Onderweg zijn er altijd ontmoetingen. Soms vluchtig, soms intens. Soms gepaard gaand met weinig woorden, soms met veel. De voor mij meest indrukwekkende zijn de woordloze ontmoetingen. Zoals die eerste keer dat ik mijn kleindochter in mijn armen nam en ze mij aankeek. In de peilloze diepte van haar observerende ogen leek alles te verdwijnen, leek ik te verdwijnen in een stil, ontspannen en gelukzalig zijn.
Columns
Het jaar 2020 – dag 261 – boschweg
De paus en de hatende man.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Tweedenken
Wat is dat toch dat we zo vaak in tweeën denken en spreken? OK, we denken ook wel in drieën en vieren, maar twee is veruit het populairst. We dragen een Januskop. En spreken dan vooral of/of-taal, veel minder en/en-taal. Bijgevolg hebben we de hele dag iets te kiezen.
Het jaar 2020 – dag 260 – afvalweggetje
De beangstigende stilte van een grote stad.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Op zoek naar een politiek leider die fatsoen aan wijsheid koppelt (12)
Ook bij ons haten de politieke tegenstanders elkaar. Kunnen we nog een ‘wij’ vinden bij deze polarisatie? Politiek links en rechts zijn beide verliezers van onze manier van samenleven gebaseerd op egoïsme, marktdenken en politiek machtsmisbruik.
Het jaar 2020 – dag 259 – afvalweg
Het afval en Opsporing verzocht.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Het jaar 2020 – dag 258 – lavadijk
De kerstboomstandaard en Grote God wij loven U.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Geloven is onvermijdelijk en niet vrijblijvend
Tenslotte, zoals duidelijk mag zijn heb ik helemaal niets tegen geloven, sterker nog, ik geloof dat niemand die leeft zonder geloof is. We hebben allemaal een zelfbeeld, een beeld van de wereld en onze plek daarin.
De Dood op de Weg
Deze morgen ben ik vroeg op pad gegaan. Het waait stevig. Het wegdek is nat en al snel vallen mij op het zwarte asfalt vreemde kliederige hoopjes op. Bij nader onderzoek blijken het platgereden groene kikkers te zijn.
Het jaar 2020 – dag 257 – overschiesekleiweg
De imker, de bijen, de steken en de blinde vader.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Tijd voor verontwaardiging
Wouter ter Braake: ‘Mijn mededogen voor al wat leeft, of het nu verder weg is op Griekse eilanden of in de Rotterdamse Tweebosbuurt, gaat gepaard aan de stem van verontwaardiging. Ik wil deze fors laten horen; en verontwaardiging/boosheid, zo houd ik mijzelf voor, is nog geen haat en daaruit voortvloeiende agressie.
Edel Maex – Zen is politiek
De vragen van de Boeddha gaan over hoe mensen samenleven. Het verbaast mij altijd dat oude teksten uit een ander cultuur zo actueel kunnen klinken. Doorheen alle cultuurverschillen zijn er blijkbaar algemeen menselijke elementen in samenlevingen.
Leven in Thailand – De zoetzakken zijn er weer
We zijn er in Nederland niet meer aan gewend, maar ooit was de beschikbaarheid van fruit gebonden aan het seizoen. Tegenwoordig is vrijwel alles het hele jaar door verkrijgbaar. Dat wordt als prettig gepresenteerd, maar goed beschouwd is het dat niet.
Tevredenheid en conditionering
Zelf krijg ik wel eens de neiging om in een soort lethargie weg te zakken als het leven op rolletjes loopt. Eens kijken of ik in mijn grote doos clichés nog iets vinden kan dat het uitdrukt: ik mis dan de uitdaging in het leven, de prikkel om wakker te blijven, ik ervaar vervlakking.
De gespleten geest
Wie jong, hoog opgeleid en goed omkaderd is, kan het zich permitteren om in een geglobaliseerde, high tech wereld te leven. De rest voelt zich bedreigd door een onpersoonlijke, vervreemdende, onwetend en machteloos makende wereldorde.
Wouter ter Braake – signalen en helpers op mijn weg
Het eerste bericht in het radionieuws van zes uur luidde: ‘Vandaag is Heinrich Harrer op 93-jarige leeftijd in Oostenrijk overleden’. Ik kreeg kippenvel en wist gelijk ‘dit is het signaal dat me vertelt dat ik een goede afslag ga nemen.
Het jaar 2020 – dag 254 – kynologensteeg
De kynoloog en de verdwijnende honden.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Verstaan en misverstaan
Als mensen met elkaar praten, is de vooronderstelling dat ze elkaar begrijpen. De gesprekspartners gebruiken dezelfde woorden en gaan er vanuit dat ze allebei aan die woorden dezelfde betekenis koppelen.
Het jaar 2020 – dag 253 – kerkhoflaan
Donald Trump en de dood van Joop.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Het jaar 2020 – dag 252 – stadhoudersweg
De gluurder, de poepdoos en de brandende rail.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Leven in Thailand: Moordweekend
Er bleek een grote slang op het dak te glibberen. Het beest had door het gaas heen een van de dwergpapegaaitjes gegrepen. We hadden geen idee wat voor slang of het was, maar wilden uiteraard ook het vogeltje bevrijden, dus begonnen we het beest maar stevig met een bezem te meppen.
Het jaar 2020 – dag 251 – herinnerstraat
De advocaten van weleer.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
De zaak van de waarheid
De zaak behelsde deze keer niet het bij voetbal-zaken gebruikelijke fysieke geweld. Het ging om het scanderen van leuzen en het participeren in spreekkoren. In dit geval van dusdanige aard en wijze dat het de wet overtrad. Boeddha echter, dacht daar anders over.
Het jaar 2020 – dag 250 – beatrixhaven
De kip, de hond, de politie en mijn vader.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
