Terug van vakantie, weer op het kussen en nee: ik ben nog steeds geen beter mens van al dat gemediteer. Integendeel. Ik ben een begerig, klein, grommend diertje. Verlangend naar dit en dat en zus en zo. En bovenal het verlang ik het aller aller allermeeste naar vrij zijn van het verlangen naar dit en dat en enzovoorts. Zucht.
Zazen is de expressie van verlichting. Je zit omdat je verlicht bent, niet omdat je het wilt worden, zei Dogen Zenji ruim 800 jaar geleden. Mijn leraar herinnerde me er nog maar ‘s aan. En al had ik die uitspraak al tig keer eerder gehoord, ineens liepen de tranen van opluchting over mijn wangen. Ik ben dus verlicht. Nu nog iemand die me even haarfijn uitlegt wat dat is. ‘Een mysterieuze zaak,’ glimlacht mijn leraar en leunt op zijn stok.
Mysterieus of niet, behulpzaam is het wel. Ik zit omdat ik verlicht ben, niet omdat ik dat wil worden. Verwachtingen en ideeën over verlichting worden daarmee losgeweekt en flard voor flard achtergelaten. Het enige dat ik hoef te doen is te gaan zitten. Verder helemaal niets. Zitten met alles dat er is. Zitten als klein, begerig diertje als dat zo uitkomt. Inwendig grommend. Zitten met mijn grote en kleine verlangens. Er is ruimte voor alles op dat kussen. Als ik op mijn kussen zit, zit alles op mijn kussen. En alles, da’s best veel. Meer heb ik niet nodig.
oscar römer zegt
Ook als je niet zit ben je verlicht; Dzogpachenpo!
Sjoerd zegt
Connie, ik vind het een verrekte mooi stukje!
Jules Prast zegt
Dogen zei inderdaad dat (correct uitgevoerde) zitmeditatie gelijkstaat aan verlichting.
Hij zei echter niet dat je zit ómdat je verlicht bent of dat je als zenstudent verlicht bent buiten de zitmeditatie.
Geloof in oorspronkelijke verlichting bestond wel in het Japan van Dogen.
Maar Dogen deed hier niet aan mee.
Mensen die Dogen proberen mee te trekken in oorspronkelijke verlichting, lezen te veel in hem.
In training verlichting ervaren wordt juist opgevat als zijn remedie tegen het geloof dat je zonder dat al verlicht bent.
En verder is Dogen maar Dogen. Een leraar, zij het een die in de tegenwoordige tijd geldt als een voorname.
Maar Dogen is niet het alfa en omega van Zen.
Edel Maex zegt
Oorspronkelijk ontwaken is de common sense waar Dogen en zijn tijdgenoten mee opgegroeid zijn. Het was een paradox waar ze er allemaal mee geworsteld hebben en ze hebben er elk hun eigen invulling aan gegeven. Op zich een heel boeiend proces.
Edel Maex zegt
Als ik je stukje lees word ik warm, Connie.
Als ik het interview met Philippe Kapleau lees, wordt er iets koud van binnen.
The proof of the pudding is in the eating.
Jules Prast zegt
Met het hoofd, niet met het hart. Point taken. Sorry, Connie, je verdient beter.