• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Twaalfde jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » Boeddhisme » Taigu – Boeddhisten vóór Europa

Taigu – Boeddhisten vóór Europa

17 januari 2023 door Taigu

Als het over Europa gaat, zijn er grofweg twee denkscholen. De ene vindt dat de Europese Unie de integratie zo moet verdiepen, dat de zeggenschap van het centrum groter wordt ten koste van die van de lidstaten. Alleen zo kunnen we voorkomen dat we vermalen worden tussen de Verenigde Staten en de opkomende grootmacht China. De andere denkschool benadrukt het belang van de soevereiniteit van de natie-staten en wil van Europa geen geopolitieke speler van formaat maken, deels om populisten op rechts niet nog meer wind in de zeilen te geven, en deels omdat onder de sluimer van onze welvaart een onderstroom van pacifisme leeft, die macht vies vindt en groot een eng kapitalistisch idee.

Dit is een van de grote vragen van onze tijd, een vraag die ook de volgende generaties aangaat. Het speelt zich onder onze ogen af, al wordt het bij alle aandacht voor de waarneming onder boeddhisten nauwelijks opgemerkt, omdat hun concentratie de focus verlegt naar het kleine, niet naar het grote. Politiek-maatschappelijk is boeddhisme bijziend, in staat om zich te verzoenen met iedere vorm van wereldlijke macht, al is deze ondemocratisch. Daar is het beestje op gebouwd en zo heeft het de eeuwen overleefd, de blik gevestigd op een staat van geestelijk leven die van de wereld is afgericht.

Des te meer reden om onder dit publiek de grote vragen van onze tijd onder de aandacht te brengen. Hiertoe behoren ook de wereldwijde migratiestromen en de energietransitie. Terwijl de slachting in Oekraïne voortettert, is Europa het toneel van geaarzel en getreuzel. Ja, de gemeenschappelijke vijand aan onze oostgrenzen brengt de lidstaten verhoudingsgewijs meer naar elkaar, maar nee, ook deze crisis lijkt niet diep genoeg om te doen wat ooit echt gedaan moet worden. De EU blijft een vreemde hybride organisatie, deels communautair, deels intergouvernementeel. Terwijl wij het lied van onze rechtstatelijke principes telkens weer plichtmatig aanheffen, blijft de Europese Raad van zevenentwintig staats- en regeringsleiders over onze hoofden heen moeizame compromisbesluiten nemen. Eenmaal thuis worden deze anders uitgelegd en geïmplementeerd, terwijl de Raad zelf zich onttrekt aan democratische controle op Europees niveau.

Grote vragen hebben grote oplossingen nodig, groter misschien dan velen hardop durven te zeggen, hoewel er altijd enkelingen zijn die de zaken bij de naam noemen. Zo is de crisis in het Nederlandse staatsbestel in boeken, adviezen, pamfletten en interviews allang geanalyseerd door Herman Tjeenk Willink, voordat het systeem ontspoorde en in politieke schandalen uitmondde. Ook voor Europa bestaat er een metershoge stapel rapporten van Europarlementariërs en denktanks. In een deglobaliserende wereld dringt de tijd voor een Europees industrie- en defensiebeleid. En voor een herkaveling van bestaande instituties, waarbij de Raad als gekozen senaat van de Unie onderdeel wordt van de wetgevende macht en de Commissie wordt getransformeerd van benoemde ambtenaren naar een Europese uitvoerende macht, naar een in Brussel zetelend kabinet kortom, met een Europese premier en Europese ministers van financiën, economische zaken, klimaat en milieu, buitenlandse zaken, justitie en migratie, en defensie.

Als Europa schuldpapier kan uitgeven voor een coronaherstelplan van meer dan €700 miljard, dan kan het hetzelfde doen om inkomsten te verwerven voor de genoemde beleidsterreinen, mogelijk gepaard gaande met – alweer een taboe – een eigen belastingheffing voor de ingezetenen van de Unie. Het zal even slikken zijn. Frankrijk, de enige lidstaat met een zetel in de Veiligheidsraad van de VN, zal deze moeten opgeven ten gunste van de EU, als het maar de garantie krijgt dat het de eerste twintig jaar de Europese VN-ambassadeur mag leveren. De nationale staatsschulden worden overgenomen door de Europese minister van financiën, maar als Italië ondanks €220 miljard uit het coronaherstelplan geen concurrerende, groeiende economie ontwikkelt, dan zal het zelf op de blaren moeten zitten. Bij een nationaal bankroet zijn lidstaten verantwoordelijk en krijgen zij geen hulp meer van het collectief. Nationale defensiebegrotingen worden overgeheveld naar het Europese centrum om een einde te maken aan de verdeeldheid op dit gebied. Als Nederland geld krijgt uit Brussel voor twee parate brigades ten behoeve van een snelle interventiemacht, dan komen er twee parate brigades en niet, zoals nu, twee halve. Centraal gecoördineerde defensieaanbestedingen, ondersteund door een complementaire industriepolitiek, kunnen eindelijk leiden tot reductie van wapensystemen en dus een betere interoperabiliteit en gevechtskracht van het gemeenschappelijke militaire apparaat. Voor het defensiebeleid komt er een Europese veiligheidsraad met vaste plaatsen voor enkele grote lidstaten en roulerende zetels voor kleinere. De industriepolitiek kan ook leiden tot minder vliegbewegingen binnen Europa, als treinsystemen worden gerationaliseerd en er meer internationale flitsverbindingen komen die alle belangrijke steden van het continent gemakkelijk via het spoor bereikbaar maken, van Oslo en Helsinki, Warschau en Wenen, tot Zagreb en Lissabon.

Al deze veranderingen zijn – het zij toegegeven – een stap in de richting van het in de politiek gevreesde f-woord, maar het is geen volledige federalisering van Europa. Al wat het vraagt, is een coalitie van leiders die de bakens verzetten onder aanvoering van een visionaire voorman (of voorvrouw), zoals de voormalige Franse voorzitter van de Europese Commissie, Jacques Delors, dat was. Delors was de vader van de interne markt en de monetaire unie, hoewel de euro er mede is gekomen door een Frans-Duits handjeklap over een gemeenschappelijke munt ter vervanging van de D-mark, in ruil voor politieke instemming met de hereniging van de bondsrepubliek met de voormalige DDR, toen de Sovjetunie onder Mikhail Gorbatsjov op zijn laatste benen liep.

Niets van het bovenstaande is strijdig met het boeddhisme. Het is een voorbeeld van de aanvulling die boeddhisme behoeft en welbeschouwd moet willen van een domein dat een raakvlak heeft met het gebied dat het zelf bestrijkt. Willen wij democratie, rechtsstaat en verdraagzaamheid behouden als omgeving waarin wij kunnen beoefenen binnen een geestelijke vrijheid van belijdenis, dan moeten we ons durven engageren voor lastige keuzes. De strijd in Oekraïne is onbeslist, maar het is lastig ons een uitkomst voor te stellen van vredesonderhandelingen waarbij Rusland zich volledig terugtrekt en zelfs de Krim opgeeft. Dit is geen pleidooi voor appeasement, maar een inschatting die ook in de Verenigde Staten veld begint te winnen bij denktanks, op basis van de Europese verdeeldheid om daadwerkelijk hard op te treden tegen Moskou.

Wordt Oekraïne een ‘failed state’, wordt Ruslands uitgeputte oorlogseconomie en de wederopbouw in veroverd gebied straks financieel ondersteund door China, dan vraagt die situatie om een effectieve, verenigde Europese reactie. Terwijl wij ons wentelen in de weelde van onze welvaart, verandert de wereld in hoog tempo en wordt het relatieve aandeel van het westerse economisch product op wereldschaal steeds kleiner. Andere landen winnen aan soortelijk gewicht en dus aan invloed. De Russische agressie tegen Oekraïne, hoe verwerpelijk op zichzelf ook, is in de context van een veranderende wereldorde een gevaarlijke poging een wig te drijven tussen de VS en Europa, met als paradox dat Amerika zich extra op Europa moet richten, terwijl het eigenlijk prioriteit zou willen geven aan zijn onder grote druk staande positie in Azië, om van Afrika nog maar te zwijgen.

De VS hebben jarenlang tevergeefs gepleit voor verhoging van de defensie-uitgaven in Europa, juist om het bij een dreiging zoals deze zich nu voordoet, in staat te stellen zichzelf te verdedigen. Uit zelfbehoud of kortzichtige binnenlandse politiek hoeft Amerika alleen maar weer een meer isolationistische koers te varen en Europa staat er alleen voor. Verdeeld is het een speelbal voor autocratische machten uit de hele wereld, die niet malen om vrijheid van geestelijke belijdens, en al helemaal niet om een marginaal verschijnsel als boeddhistische sangha’s. Dus wie in onze kring durft te bestrijden dat een meer verenigd Europa in ons aller belang is? Misschien dat Nederland, ontheven van een aantal staatstaken, zich dan eindelijk kan richten op verbetering van de uitvoering van overheidsdiensten en op herstel van sociaal weefsel dat door de excessen van de marktwerking verloren is gegaan, zonder de verzorgingsstaat van weleer in volle glorie te herstellen.

Delen is rijkdom:

  • Twitter
  • LinkedIn
  • E-mail

Categorie: Boeddhisme, Columns, Geluk, Gezondheid, Jules Prast, Krijgsmacht, Mensenrechten, Politiek Tags: Boeddhisme, China, democratische controle, EU, Herman Tjeenk Willink, Oekraïne, Rusland, twee denkscholen, volgzaam, VS

Lees ook:

  1. Oorlog en vrede (deel 2)
  2. Het jaar 2022 – dag 61 – misdrijf
  3. Poetin schrijft een ‘brief aan een vriend’
  4. Misha in Oekraïne (5) – Missie geslaagd: ‘je leven in dienst stellen van alle leven’

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Primaire Sidebar

Door:

Taigu

Taigu (1961) is historicus, auteur en zenboeddhist met een zwak voor de nembutsu. Hij laat zijn geest vrijmoedig dwalen over het boeddhisme en de wereld. Evenals bij de Japanse zendichter Ryokan Taigu staat zijn dharmanaam voor ‘grote dwaas’. 
Alle artikelen »

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

20 mrt
Open Les Kum Nye Yoga en meditatie | Live op ma t/m wo
20 mrt 23
20 mrt
Wekelijkse Zen in Twente meditatie avond op maandag
20 mrt 23
21 mrt
Stoepaceremonie Nieuwe Maan | Live
21 mrt 23
21 mrt
Meditatiecursus in de Dhammakaya traditie
21 mrt 23
21 mrt
Vipassana meditatie Rotterdam
21 mrt 23
Rotterdam
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    Wanneer iedereen liegt, weet niemand nog wie er liegt

    Kees Moerbeek - 19 maart 2023

    Een staatsgreep, of het manipuleren van het politieke systeem zijn voorbeelden van andere manieren om aan de macht te grijpen dan verkiezingen. Onverbloemde macht is echter beperkt houdbaar en macht verkregen met geweld vraagt meer geweld om het in stand te houden.

    Geschiedkundige Romila Thapar – de stem van afwijkende meningen

    Kees Moerbeek - 12 maart 2023

    Romila Thapar is een van India’s meest vooraanstaande geschiedkundigen. In haar boek Voices of Dissent (2020) beschrijft ze de rol van het ‘meningsverschil’ in de verschillende periodes van de Indiase geschiedenis. De Boeddha was een van degenen die vraagtekens zette en met een alternatief kwam. Dit artikel gaat met grote stappen door haar boek.

    Het jaar 2023 – dag 66 – vlokjesneeuw

    Joop Ha Hoek - 7 maart 2023

    KNMI regen en natte sneeuw. Somewhere over the rainbow, skies are blue. Take care out-there.

    Spelen met oneindigheid, verrassende figuren en patronen

    Erik Hoogcarspel - 6 maart 2023

    Hoe zit het nu met het oneindige? Om te beginnen merkt Zantema op dat er verschillende soorten oneindigheid bestaan. Als voorbeeld noemt hij het zogenaamde Hilbert-hotel, vernoemd naar de wiskundige David Hilbert. Dit is een denkbeeldig hotel met oneindig veel kamers. Als deze allemaal bezet zijn en er meldt zich een nieuwe gast, dan zou hij of zij op het eerste gezicht geen kamer kunnen krijgen. Dit lukt echter wel met een bepaald trucje: laat iedere gast verhuizen naar de kamer ernaast. Deze is er altijd, anders zouden er niet oneindig veel kamers zijn. De eerste kamer komt dan vrij.

    Hoe zen is Zuid? De weg van de vier geloften met een bus vol ikken.

    Erik Hoogcarspel - 2 maart 2023

    De schrijfster, Hanneke Dijkman, is lerares zenmeditatie en woont in Rotterdam Zuid, in de wijk Vreewijk. Als Rotterdammer vraag je je dan af zen in Zuid ‘ken dit wel?’ Zuid is namelijk het jongste en armste deel van de stad, de plaats waar in het begin van de vorige eeuw arme landarbeiders uit Zeeland en Friesland kwamen wonen om in de haven te werken. De Rotterdammers aan de linker Maasoever hadden het toen over de ‘boeren’, die een geit op zolder hadden en in klederdracht liepen. Dit is natuurlijk nogal overdreven, maar Zuid heeft de reputatie van een verzameling probleemwijken nooit helemaal van zich af kunnen schudden.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • Het jaar 2023 – dag 79 – ferwart
    • Boeken – Mijn kind heeft OCD
    • Jasper – Vrouwen in het Zwart in Groningen
    • Over de Lotus-soetra (13): De parabel van het brandende huis
    • China intensiveert propaganda voor staats-internaten in Tibet

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.

     

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken.  Via de instellingen kun je bepalen wat je wel of niet toestaat: bekijk je instellingen.

     

    Privacy en cookies

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken en als je reageert: je naam en mailadres.

    Zo houden we bij hoe de site gebruikt wordt en hoe vaak.

    Hier kun je instellen welke cookies je wel of niet toestaat.

    Noodzakelijke cookies

    Met deze cookies slaan we je voorkeuren in het gebruik van deze website op.

    If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.

    Privacy

    Bekijk wat we wel of niet doen met je gegevens