Een belangrijk doel van de boeken van Arjan Mulder is steeds weer het bij westerlingen onder de aandacht brengen van oosterse inzichten, door ze te verweven met alledaagse (reis)verhalen en metaforen.
Taigu
Taigu Prast – Een bodhisattva aan je bed
“Goedemiddag, mag ik me even voorstellen? Ik ben boeddhistisch geestelijk verzorger en ik kom even langs omdat ik zag dat er vandaag een boeddhist is opgenomen. Bent u dat? Dit komt namelijk niet vaak voor.”
Na de dood van Thich Nhat Hanh – ‘Feit van fictie onderscheiden’- een reactie
Wat Taigu niet noemt, is dat Thích Nhất Hạnh altijd de nadruk heeft gelegd op het interzijn van alles met alles onder andere als basis voor het besef dat geen mens op zichzelf staat maar is verbonden met iedereen om hem heen, én met alles op onze aarde, als basis voor al ons denken en handelen.
Het jaar 2022 – dag 24 – thaybeeld
Mijn moeder Grietje was wijzer dan Thich Nath Hanh.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Taigu – Mijmeren in mijn bodhisattvabedje
Hoe velen vluchten in het boeddhisme omdat het een alternatief is dat veilig voelt? Veilig? Ruk die voorhang weg en zoek de poreuze grenzen op. Gaat heen en vermenigvuldigt u in vrijheid! Dat is de uitdaging. En dood de Boeddha wanneer deze op uw weg komt, evenals uw leraar, in de geest van Linji.
Westers boeddhisme 3
Westers boeddhisme zal een nieuwe transformatie zijn. En liefst een herbronning, zoals de christelijke mystici een herbronning waren voor het middeleeuwse christendom en er sinds de jaren zestig een veel persoonlijkere, minder dogmatisch beleving van het christendom is ontstaan.
Solidair met de vragende underdog
Op het internet was ik er pas getuige van hoe de onschuld weer eens het onderspit dolf tegen het gelijk van degenen die het allemaal zeker menen te weten. In een Engelstalige discussiegroep over zenboeddhisme op Facebook vertelde iemand dat hij wat in de Pali Canon had zitten neuzen. Hij stelde de vraag welke rol er binnen zen eigenlijk is weggelegd voor het woord van de Boeddha.
Evan Thompson is geen boeddhist, maar wel een vriend
Waar hoogleraar Evan Thompson kritiek op heeft, is het boeddhistisch modernisme. Deze vorm van boeddhisme profileert zich volgens hem als de wezenlijke en originele kern van het boeddhisme. Het ontstond in het 19de eeuwse Azië en reageerde op het Europese kolonialisme en op de vermeende superioriteit van Europa en het christendom. De westerse wetenschap had een enorm prestige in Azië. Het christendom liftte mee en zou het beste overeenkomen met die wetenschap. De boeddhistische hervormers keerden dit om en stelden dat juist het boeddhisme bij uitstek het best overeenkomt met wetenschap, omdat dit het bestaan van een schepper God en het bestaan van een eeuwige ziel ontkent. Zij kleineerden echter de rol van ritueel en devotie in het etnisch boeddhisme, die bijgeloof waren in de ogen van de 19de eeuwse Europeanen.
Taigu – De kleine Sukhavati sutra
Taigu leest voor: De kleine beschrijving van Sukhavati (in het Japans de kleine sutra van Amitayus genoemd) is door Honen uitgekozen als één van de drie Reine-Landsutra’s die in het shinboeddhisme centraal staan. Sukhavati is de naam van Amida’s Reine Land.
Wedergeboorte, een hopeloze zaak?
Als je sterft, dan ga je naar de hemel. Daarover lijkt onder gelovige christenen brede overeenstemming te bestaan. Maar hoe zit het eigenlijk in het boeddhisme? Wat zegt dat over wat er met je gebeurt wanneer je komt te overlijden?
Het gevoel van niets te hoeven
Ongeveer zeshonderd jaar geleden, in een tijd dat in Europa de Zwarte Dood rondwaarde, stuurde een man uit Kumasaka in Japan een brief aan zijn zenleraar. De man was ziek en bedlegerig. Hij klopte bij zijn leraar aan om raad. Wat kon hij in deze situatie doen aan beoefening?
Wat is de overeenkomst tussen de Boeddha en een glaasje Spa?
‘Over de hele wereld zijn mensen die op gezette tijden onvermoeibaar stukjes produceren over de vraag of recente uitspraken die in cyberspace aan de Boeddha worden toegeschreven, werkelijk van hem afkomstig zijn. Niet al deze scribenten lijken zich ervan bewust te zijn dat zij bijdragen aan de mythe dat de Boeddha uit een sutra beter, zuiverder is dan de levende Boeddha die voortkomt uit het voorstellingsvermogen van mensen, volgelingen of niet’.
