• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Veertiende jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Jana Verboom
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » Achtergronden » Taigu – Nood breekt dharma

Taigu – Nood breekt dharma

2 maart 2023 door Jules Prast

Pacifisten aller landen, verenigt u! ‘Pour la Paix’, scandeerden de demonstranten voor de vrede onlangs in Parijs. En in Londen voegde Jeremy Corbyn, de voormalige leider van Labour in het Britse Lagerhuis, zich in het gelid. Politici praten te veel over wapens voor Oekraïne en te weinig over vrede, verklaarde hij.

Worden zij op hun wenken bediend? Er treedt een voorzichtige kanteling op in het politieke discours en de publieke opinie. Een jaar lang overheerste de strijdvaardige taal over de agressieoorlog van Rusland tegen zijn soevereine buurstaat. Waarnemers verkneukelden zich over de mislukte poging om de regering in Kiev uit te schakelen en de haperende commandovoering van de Russische troepen. Ondanks de pijn die burgers in het Westen in hun portemonnee voelden door de hoge energieprijzen, leek er onder politici, deskundigen en journalisten sprake van een collectieve zelfcensuur. De oostflank moest worden versterkt. In Oekraïne zelf zou en moest de agressor verslagen worden, tegen iedere prijs.

Maar nu komt boontje om zijn loontje. Taigu wil niet meedoen aan de desinformatie van het Kremlin en zijn bondgenoten, integendeel. Een zeker nuchter realiteitsbesef is echter op zijn plaats. Oekraïne heeft het Westen gevraagd om drie- tot vierhonderd tanks om te helpen het Russische leger te verdrijven uit het oosten van het land en uit het zuiden, inclusief de Krim. De westerse machten hebben hierop twee tankbataljons toegezegd, waarvoor bij elkaar wel ongeveer zestig (!) tanks benodigd zijn.

Deze te vinden, blijkt echter een grote uitdaging. Sinds de val van de Sovjetunie in 1991 heeft het Westen niet meer geloofd dat er op Europees grondgebied ooit nog een landoorlog zou uitbreken zoals de Russische regering een jaar geleden heeft aangevangen. Er zijn wel tanks onder de Europese verdragspartners, maar een deel ervan is niet inzetbaar door toedoen van jarenlange bezuinigingen, bijvoorbeeld door mankerend onderhoud of een gebrek aan onderdelen en munitie. Wat ze aan parate tanks hebben, dat willen de Europese regeringen liever zelf achter de hand houden. Tanks voor Oekraïne worden hierdoor tot dusver makkelijker beloofd dan beschikbaar gesteld.

Taigu is geen pacifist, nooit geweest ook, hoezeer dit in zekere zin ook wringt met zijn zenbeoefening. Hij is evenmin tégen pacifisten; ieder zijn meug, vrijheid, blijheid. In wat achteraf de nadagen van de Koude Oorlog bleken te zijn, gaf Taigu als luchtmachtofficier onderricht aan cadetten over een breed palet aan onderwerpen, van veiligheid tot mensenrechten, van de geschiedenis van de internationale betrekkingen tot nucleaire, bacteriologische en chemische oorlogvoering, en nog het een en ander aan meer of minder vrolijk makende issues. Het IJzeren Gordijn stond er nog net, maar Gorbatsjov was inmiddels secretaris-generaal van de Communistische Partij van de Sovjetunie en beleed glasnost en perestrojka. Het was voor iedereen een verwarrende tijd die pas naderhand kon worden geduid.

Ongeacht wat teksten over de Tao of boeddhistische sutra’s beweren, papier is geduldig. Vrijwel iedereen is tegen oorlog, totdat de pleuris uitbreekt. Niets heeft boeddhisten er ooit van weerhouden de wapens op te nemen, tegen anderen of tegen elkaar. Nood breekt wet, of beter misschien: nood breekt dharma. Behalve de vrede van de wijsheid voorbij alle wijsheid, bestaat er ook de vrede van de wijsheid vôôr de hemelse vrede, zoals Taigu op deze plaats eerder betoogd heeft. Sheng-yen, als beginnend zenmonnik ternauwernood aan de opmars van de Rode legers op het Chinese vasteland ontsnapt, mocht na zijn oversteek naar Taiwan onmiddellijk dienen in de krijgsmacht van de Kuomintang. Eruit komen bleek voor hem moeilijker dan erin.

Wie ook niet van pacifisme en/of desinformatie kan worden beticht, is Petr Pavel, die volgende week als de nieuw gekozen president van Tsjechië wordt geïnstalleerd. Pavel werd militair in communistisch Tsjechoslowakije en schopte het na de val van het IJzeren Gordijn tot opperbevelhebber van de strijdkrachten van zijn land en vervolgens tot de hoogste ambtelijke functie in de NAVO, die van chef van het militaire comité en de voornaamste militair adviseur van de secretaris-generaal. Tijdens de jaarlijkse conferentie over internationale veiligheid, onlangs in München, deed Pavel een aantal voorzichtige, maar opmerkelijke uitspraken. Hij uitte twijfels of het Oekraïne zou lukken om de Russische troepen in hun geheel te verdrijven, gezien de tol aan slachtoffers die dit aan Oekraïense zijde zou vergen. Met zoveel woorden stelde hij de vraag aan de orde, wanneer is genoeg genoeg? Officieel heet het dat een besluit over onderhandelingen met Rusland aan Oekraïne toekomt, maar de druk van Europese regeringen neemt toe.

Politici en publiek in het Westen zouden een vorm van collectieve shocktherapie krijgen toegediend, wanneer Rusland weg zou komen met zijn agressie tegen Oekraïne. Ook al zou de uitkomst niet de eerste voorkeur van Moskou zijn geweest, president Vladimir Poetin zal iedere gebiedswinst presenteren als een overwinning. De uitkomst kan een wapenstilstand zijn, de gebiedswinst kan betwist worden door Oekraïne, het Westen kan Poetin en zijn generaals als oorlogsmisdadigers beschouwen, het zal de Russische president niet deren. Als een sluwe vos heeft hij het Westen jarenlang op het verkeerde been gezet en een uitbraak geforceerd.

Als de patstelling standhoudt, dan wint Rusland. Dat is een teken voor China, Iran en andere autocratische landen, dat de verhoudingen in de wereld zich in een scharniermoment bevinden. De invloed van de westerse wereld is tanende! Als Rusland met zijn bondgenoten, met Chinees kapitaal, de wederopbouw van de bezette zuidelijke strook van Marioepol tot Cherson ter hand neemt, dan verandert de regionale politiek, van Georgië tot Azerbedzjan, van Turkije tot Israël en het hele Midden-Oosten, tot en met Egypte en Djibouti (waar de Chinese marine nu een vlootbasis heeft).

Oekraïne is voor zijn export en dus zijn welvaart dan afhankelijk van de corrupte stromannen die met de wederopbouw van de zuidelijke strook zullen meekomen. Reken er maar op dat China uit is op de grondstoffen van het land en op havens die een felbegeerde toegang tot de Middellandse Zee bieden, via de Bosporus. Oekraïne is dan de facto een ‘failed state’ geworden.

De democratische landen die nu op de wip zitten, in Azië, Afrika en Zuid-Amerika, zullen handelen al naar gelang de wind waait. In Europa zullen wij anders aankijken tegen de retoriek en het handelen van een hele generatie politieke leiders, achtereenvolgende Amerikaanse presidenten inbegrepen. En tegen pacifisten van welke snit dan ook. Als de psychologische schok indaalt dat het Europese NAVO-gebied te land, ter zee, in de lucht en in de cyberspace tegenover een hele reeks nieuwe dreigingen staat, dan zullen er moeilijke vragen ter tafel komen. Hoe heeft het zo ver kunnen komen en wat moeten we doen om onszelf te beveiligen?

Dit is wat in het geding is. Er zijn twee kampen, enerzijds de mensen die de bui zien hangen en alles willen doen om Oekraïne te redden, op het gevaar af van een nucleaire escalatie op het Europese continent. Anderzijds zijn er denkers, die doelen en mogelijkheden tegen elkaar afwegen. De keuze tussen beide scenario’s is een duivels dilemma. De kans bestaat dat de wereld die wij dachten te kennen, in een onverwachte wending achter de horizon verdwijnt. Niet alles is op slag verloren, maar de invloed van autocratische landen op onze vrijheid wordt dan groter. Dit is wat bedoeld wordt, wanneer men zegt dat het lot van Oekraïne de toekomst van de westerse democratie in de waagschaal stelt. Misschien gebeurt er nog een wonder tijdens de verwachte intensivering van de strijd dit jaar, maar het is verstandig, zij het misschien ook pijnlijk, om vooruit te blikken naar wat ons te wachten kan staan in een nieuwe geopolitieke werkelijkheid.

Categorie: Achtergronden, Columns, Geluk, Jules Prast, Krijgsmacht, Politiek, Zorg Tags: China, Oekraïne, oorlog, pacifisme, Rusland, Taiwan

Lees ook:

  1. Oorlog en vrede (deel 2)
  2. Taigu – Zwaarmoedige prognoses voor het nieuwe jaar
  3. Jasper Schaaf – Nooit meer Hiroshima
  4. Taigu – Boeddhisten vóór Europa

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Primaire Sidebar

Door:

Jules Prast

Jules (1961) schreef van 2012 tot 2025 regelmatig voor het Boeddhistisch Dagblad en sindsdien incidenteel. Bij het Kanzeon Zen Centrum Amsterdam ontving hij in 2013 de dharmanaam Taigu (‘grote dwaas’). Behalve van zen is hij een liefhebber van Shinran en de nembutsu. Parallellen tussen christendom en boeddhisme vormen een terugkerend thema in zijn werk. 
Alle artikelen »

Agenda

  • Agenda
  • Geef je activiteit door

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

  • 10 februari 2025
    Zen Spirit studiegroep 'Het verborgen licht'-vanaf 10 februari 2025
  • 2 mei 2025
    Phowa Studieweek
  • 9 mei 2025
    Seminar Tenzin Wangyal Rinpoche
  • 12 mei 2025
    Maandagochtend meditatie in Amsterdam-West
  • 13 mei 2025
    Verdiepingsbijeenkomst Hand in hand met de Boeddha
  • 13 mei 2025
    Dinsdagavond op even weken samen mediteren in Almere Buiten
  • 13 mei 2025
    Oude boeddhistische inzichten voor geslaagde moderne relaties
  • 13 mei 2025
    Oude boeddhistische inzichten voor geslaagde moderne relaties
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    Weet jij wat een anker is? Test jezelf!

    Hans van Dam - 2 mei 2025

    Deel 3 van een 5-delig dwaalgesprek over de mystieke roos.

    ‘Het leven zelf is zazen’

    Wim Schrever - 28 april 2025

    De grote tragedie hier in het Westen is dat we onze eigen spirituele traditie zo snel hebben opgegeven en met het badwater -de religie- ook het kind -de spiritualiteit- hebben weggegooid. Terwijl een mens fundamenteel nood heeft aan spiritualiteit, aan zingeving.

    Geschiedenis als wapen deel 1

    Kees Moerbeek - 20 april 2025

    President Vladimir Poetin zei in 2014: ‘Onze collectieve herinnering bepaalt onze cultuur, onze geschiedenis en onze tegenwoordige tijd. En onze toekomst zal worden gevormd aan de hand van onze historische ervaring.’ Hij is het zelf die actief deze herinnering en ervaringen vorm geeft en propageert. Ivo van de Wijdeven schrijft dat in de Sovjettijd er nog werd gegrapt dat het land een zekere toekomst had, maar een onvoorspelbaar verleden. Onder Poetin is Ruslands geschiedenis als in beton gegoten. Er is maar één historische waarheid en deze is verankerd in de grondwet en de Nationale Veiligheidsstrategie.

    Jaloerse goden te slim af – de geschiedenis de baas…?

    gastauteur - 13 april 2025

    Hongersnood in een hermetisch afgesloten kuststrook die onwillekeurig aan de vernietigingskampen van weleer doet denken, besmet met meer dan een zweem van genocide… Regeert Adolf Hitler over zijn graf heen? Want bestaat Israël niet bij diens gratie? Zou zonder die bittere nazi-erfenis Palestina als land van drie monotheïstische religies niet nog gewoon zo heten? Is de grond er niet vervloekt, juist door godsdiensten die, gevoed vanuit één fictieve bron, vervolgens als protestbeweging steeds in chronologische volgorde aan haar voorgangster ontspruiten, waarmee de kiem voor een eeuwigdurende vete om de absolute waarheid is gelegd? En claimt niet elk van deze broeder- of zusterstromingen dat stuk met hun aller bloed doordrenkte aarde, aanvankelijk voor Abrahams JHWH, vervolgens voor Jezus’ Vader en ten slotte voor Allah – drie godheden die, in verbitterde onderlinge jaloezie verwikkeld, strijden niet alleen om religieuze hegemonie, maar ook om de profane en politieke macht?

    Wat is quiëtisme?

    Hans van Dam - 27 maart 2025

    Over het stillen van de wil.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • Burgerinitiatief – ‘minister  van vreemdelingenhaat Faber uit ambt zetten’
    • Gedachten over een haiku 36 – Chiyo-ni
    • Ardan – Een boot die waarschijnlijk nooit komt…
    • Het verschil tussen apofatisch spreken en katafatisch spreken
    • Sodis – de virtuele denkster 527

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.