gifgas hielpen niet. Uiteindelijk werden de tunnels gebombardeerd maar ondanks grote verliezen bleef de slagkracht van de Vietcong onverminderd groot.

Donald Trump, president van de Verenigde Staten, liet deze week de zwaarste bom van het Amerikaanse leger op een IS-gebied in Afghanistan afwerpen. Tegen de veertig IS-strijders werden gedood. De anderen zitten in tunnels. Ook deze week werden vanaf Amerikaanse schepen raketten afgevuurd op een luchtmachtbasis in Syrië als vergelding voor een gifgasaanval door het Syrische leger met als gevolg tegen de honderd dode burgers. Het staat op dit moment helemaal niet vast dat het misdadige Syrische regiem de dader is. Een internationale commissie is dat aan het uitzoeken.

Een Amerikaans vliegdekschip is op weg naar de kust van Noord-Korea. Rusland en China sturen troepen naar de grens. De situatie is dreigend. Morgen is een belangrijke dag voor de Noord-Koreanen. Doen ze weer een raketproef?

Vanmorgen zag ik Trump op de tv. Geflankeerd door hoge militairen. Trump maakte als altijd een verwarde indruk. Ik zou die man de sleutels van mijn huis niet toevertrouwen. De president leek in zijn element nu hij zijn macht en bevoegdheden in handen van militaire ijzervreters heeft gelegd. Waardoor hij een lege cocon is geworden, het vermogen om de gevolgen van zijn denken en handelen te overzien miste hij al. Vandaag was het Goede Vrijdag. Wat het morgen is weet ik niet, maar het ziet er niet goed uit door het onvoorspelbare en onberekenbare gedrag van de hoogste gezagsdrager van wat genoemd wordt het machtigste land ter wereld.

Ik ben vandaag niet gekruisigd maar ik zou gezegd kunnen hebben: Vader, waarom heeft u mij verlaten? Ik bid dat de rede moge zegenvieren. En dat militairen en foute politici en een Amerikaans leeghoofd niet het laatste woord zullen hebben.

BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, heimwee naar Chef,  de Kloosterbunker, Bunkerstad, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij  corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen, het abonnement op te zeggen- wat niet kan. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren. De politiek de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan.