Vroeger was een burenruzie in een dorp schokkend nieuws, nu is Poetins invasie in Oekraïne dat.
Columns
Het jaar 2022 – dag 55 – stofzuigers
Hoe denken oorlogszuchtige leiders, zijn ze blij met vernietiging?
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Mag het iets minder?
Het westers boeddhisme is een bravoure-religie geworden. Het moet altijd meer, sterker, intenser. Mag ik een lans breken voor het gewone?
Oorlog
Je zou het bijna een ritueel noemen, zo voorspelbaar als oorlogen verlopen.
Het jaar 2022 – dag 54 – omgeving
Mijn leven en werken in Giethoorn.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Het jaar 2022 – dag 53 – tijdmachine
De tijdmachine en het verleden.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Het jaar 2022 – dag 52 – perceptie
Rare mensen, in laarzen en op klompen.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Over Theologie deel 5 – Vader, Zoon en Heilige Geest
Mocht je nu denken dat ik zelf niet in God geloof, dan heb je het mis. Dat doe ik namelijk wel. Ik geloof in God, de Almachtige Vader enzovoorts enzovoorts. maar ik volg niet de door het instituut kerk voorgeschreven interpretatie.
Een foto
Ze staan voor een huis, nú nog hún huis.
Ze staan er bescheiden en fier tegelijk.
Mijn ouders.
Dick – De stroom van het leven
Hoor, voel en zie je haar, die stroom van leven? In zoveel gedaanten? De hartenklop van de aarde, de polsslag van de wereld, de trage bloedstroom van het universum, het mysterieuze verglijden van de tijd…soms pijlsnel, soms oorverdovend traag, ongewis…
Geen dood geen vrees (16) – Onszelf opnieuw manifesteren
In de ultieme dimensie zijn we nooit geboren en zullen we nooit sterven. In de historische dimensie (veelal ons dagelijkse leven) leven we in vergetelheid en zijn we zelden springlevend. We leven als doden.
Het jaar 2022 – dag 49 – amicaal
De begroeting door een bezorger van Chinees eten.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Vrijdag Zindag – Dood gewoon
SIRE, de organisatie die mensen via reclamecampagnes aan het denken zet, vraagt aandacht voor de dood. ‘Praat erover, niet eroverheen’. Maar waarom is zo’n campagne nodig?
Het jaar 2022 – dag 48 – zestig
Ik hou zelf ook niet van het label wappies, is vrijheidsstrijder dan een betere benaming?
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Overdracht van verdienste, maar welke?
In het prille westerse boeddhisme zit het bereiken er weer goed in. We zijn in de ban van de zelfverbetering. We verwachten vooral veel van meditatie. De meeste van die verwachtingen, inclusief de verlichting, hebben daarenboven nog maar weinig met boeddhisme te maken maar zijn louter westerse fantasie en naïeve pop-psychologie.
Het jaar 2022 – dag 46 – vrij
Ik ben niet echt blij met de vrijheid, voel me verward.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
‘Mijn clown lacht alleen maar om zichzelf’
De clown is voor mij de weg naar verlichting, is verlichting. Ik merk dat het echt zo werkt. Hij brengt je tot het midden, hier en nu, helemaal ja zeggen.
Zelf als ondefinieerbaar fenomeen
Wie je bent laat zich niet definiëren in statische termen, we zijn juist dynamisch als een soort toverbal. Des te meer we ons ontgeloven, des te meer oorspronkelijk we reageren op situaties, zoals we op dat moment, zonder cliché gedachten, cliché aannames en cliché oplossingen.
Het jaar 2022 – dag 45 – deklokheittien
Waarom slaat de klok 10 als het tien uur is?
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Over Theologie deel 4 – Het Geloof
Zelfs wetenschappers die beweren nergens in te geloven, geloven toch! Zij vertrouwen erop dat wat zij doen zin heeft.
‘Dat besef van lijden, gevoelens van compassie, meestal gaat dat zo diep’
Robert van den Berge (43) kijkt naar zijn onderwerpen als fotograaf én boeddhist. De persfotograaf gaat respectvol om met de mensen die hij onder soms vreselijke omstandigheden fotografeert. Zijn werk is verweven met de boeddhistische kijk op het leven. De intentie om goed te doen en het slechte te laten.
Een vogel op grote hoogte, geen kruipende mier
Vroeger drukte ik boosheid weg, bouwde een muur om mij heen. Ik kreeg een hartinfarct. Toen ging er een bel rinkelen. Ik vroeg mij af: ‘Als ik nu zou sterven ben ik dan tevreden met het leven dat ik heb geleid?’
Dick – Woorden
Voor je het weet, zijn woorden geen voertuig meer voor een vrije onbelemmerde expressie, maar gebeurt het omgekeerde. Je zit gevangen in het raamloze instituut waarin woorden makkelijk ontaarden.
Het jaar 2022 – dag 42 – kelder
Veel woningen hebben tegenwoordig geen kelders.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
