• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Elfde jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Eelco van der Meulen
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
  • Privacy

Home » Columns » Rots

Rots

9 juni 2013 door Connie Franssen

Vannacht droomde ik dat ik dood was. Ik lag opgebaard in een kist terwijl de gezichten van mijn geliefden boven mij zweefden en voor altijd verdwenen. Wakker. Scheurende paniek om het eeuwige niets dat mij en mijn geliefden te wachten staat. Dat zwarte gapende gat waar we in verdwijnen.

Vijf jaar geleden stierf mijn broertje en ik was een rots in de branding. Zorgend, regelend, handelend alsof het vanzelfsprekend was en dat was het ook. Iemand moet het doen en die iemand was ik. Mijn verdriet, paniek, angst, rouw en niet weten zaten stevig opgesloten in die rots dus dat kwam mooi uit. Mijn kussentje meed ik die dagen als de pest, bang voor scheuren in de rots.

Op een warme julimiddag zat ik naast hem in de huiskamer terwijl hij hoog sliep in zijn ziekenhuisbed. De witte gordijnen bewogen zachtjes in een briesje, buiten in de tuin scharrelde een vogel. Ik zat en ik wachtte en kreeg een kraamkamergevoel. Ooit had ik precies zo gezeten en gewacht op de geboorte van mijn dochters. Het weten dat er iets gaat gebeuren, iets dat je leven ingrijpend gaat veranderen maar geen idee hoe. Een onontkoombare gebeurtenis waar je geen enkele invloed op hebt. De huiskamer met mijn stervende broertje en de zacht bewegende gordijnen werd een kraamkamer.

Ineens wist ik dat leven en dood geen tegenstellingen zijn. Geboorte en dood zijn simpelweg de in en uitgang, het leven gaat en stroomt altijd maar, altijd maar door en mijn broertje zou daar weer in opgenomen worden.

Razend werd ik. Lazer op met je ongepast getimede inzicht! Ik wilde geen inzicht en geen troost, ik wilde alleen maar een eeuwig levend broertje. En nu, op een nacht vijf jaar later, droom ik van de dood die ineens weer actueel en om me heen is. Opnieuw ben ik rots, iemand moet het doen.

Ik kijk naar mijn kussentje en ga zitten. Ik voel de scheuren in de rots ontstaan. Scheuren waar het licht door naar binnen kruipt en het verdriet zichtbaar maakt. Gewoon blijven zitten. Gewoon doorademen. Er is alleen maar dit.

Delen is rijkdom:

  • Twitter
  • LinkedIn
  • E-mail

Categorie: Columns Tags: Connie Franssen, dood, inzicht, leven en sterven, zen

Lees ook:

  1. Zen and the art of farting
  2. Kanzeon galore!
  3. Alles is best veel
  4. Connie Franssen – Alleen als ik lach…

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Lees Interacties

Reacties

  1. Jules Prast zegt

    9 juni 2013 om 16:14

    Indrukwekkend.

  2. Edel Maex zegt

    9 juni 2013 om 18:26

    Allemaal zo herkenbaar wat je schrijft.
    Bedankt Connie.

  3. Ronald de Goede zegt

    9 juni 2013 om 20:17

    Warme, ondersteunende groet Connie

  4. Connie zegt

    9 juni 2013 om 22:05

    Dank jullie wel! Ik vind het altijd doodeng dit soort intimiteiten te publiceren. Jullie woorden steunen enorm!

  5. Edel Maex zegt

    9 juni 2013 om 22:33

    Heel blij dat je de moed opbrengt Connie!

  6. Henneke Wateringen, vd zegt

    10 juni 2013 om 14:38

    gewoon mooi ! _/\_

  7. Katy Pylyser zegt

    12 juni 2013 om 07:20

    ♥

  8. Tim zegt

    12 juni 2013 om 09:42

    Een tekst waar je iets aan hebt. Super mooi Connie, bedankt.

  9. Connie Franssen zegt

    12 juni 2013 om 10:01

    Graag gedaan en bedankt!

Primaire Sidebar

Door:

Connie Franssen

Tekstschrijver / journalist. Leerling van Niko Tydeman Sensei, verbonden aan het Zencentrum Amsterdam. 
Alle artikelen »

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

  • 27 juni 2022 - 3 juli 2022
    Zomer Retraite met Losang Gendun
  • 29 juni 2022
    Open Les Kum Nye Yoga en Meditatie | Live op ma-di-wo
  • 2 juli 2022
    Zazenkai Zengroep Oshida met Helma Jifu Vulink
  • 3 juli 2022
    Kum Nye Yoga op zondag | Online
  • 4 juli 2022
    Open Les Kum Nye Yoga en Meditatie | Live op ma-di-wo
  • bekijk de agenda

De werkplaats

De werkplaats.

Boeddhistische kunstenaars

Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
lees meer »

Pakhuis van Verlangen

In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

Boekbespreking – Renée Girard, de romantische leugen en de romaneske waarheid

Erik Hoogcarspel - 14 juni 2022

Volgens de literatuurwetenschapper René Girard (1923 – 2015) worden we juist niet als een uniek zelf geboren. Dit is volgens hem een romantische leugen waarmee we onszelf voor de gek houden. We ontwikkelen ons niet eens tot een uniek zelf, want in de regel worden onze keuzes niet gemotiveerd door een eigen unieke behoefte. We willen meestal graag hebben wat anderen al hebben, juist omdat die anderen dit willen hebben.

Hein Thijssen – ‘God was gewoon een implantaat’

Joop Ha Hoek - 9 juni 2022

‘Wanneer precies weet ik niet meer, maar op een bepaald punt in mijn leven brak mijn kritische geest open. Ik kan me ook niet meer herinneren hoe en op grond waarvan, maar er brak een periode aan waarbij ik me serieus begon af te vragen: hoe kom ik aan het begrip god’? God zat in mijn hoofd als een vage, vormloze massa. Ik moest toen heel nuchter vaststellen dat het begrip ´god´ geen weten was, geen ervaring, maar mij door mensen in  mijn omgeving was aangepraat, in mijn geest was geplant. God was gewoon een implantaat.´

Hein Thijssen – ´Het leven is een schijtende merel´

Joop Ha Hoek - 9 juni 2022

‘Alleen voor een ontwaakte is het achtvoudige pad een natuurlijke zaak’

Boekbespreking – Bernard Mandeville, een ondeugende denker?

Erik Hoogcarspel - 9 juni 2022

Bernard Mandeville (1670 – 1733) werd geboren in een gegoede remonstrantse familie te Rotterdam. Hij studeerde in Leiden en vertrok tegen het einde van de 17e eeuw naar Londen om er een medische praktijk op te zetten. Daar schreef hij eerst luchtige stukjes proza in tijdschriften, maar later publiceerde hij ook over geneeskunde en economie. Zijn bekendste boek is “De fabel van de bijen”.

De lege plek van de democratie

Kees Moerbeek - 29 mei 2022

Het hart van de democratie is volgens de Franse filosoof Claude Lefort (1924-2010) een ‘lege plek’, onbepaald en ongrijpbaar. Niemand kan in een democratie de politieke macht grijpen of zelfs maar verpersoonlijken. Terecht, anders ligt volgens de filosoof totalitarisme op de loer. Dit artikel geeft een indruk van Leforts boek Wat is politiek?  ‘Politiek is […]

Meer onder 'pakhuis van verlangen'

Footer

Boeddhistisch Dagblad

over ons

Recente berichten

  • Het jaar 2022 – dag 178 -nedervliegquota
  • Simone Lips (Mindfulmoving): “Mindfulness draait om aandacht.”
  • Yogadagviering verstoord door demonstranten – politie gebruikt traangas en pepperspray
  • Emotioneel afscheid van relikwieën van Boeddha in Mongolië
  • Boeken – de Parelmaker

Reageren

We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

Over het BD

Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
Lees ons colofon.

Zie ook

  • Contact
  • Over ons
  • Columns
  • Reageren op de krantensite

Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.

 

Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken.  Via de instellingen kun je bepalen wat je wel of niet toestaat: bekijk je instellingen.

 

Privacy en cookies

Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken en als je reageert: je naam en mailadres.

Zo houden we bij hoe de site gebruikt wordt en hoe vaak.

Hier kun je instellen welke cookies je wel of niet toestaat.

Noodzakelijke cookies

Met deze cookies slaan we je voorkeuren in het gebruik van deze website op.

If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.

Privacy

Bekijk wat we wel of niet doen met je gegevens