…
Beeldgedicht – het doel van het leven
…
vergankelijkheid
Over de Lotus-soetra (12): Alleen voor bodhisattva’s
Het lijkt erop dat Boeddha vijf soorten rottigheid onderscheidde. Vijf soorten, in zijn tijd al! Verderf door (te) lange duur; door (te) korte duur; door verwarring; door meningsverschillen; en door ongelijkheid onder mensen. De volgorde van al die rottigheid is niet van belang.
Erik Hoogcarspel – Een beter boeddhisme met fenomenologie
De Boeddha heeft zich ook nooit 100.000 geboortes herinnerd. Als je een goede meditatie hebt dan kan het voorkomen dat er heel veel situaties van vroeger door je hoofd spelen. En dat zijn allemaal geboortes van een ik en de dood van een ik. Je ik is niks anders dan het volledig verwikkeld zijn in jouw situatie. En dat gebeurt ook in je meditatie.
Dansen met je ego – Over veranderlijkheid en vergankelijkheid
Wanneer je niet gehecht bent aan personen of dingen, ervaar je ook geen frustraties wanneer ze veranderen of er niet meer zijn. Het betekent niet dat je gevoelloos leeft. Integendeel.
Over vergankelijkheid
Heer, kan men eigenlijk wel geschokt zijn om wat niet aanwezig is in de buitenwereld?”
“Dat is mogelijk”, sprak de Verhevene.
Guy – Vergankelijkheid (P. anicca)
Vergankelijkheid is de sleutel tot inzicht: beseffen dat het niet onze vergankelijkheid is die ons doet lijden, maar wél ons verlangen om bestendig te zijn.
Guy – Omarm vergankelijkheid, onvrede en zelfloosheid
Telkens we ons verzetten tegen verandering en vergankelijkheid (P. anicca) roepen we lijden (P. dukkha) op. Als mens zijn we geconditioneerd in het amechtig grijpen naar zekerheid, naar vastigheid, naar stabiliteit. Ad absurdum. We dromen ons zelfs een wedergeboorte. Of een eeuwige ziel.
Ardan – earth overshoot day
…
Renske – haiku – alzheimer (1)
…
Het jaar 2022 – dag 170 – uurwerk
Zoals het klokje tikt tikt het nergens.
Somewhere over the rainbow skies are blue.
Take care out-there.
Gedachten over vergankelijkheid…
Zal men in de zee ooit zoeken naar de resten van de verzonken stad New York, de eens zo machtige stadstaat in het oosten van het Noord-Amerikaanse continent?
De goede leer
Het lijkt niet te loochenen, we staan voor een vorm van pessimisme. Voor drang naar levensverzaking. Het saldo van elke bestaansvorm is negatief: de westerling die zich boeddhist wil noemen, zal ermee dienen klaar te komen.
De Woonboot
Eenmaal gezien, werd de woonboot iets waarvoor ik genegenheid begon te voelen.
Iets over tijd (2) – De mythe van het ‘hier en nu’
Egocentrisme overwinnen vraagt veel tijd, boeddhisme is daar al vijfentwintig eeuwen mee bezig. Dit besef verruimt mijn ‘hier en nu.’
Naar huis gaan in tijden van verandering
Dat is wat ik wedergeboorte noem: een wedergeboorte van moment tot moment. In dat kortstondige zelf zitten dingen die steeds opnieuw samenkomen, met maar hele kleine veranderingen, maar het is toch steeds weer opnieuw herboren worden.
Het jaar 2021 – dag 165 – verdriet
Het grote verdriet na dertig jaar.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Illusie
Leonie Drost: ‘Ik wilde er graag bij horen maar voelde me een vreemde eend in de bijt. Een jaar geleden was ik er met de nodige moeite lid geworden in de hoop een plek te vinden waar ik me thuis zou voelen, maar een thuis werd het niet.’
Boeddhistische doeners en denkers – de serie (31)
Marjolein: ‘In de jaren van rouw kwam ik er achter dat alle (mentale) wijsheid uit de traditie van Advaita Vedanta mij voor geen meter hielp bij mijn rouwverwerking. Die wijsheid stond zo ver af van mijn dagelijkse geworstel in het omgaan met mijn verdriet, schuldgevoel, verlangen en eenzaamheid. Mijn gemodder kon ik niet afdoen als ‘maya’; mijn gemodder was ècht!’
Zenmeester Pomnyun Sunim – angst voor onzekerheid overwinnen
‘We moeten altijd in gedachten houden dat niets blijvend is. Alleen dan kunnen we zien dat veranderingen in ons dagelijks leven niet zo erg zijn, zolang we ze maar onder ogen kunnen zien en ons eraan kunnen aanpassen.’
The box, de serie (2) – stap uit je vergankelijkheidsbox in 6 stappen
‘Na jarenlang boeddhistisch onderwijs te hebben genoten, heb ik er een beetje een haat-liefde verhouding mee opgebouwd. Enerzijds gaf het me heel veel, maar aan de andere kant zaten bepaalde dingen me niet lekker. Nu is me duidelijker wat dat is. Naar mijn idee worden boeddhistische taal en concepten soms verkocht als dhamma (waarheid / het pad), maar zijn ze dat in wezen niet.’
Draaien als een derwisj, 12
…
37. Derwisj in duigen
Rozen verwelken, schepen vergaan maar geen idee blijft altijd bestaan.
Je kunt niet jong genoeg met sterven beginnen
Sterven is te leren, tot het punt waarop er geen enkele angst, vrees of huiver meer is voor de eigen dood. Hoe? Door het te doen. Begrijp me goed: ik pleit niet voor onverantwoord spelen met het leven, laat staan voor het jezelf tot de rand van de fysieke dood brengen. Nee! Ik heb het over het aangaan van de confrontatie met de dood en het doorlopen van verschillende fasen van het stervensproces.
Meester Tja 182 – Wijs is het leven dat telkens begint
Dwaas is het leven dat stervend bezint.
