Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Veertiende jaargang

verdriet

Auke – Mogelijke motto’s (slot)

door

Wie anders zou een onontkoombaar motto hebben kunnen leveren voor Ander woord voor moeder dan Jan Arends, de literaire randfiguur wiens bloedmooie bundel Lunchpauzegedichten in dezelfde week verscheen waarin hij ook uit het leven stapte? Wie anders dan Jan Arends, schrijver van ‘Keefman’, een letterlijk en figuurlijk waanzinnig verhaal waarin hij onder meer iets schreef wat je zijn autobiografie in een notendop zou kunnen noemen: ‘Ik heb nooit voorspraak gehad in mijn leven. Daarom zit ik hier in het gekkenhuis.’

Gevoelens en hun waarde: een gids naar authenticiteit

door

Gevoelens zijn nooit op zichzelf een probleem; het zijn de overtuigingen en interpretaties die we eraan koppelen die spanningen veroorzaken. Bijvoorbeeld, als we ons “niet serieus genomen” voelen, is dat geen feit maar een interpretatie. Het werkelijke gevoel kan boosheid, frustratie of verdriet zijn, voortkomend uit overtuigingen die we als waar aannemen. Door onze interpretaties te onderzoeken, kunnen we misverstanden oplossen en ons beter verbinden met anderen. Het scheiden van wat we voelen en wat we geloven, is essentieel voor meer helderheid en zelfbewustzijn.

Treurt een Boeddha?

door

Als mensen huilen bij een begrafenis, betreft dit dan niet enkel zelfmedelijden? Huil je dan niet om een verlies? Of dat de dood ook jou zal op zoeken, je leven zal eindigen hier op aarde? Wanneer is ons verdriet echt verbonden met of een uiting van compassie?

Huilen om wat je vreugde schenkt

door

Natuurlijk is ons ego met de rationele, wetenschappelijke benadering van het menselijk verstand mee geëvolueerd. Het heeft van de psychologie geleerd dat het verstandig is emoties aandacht te geven, maar heeft daarbij een slimme truc bedacht: ‘ik moet er op zo’n wijze aandacht aan besteden dat ik het óf uit mijn systeem krijg, óf op zijn minst diep in mijn systeem opberg en verborgen houd’.

Niet eerder vertoonde museumcollectie over rouw en herdenking tentoongesteld

door

Eeuwenlang was de dood vooral een religieuze aangelegenheid, waarbij in de katholieke traditie de focus lag op het leven aan gene zijde, in het hiernamaals. In de 19e eeuw veranderde dit volledig. De omgang met de dood verplaatste zich als het ware ook naar ‘deze’ zijde – het aardse bestaan. De doden herdenken en de herinnering aan de doden levend houden, werden belangrijk voor de nabestaanden. Ook was het een mooie gelegenheid om de status van de overledene en zijn of haar familie te laten zien.

Over de Lotus-soetra (14): Boeddha straft niet.

door

Enfin, aan het einde van zijn dichterlijke herhalingen rond de parabel en alles daaromheen, geeft Boeddha aan waar iedereen die de Lotus-Soetra aan anderen wil overbrengen op moet letten, en wat iemand te wachten staat die negatief over de soetra bericht. Boeddha hamert erop de soetra niet te verkondigen aan lieden die een slechte geestesgesteldheid hebben en somt veertien vergrijpen – zonden –  op tegen de geest van de soetra.

Onmacht en macht

door

Als ik terugkijk ben ik zeer verontrust over het overheids- en politie-optreden tegen demonstraties als de woonopstand. Dit optreden is om te beginnen buitenproportioneel. Je kunt provocerende spreekkoren van een krakersaanhang afkeuren, je kunt hun kleding afwijzen, maar ook zij hebben het burgerrecht op demonstratie.