De Dalai Lama bood onlangs zijn verontschuldigingen aan voor het feit dat hij mensen gekwetst heeft door een jongetje op de mond te kussen en het ventje uit te nodigen aan zijn tong te zuigen. Er is niet alleen afkeuring maar ook vragen om begrip vanwege de kinderlijke aard van de Dalai Lama. Hieronder een reactie.
‘De sentimenten van duizenden Tibetanen en Tibetaanse boeddhisten over de hele wereld zijn zwaar gekwetst door de recente negatieve berichtgeving door de meeste grote nieuwsmedia over een incident dat meer dan een maand geleden plaatsvond.
De video van deze ontmoeting wordt door mensen wereldwijd op harde kritiek en woede onthaald omdat zij een speels moment tussen de Dalai Lama en iemand uit het publiek verkeerd interpreteren.
Misschien kennen de critici de kinderlijke aard van Zijne Heiligheid niet. Misschien kennen ze de traditionele Tibetaanse cultuur en humor niet. Misschien willen ze slechts tien seconden zien van een verbazingwekkend roemrucht leven van 87 jaar. Maar het belangrijkste is misschien wel dat ze alles interpreteren vanuit een gezichtspunt dat is aangetast door de huidige, ‘moderne, gehyperseksualiseerde maatschappij’, zoals Jongtrukh het zegt. Hij zegt ook: ‘…voor veel niet-Tibetanen is het gemakkelijker om verontwaardigd te zijn en te veroordelen dan zich te verdiepen in wat voor man Zijne Heiligheid is en wat hij vertegenwoordigt en betekent voor zovelen over de hele wereld…’.
Tenzin Topden vat het prachtig samen als hij zegt: ‘Er is kritiek en er is onnodige haat. Ik geloof dat een deel van dit vitriool voortkomt uit de gedocumenteerde verhalen van misbruik door gezaghebbende figuren van andere religieuze figuren en tradities.’
Hij vervolgt: ‘Cultuur geeft taal verschillende contexten. Diepgewortelde taboes in de ene cultuur kunnen normaal zijn in een andere. Ouders die hun kinderen op de lippen kussen is een voorbeeld. Waar zulke gebaren tegenwoordig in bepaalde delen van de wereld een doodvonnis kunnen betekenen, wordt het elders gezien als een daad van genegenheid.’
Ugyan la vroeg zijn moeder naar haar mening over de video en zij verwoordt de mening van elke Tibetaan als zij de interactie van de studenten ziet als zijnde buitengewoon gezegend – de kans krijgen om Zijne Heiligheid te ontmoeten, te spreken en aan te raken is meer dan gelukkig. Ze noemt ook het feit dat het kussen van de student door Zijne Heiligheid zonder enig oordeel of aanzien van zijn status als Dalai Lama zo veel zegt over de nederigheid en liefde van Zijne Heiligheid. Zo zouden de meeste Tibetanen het gebeurde interpreteren.
We weten allemaal dat Zijne Heiligheid medelevend is, maar ook humoristisch, transparant en uiterst spontaan: zulke mooie kwaliteiten die we alleen maar kunnen nastreven. Zijn zuivere kwaliteiten zijn niet bezoedeld door de angst, beperkingen en sociale normen waaraan wij allen gebonden zijn. Bovendien is Zijne Heiligheid een Tibetaan met een unieke Tibetaanse manier van doen, en een monnik die los van de reguliere samenleving leeft, wiens interacties met anderen bijna altijd in een formele setting plaatsvinden, en zich dus niet bewust is van wat veel mensen in de samenleving leren door sociale conditionering en ervaring.
Voor veel mensen kan het verontrustend en verwarrend zijn om iemand zo open en vrij van vooroordelen en mentale vooroordelen te zien, maar voor mij getuigt het van de volledige transparantie van Zijne Heiligheid om voor iedereen van elke leeftijd hetzelfde te zijn, zowel in het openbaar als privé, en van zijn totale gebrek aan oordeel over iedereen van elke leeftijd. Niet velen kunnen dat.
Het is triest dat het publiek zo snel oordeelt over iemand die zelf zo oordeelloos is.
Maar gelukkig staat Zijne Heiligheid met zijn wijsheid en gelijkmoedigheid boven elke vorm van oordeel en kritiek, en daar put ik troost uit.’
Arjan zegt
Wat we hebben gezien is een overreactie op basis van ideeën en aannames. Bij een foto van Ronaldo met zijn kinderen in bad zag je ook al een aantal lelijke reacties en associaties voorbij komen (al is de commotie nu véle malen heftiger).
Ik geloof dat de Dalai Lama anders had kunnen reageren over de commotie en niet zoals nu gebeurd is in wezen toegeven aan de roeptoeters. Tegelijkertijd had de Dalai Lama beter moeten weten dat men nu eenmaal bij zulke acties bepaalde associaties heeft en hij zich dus beter had kunnen onthouden van een dergelijke speelse omgang met een kind (hoe jammer ook). Wat ik nu nog zou zeggen is iets in de trant van: ik verontschuldig me nogmaals dat mijn acties anderen gekwetst heeft en ik zal in de toekomst beter opletten dat dit niet weer gebeurt, maar de beschuldigingen die in de afgelopen dagen over mij uitgesproken worden zijn onrespectvol en onaanvaardbaar.