Ik ben langzaam de aanvaarding in gegroeid, mede dankzij het zenboeddhisme dat me in de loop der jaren zoveel meer heeft gebracht dan ‘coping’ alleen.
zen
Vallen
Ik las het en huilde en lachte tegelijk. In een flits werd helder hoe ik me kan laten vallen. Keer op keer op keer.
Durven boeddhist te zijn
Aan Thich Nhat Hanh werd ooit de vraag gesteld of hij zenboeddhist was. Hij bleef enige tijd stil. Toen antwoordde hij: “Als ik ja zeg, dan geef ik mogelijk voedsel aan het beeld dat u hebt van een zenboeddhist. Als ik nee zeg, dan doe ik onrecht aan de traditie waarnaar ik leef.”
In den beginne was het woord
En daar zat ik in de tuinkamer van een drive-in woning aan de buitenrand van Amsterdam. Vijftien zwijgende gezichten op rode matten keken mij verwachtingsvol aan. Een volle bak.
Twijfel
Zalig zijn de armen van geest.
De meditatiemengelmoes
Wat is er zen aan zenmeditatie? Hoeveel manieren van meditatie zijn er eigenlijk? Over dit soort vragen heb ik me de afgelopen tijd het hoofd zitten te breken.
Afscheid van de historische Boeddha (deel 2)
Ik laat mij niet dicteren door de wetenschap, ik laat mij erdoor informeren. De wetenschap heeft mijn geloof in wedergeboorte niet benomen- het heeft mij geïnformeerd en daardoor heb ik zelf conclusies kunnen trekken.
Ongelukkig zijn mág, zelfs in onze tijd
Willem Scheepers bespreekt ‘Ongelukkig Zijn – een aanmoediging’. “Ik begon vorige week op een avond te lezen in het nieuwe boekje van de Duitse levenskunst-filosoof Wilhelm Schmidt. Na de eerste regels al kreeg ik acuut een goeie zin, die ik even daarvoor nog niet had: ik had last van wat ergernisjes, allergietjes, onbestemde krampjes.”
Alles is best veel
Ik zit omdat ik verlicht ben, niet omdat ik dat wil worden. Verwachtingen en ideeën over verlichting worden daarmee losgeweekt en flard voor flard achtergelaten.
Shin en Zen, het beste van twee werelden
Kwan Yin luistert maar Amida is interactief. In een niet-duale werkelijkheidservaring zijn beide één, maar in mijn dagelijks leven vertegenwoordigen ze onderscheiden aspecten.
Sesshin – wat is dat?
Sesshins komen uit de monastieke zentraining voort en vormen in feite het hart van de zenbeoefening.
Moreel vacuüm: een risico van oorspronkelijke verlichting
Oorspronkelijke verlichting loopt als een rode draad door het mahayanaboeddhisme. Kan dit idee goed en kwaad legitimeren als ieder een gelijkwaardige uitdrukking van de dharma?
Annemiek Deerenberg: open brief aan Rients Ritskes
Een aantal vragen van Annemiek Deerenberg aan Rients Ritskes:
“Ik – als gewoon zenbeoefenaar met een zwarte rakusu – raakte tijdens het luisteren naar het interview afgelopen zaterdag het zicht op wat ik tot nu toe als de dharma leerde kennen wel een beetje kwijt. Omdat ik me kan voorstellen dat dat voor vele luisteraars het geval was, zoek ik met deze brief naar opheldering.”
Schrijvend op de boeddhaweg
Stevig schudden aan de takken van de grote, oude boom van het boeddhisme kan geen kwaad als je wilt doordringen in het dichte gebladerte en ruimte wilt maken voor licht op de tegenwoordige beoefening.
Rots
Razend werd ik. Lazer op met je ongepast getimede inzicht! Ik wilde geen inzicht en geen troost, ik wilde alleen maar een eeuwig levend broertje. En nu, op een nacht vijf jaar later, droom ik van de dood die ineens weer actueel en om me heen is. Opnieuw ben ik rots, iemand moet het doen.
Kanzeon galore!
En ineens vult Kanzeon de zendo. Haar duizend armen gevuld met evenzovele dennentakjes staat ze groots als een boom in de zendo, reikt tot in alle uithoeken en verder, de wereld omvattend.
De geest waait waarheen hij wil
“De leraar is er wanneer hij door een leerling herkend en aanvaard wordt,” aldus Nico Tydeman in BoeddhaMagazine.
Sokun Tsushimoto: ‘Laat je niet op sleeptouw nemen door de mystiek van het Oosten’
In 1995 schreef journalist Dick Verstegen een artikel over een sesshin van Sokun Tsushimoto Roshi in het Nederlandse bezinning-en meditatiecentrum De Tiltenmberg. Rients Ritskes was de organisator van deze bijeenkomst. Toen leek niets erop dat het tot zo’n grote breuk tussen beide mannen zou komen.
Wat is er eigenlijk mis met maakbaarheid?
Is het ook niet mijn eigen ervaring dat de beoefening ten gunste van aanvaarding, openheid en vertrouwen en dus het loslaten van gehechtheden, positieve effecten heeft, zowel voor anderen als voor mezelf?
Solidair met de vragende underdog
Op het internet was ik er pas getuige van hoe de onschuld weer eens het onderspit dolf tegen het gelijk van degenen die het allemaal zeker menen te weten. In een Engelstalige discussiegroep over zenboeddhisme op Facebook vertelde iemand dat hij wat in de Pali Canon had zitten neuzen. Hij stelde de vraag welke rol er binnen zen eigenlijk is weggelegd voor het woord van de Boeddha.
Beroepsgelovigen en amateurzitters
In het hedendaagse Japan zijn er maar weinig leken die zich interesseren voor Zen. Slechts een enkeling mediteert.
Pot en deksel
Winter 2013. Zittend op mijn kussentje, hartje Amsterdam, reciteren we deze tekst uit de 8e eeuw. Deze tekst die steeds maar helderder wordt….’Deze woorden tonen de Grote Werkelijkheid’. Het ontroert me en maakt me dankbaar.
Drie generaties zenzientekenen
In deze column leg ik de wondere weg neer van drie generaties Zenzientekenen. De vraag is of deze nieuwe, uit de vorige eeuw daterende zenkunst, tijdig zal worden doorgegeven om haarvoor de wereld te behouden als een weg van ware verbinding en van waarlijk waarnemen.
Waarom gaan we staan, liggen of lopen? Wat is ons doel? (2)
Meditatie is een act van liefde. Dat betekent dat wat ook komt, welkom is. Dat wat zich ook aandient bestaansrecht heeft. Je zou het, in navolging van het bekende vers van Rumi, een act van gastvrijheid kunnen noemen.
