• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Elfde jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Eelco van der Meulen
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
  • Privacy

Home » Achtergronden » Zitten in verbondenheid – Het onzichtbare zichtbaar

Zitten in verbondenheid – Het onzichtbare zichtbaar

4 juli 2022 door gastauteur

Het is niet voor iedereen weggelegd om wekelijks samen met anderen in een sangha te kunnen mediteren. De meesten van ons mediteren alleen en missen de impuls die het samen zitten biedt, dat voelt als een gelijktijdige beweging van lichaam en geest in ruimte en tijd. Het is ook veel moeilijker om de discipline alleen op te brengen. De vraag is hoe je je beoefening levend houdt als je vaak alleen mediteert? Hoe zorg je ervoor dat je omgeving in huis zodanig uitnodigend is, dat je toch steeds weer op je kussen wilt gaan zitten.

Voordat ik daarop verder inga, haal ik de Fukanzazengi aan. Het is een bekende tekst van Dōgen, de Japanse zenmeester uit de dertiende eeuw. De tekst is waarschijnlijk gebaseerd op zijn ervaringen die hij in China opdeed. In vertaling betekent Fukanzazengi: aanwijzingen voor de beoefening van zazen. De tekst begint met: “De weg is in wezen volmaakt en vervullend. Waarom is er dan onderscheid tussen oefening en verwerkelijking”. Dōgen geeft het antwoord: “omdat we onderscheid maken en onze geest in verwarring is. Dan is de weg even ver van ons verwijderd als de hemel van de aarde.” Dan volgen praktische tips van hoe te zitten en hoe met de geest om te gaan: “Laat de buitenwereld los en laat alles tot rust komen. Denk goed noch kwaad en laat je niet leiden door voorkeur of afkeer.” Als we onze blik naar binnen richten verlichten we het ware zelf. Stop dus de bewegingen van het bewustzijn en laat het denken los. “Denk aan niet-denken. Hoe denk je aan niet-denken? Door niet te denken. Het is de poort naar vrede en geluk.” […] “Meditatie zelf de openbaring van de uiteindelijke werkelijkheid, waar je nog met geen honderdduizend trucs van je eigen geest kan komen.” Voor Dōgen is zazen verlichting en zijn er geen stadia zoals de vier fasen van meditatie, die in de Pali-canon worden beschreven. De realisatie van het ontwaken tot het ware zelf, verschijnt vanzelf door alleen maar te zitten, niets na te streven en alleen maar te zijn.

Dōgen zegt niet zoveel over de ruimte waarin we mediteren. Begrijpelijk, want in zijn tijd was dat de kloostersetting van mediterende monniken; lekenbeoefening bestond uit het aanbieden van offergaven en offeren van wierook in de tempel en het geven van voedsel aan monniken tijdens de dagelijkse bedelrondes. Toen het boeddhisme naar het Westen kwam veranderde dat drastisch, want hier zijn het vooral leken die mediteren en die mediteren vooral thuis. Als we geluk hebben gaan we wekelijks naar een zendo, of een aantal keren per jaar naar sesshins en wellicht, als we ons dat kunnen veroorloven, gaan we een paar maanden naar een klooster, maar dat is vanwege allerlei redenen niet zomaar voor iedereen weggelegd.

Reden te meer om een mooie plek te creëren in je eigen omgeving met in het centrum een altaar waar je kunt mediteren. Degenen die al langer zitten zullen een altaar hebben, maar voor wie dat nog niet heeft, is het een aanrader om zo’n plek in je huis te creëren. Hier maak je de overgang van buiten naar binnen en van doen naar zijn. Kies een rustige plek ergens in huis en zet er een aantal dingen die betekenisvol zijn. Dat kan een Boeddha zijn, of een beeld van Kuan Yin, die ons op de wijsheid en compassie wijzen in onszelf. Voorwerpen zoals een steen of schelpen kunnen evengoed een plaats op het altaar krijgen.

Op het altaar staan altijd de vier elementen bijeen: water, bloemen, een kaars en wierook om te offeren. De vier elementen: aarde, vuur, water, lucht zijn de bouwstoffen van ons eigen fysieke lichaam en van alle materiële voorwerpen. Ze staan symbool voor alle generaties die ons zijn voorgegaan in het leven én in het ritueel. Wij zijn diep verbonden met al onze voorouders in een fijnmazig netwerk van onzichtbare draden en diezelfde draden verbinden ons weer met de huidige en toekomstige generaties in een eeuwigdurend web van Indra, waar niemand uitvalt en waarin iedere diamant op alle hoeken van het web alle andere diamanten weerspiegelen in een eindeloze reeks.

Daarom kunnen we op het altaar een plaats inruimen voor onze voorouders door er dierbare voorwerpen of foto’s van hen op te zetten. Op deze manier eren we hen in dankbaarheid voor het leven dat zij hebben doorgegeven aan ons. Dat kunnen we ook doen als we een moeizame relatie met hen hebben gehad. Zij leven in ons en we kunnen onszelf pas werkelijk aanvaarden met alle mooie en minder mooie eigenschappen als we ook hen kunnen aanvaarden voor wie ze waren, hoe moeilijk of problematisch de relatie ook geweest is met hen. Het heeft een helende werking als we in staat zijn om alles, ook de negatieve kanten te integreren en aanvaarden, want het een bestaat dankzij het andere en alles komt voort uit dezelfde bron. Zenju Earthlyn Manuel gaf onlangs tijdens een online sessie over haar laatste boek een berekening, dat als we zouden teruggaan in de tijd en alle voorouders van onze afstammingslijn zouden optellen, er minstens 4000 generaties voor ons kunnen zijn geweest. Het stemt tot grote dankbaarheid; wij leven dankzij de zorg en inspanningen van al die mensen die ons zijn voorgegaan.

Voor het altaar in ons huis, in de zendo, maar ook tijdens bijvoorbeeld online meditaties voeren we de rituelen uit. Als we de zoomruimte binnenkomen, maken we een buiging naar het altaar en buigen naar onze medezitters. In onze buigingen zijn lichaam en geest één. We voegen ons in de sangha die we hier en nu samen vormen. We mediteren als één lichaam, waarin de drie juwelen doorwerken: Boeddha en Kuan Yin, de Dharma en de Sangha. Als we de geloften reciteren voegen onze stemmen zich met andere stemmen, al is dat in de eigen ruimte, alsof ze samen klinken als een stem. Eén met allen.

Zitten op het kussen is een rituele handeling, buigen is een rituele handeling en reciteren van teksten is een rituele handeling waarin lichaam en geest één zijn. John Daido Loori heeft een prachtig boekje geschreven: Bringing the sacred to life. “Rituelen maken het onzichtbare zichtbaar, omdat ze wijzen naar onze fundamentele aard en onze onderlinge verbondenheid met elkaar en alle dingen”. In het ritueel van alleen maar zitten, brengen we het sacrale tot leven: “communiceren we met een diepere werkelijkheid en worden we ons intiem bewust van onze relatie met iets dat veel groter is dan wij”.

In het ritueel ervaren we onze onderlinge verbondenheid met alle levende wezens, met onze voorouders van onze eigen afstammingslijn, met onze lineage van leraren en leraressen vanaf de Boeddha en met het universum. De zon, de maan en de sterren, de aarde zijn ook onze voorouders, want alle leven en materie is ooit ontstaan uit sterrenstof. In het ritueel gaan lichaam en geest samen in een vloeiende beweging, want rituelen gaan voorbij het bewuste denken. Ze staan er los van en brengen een specifieke kwaliteit van aandacht tot stand, die we vanzelf steeds meer ook in ons dagelijkse leven en handelen kunnen integreren. Rituelen maken ons gevoeliger voor de verschillende dimensies van de werkelijkheid.

Als we zitten zijn we zowel naar binnen als naar buiten gericht. We openen ons naar de wereld en openen ons voor het lijden van de wereld. We zitten met een sterke achterkant en zachte voorkant; we zitten als een berg, stabiel en alert en brengen zo onze boeddhanatuur tot uitdrukking. We zitten daarom nooit alleen voor onszelf, maar voor alle anderen. We zitten met het verlangen om het lijden van onszelf en van alle levende wezens te verlichten om met de chaos van de wereld en de bodemloosheid van ons eigen bestaan om te kunnen gaan.

Het altaar is een centrale plek in ons huis en onze leefruimte, die de overgang naar het sacrale markeert en ons herinnert aan onze beoefening. Iedere keer als we op ons kussen plaatsnemen, zijn we ons dat bewust. In het ritueel van de meditatie brengen we dit tot uitdrukking, waarin we ons verbinden met een diepere werkelijkheid en het onzichtbare zichtbaar wordt.

Tot besluit de laatste alinea van de Fukanzazengi, die luidt: “Handel steeds op deze wijze en je kunt er zeker van zijn dat je Schatkamer zich vanzelf zal openen en je zult er gebruik van kunnen maken, wanneer je maar wenst.”

tekst Elsbeth Wolf
Literatuur:
Dōgen Zenji. 2001. Shobogenzo Zuimonki & Fukanzazengi
John Daido Loori. 1999. Bringing the Sacred to life.
Zenju Earthlyn Manuel. 2022. The Shamanic Bones of Zen.
Bron Maha Karuna Ch’an, Dōgen, juli, zitten in verbondenheid.

Delen is rijkdom:

  • Twitter
  • LinkedIn
  • E-mail

Categorie: Achtergronden, Geluk, meditatie, Pali-Canon Tags: altaar, Dogen, Fukanzazengi, lichaam en geest, meditatie, sangha

Lees ook:

  1. Dingeman Boot, dhamma-wegwijzer en spirituele vriend voor velen
  2. Boeken – Dôgen over meditatie en verlichting
  3. Het ver-edele-nde achtvoudige pad: kan het ook zonder de oefening in moraliteit?
  4. Guy – Harmonie in de Sangha

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Primaire Sidebar

Door:

gastauteur

diverse schrijvers 
Alle artikelen »

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

  • 14 augustus 2022
    Kum Nye Dancing zomerserie | Online | vanaf 14 aug
  • 19 augustus 2022 - 21 augustus 2022
    Retraite weekend | Vreugde van zijn: gelukkig zijn | Live | 19-21 aug
  • 22 augustus 2022 - 26 augustus 2022
    3-daagse boeddha vakantie
  • 26 augustus 2022 - 28 augustus 2022
    Retraite weekend | Liefde en Compassie voor jezelf en anderen | Live| 26-28 aug
  • 3 september 2022
    Gratis Workshop | Waardering voor jezelf en anderen | Live en Online | 
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    De rafelkant van onze democratische rechtsstaat – Deel 1

    Kees Moerbeek - 7 augustus 2022

    De auteur signaleert een onontkoombare overgang naar een staatsgrenzen overstijgende vervlechting van belangrijke leefomstandigheden op economisch, cultureel, klimatologisch en technologisch gebied. Het verlies van houvast dat dit veroorzaakt valt samen met het verlies van de bescherming door de verzorgingsstaat. Dit wordt verergerd door de onverschilligheid in leidende politieke en economische kringen ten opzichte van de onzekerheid die de veranderingen oproepen. De weerstand die dit alles opwekt neemt op veel plaatsen onder invloed van populistische en autoritaire bewegingen ‘de vorm aan van een afwijzing van anderen, andersdenkenden en andersverschijnende mensen.’

    Woef hé…een signalering

    Erik Hoogcarspel - 4 augustus 2022

    Georg Luck (1926 – 2013) was hoogleraar aan de Universiteit in Baltimore, Verenigde Staten in de klassieke cultuur en talen. Aan het einde van zijn carrière heeft hij op verzoek van een collega een studie uitgevoerd naar een heel aparte groep van filosofen, de cynici. Het wordt cynicus is afgeleid van “hond”, kynos. Deze “honden” predikten voor het volk en leidden talentvolle leerlingen op.

    De kinderen hebben nu rust nodig. Over ouderverstoting.

    Rob van Boven en Luuk Mur - 2 augustus 2022

    De kinderen waren 5 en 4 jaar toen de moeder vertrok met de kinderen. Ze wilde niet langer als slaaf behandeld worden door haar man. De kinderrechter besliste dat het woonverblijf bij moeder was, er kwam een bezoekregeling met vader en er werd opgelegd dat de ouders mee zouden doen aan ouderbemiddeling. De bemiddeling werd geen succes en ook een tweede en derde poging mislukte. Toen kwam er een melding bij Veilig Thuis door de vrijwillige jeugdhulpverlening.

    Crisis op crisis

    gastauteur - 1 augustus 2022

    Stel dat de vooronderstelling dat de mens beschikt over een vrije wil nu eens niet waar blijkt te zijn terwijl ons wetstelsel daar wel vanuit gaat en daarmee aansluit bij het vrije-markt-denken, het kapitalisme. En als dat niet waar is of maar heel beperkt, wat betekent dat dan? Dat er zoiets als een vrije wil bestaat is een aanname, een geloofsartikel.

    Narrative self en experiential self: hoe begrip van meditatieonderzoek beoefenaars kan helpen op hun pad

    gastauteur - 31 juli 2022

    Ik gebruik wel eens het beeld van een motor met zijspan. Als je geen meditatiebeoefenaar bent dan zit het narratief achter de stuur en de directe ervaring in het zijspan. Door beoefening kan je dat omdraaien, kom je ‘in’ de ervaring. En als je het narratief toch nodig hebt, dan zet je hem in. Waarvoor het ook helpt is dat mensen het niet meer zo vervelend vinden wanneer ze niet opmerkzaam zijn omdat ze begrijpen waar het narratief mee bezig is. Zo voorkom je de opbouw van aversie tijdens het mediteren.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • Elf visioenen van het Levende Licht
    • Het jaar 2022 – dag 219 – sorrypoliticus
    • Dalai Lama feliciteert nieuwe Indiase vice-president met benoeming
    • Halte Hertenkamp – Alsof er iets te kiezen valt
    • Over Theologie 29 – Even tussendoor…

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.

     

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken.  Via de instellingen kun je bepalen wat je wel of niet toestaat: bekijk je instellingen.

     

    Privacy en cookies

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken en als je reageert: je naam en mailadres.

    Zo houden we bij hoe de site gebruikt wordt en hoe vaak.

    Hier kun je instellen welke cookies je wel of niet toestaat.

    Noodzakelijke cookies

    Met deze cookies slaan we je voorkeuren in het gebruik van deze website op.

    If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.

    Privacy

    Bekijk wat we wel of niet doen met je gegevens