In de jeugdbescherming worden kinderen nog steeds zonder voldoende grond onder toezicht geplaatst, en zelfs uit huis gehaald. Ouders worden niet gehoord. Rapporten bevatten halve waarheden, suggestieve formuleringen en missen context. En opnieuw zwijgt de politiek. Of zegt: “We mogen ons niet mengen in lopende procedures.” Alsof we dat excuus niet eerder hebben gehoord.
lijden
B’eter: kerstpompoen versimpeld tot doordeweekse maaltijd
In het Engels kwam ik de volgende uitdrukking tegen: “dress up, dress down”, wat zoiets betekent als chiquer maken of juist het tegenovergestelde. Zo kun je een eenvoudig jurkje opwaarderen met een mooi sieraad of een net jasje, met gympen of een oud fleecevest wordt datzelfde jurkje meer doordeweeks. Dit kwam ik tegen omdat ik me interesseer in minimalisme: met weinig kleding toekunnen en er toch elke dag leuk uitzien. Met andere woorden, je hoeft niet voor een bijzondere gelegenheid nieuwe kleding te kopen, je kunt ook ‘winkelen in eigen kledingkast’ en kiezen voor een bijzondere kledingcombinatie. Dat is natuurlijk veel beter voor het milieu, want de kledingindustrie is een bron van groot lijden en destructie van klimaat, Moeder Aarde en levende wezens. Ik bedacht dat je zoiets ook met recepten kunt doen. Je kunt kiezen voor meer of minder bijzondere ingrediënten, zoals bruine bonen vervangen door chique bonen, of andersom, en je kunt een gerecht afmaken met vers citroensap, een toefje verse kruiden, of een paar druppels truffelolie. Of deze juist weglaten.
Paus Leo XIV – ‘help ook elkaar om bruggen te bouwen – met dialoog, met ontmoeting’
We moeten samen zoeken hoe we een missionaire Kerk kunnen zijn, een Kerk die bruggen bouwt (en) dialoog voert, altijd open om (mensen) te ontvangen, zoals op dit plein, met open armen – iedereen, iedereen die onze naastenliefde, onze aanwezigheid, dialoog en liefde nodig heeft,’ zei de nieuwe paus.
Wakker worden uit het maakbaarheidsverhaal
Er huist in ieder van ons een overlever. Een waakzame binnenstem die zegt: “Blijf alert. Blijf in controle. Laat je niet verrassen. Denk vooruit. Hou rekening met straks.” Die stem heeft ons ooit geholpen pijn en gevaar te vermijden. Maar ze leeft vaak in een geloofsvergissing: het hardnekkige idee dat het leven beheersbaar is, voorspelbaar, maakbaar — en dat er een veilig script bestaat om te volgen.
De aarde is mijn getuige
Meer dan zeven jaar was Siddhārtha Gautama in de leer geweest bij leraren en yogi’s, toen hij met een aantal vrienden besloot om de eigen weg in te slaan en de ascese te beoefenen. Omdat hij nog maar een paar rijstkorrels per dag at, leidde dit tot een levensgevaarlijke situatie. Hij was broodmager geworden en […]
Jules – Leve de leegte? Of juist niet?
De Boeddha zei: “Onze ervaring is niet zelf.” Maar naarmate je meer de leegte van alle verschijnselen gaat benadrukken, effen je ook de weg om de reikwijdte van het zelf steeds verder op te rekken. “De ander is even leeg als ik, dus ik ben daarin verbonden met de ander, wat zeg ik, met al het andere!”
De waarde van lijden en van machteloos staan
Een van de grootste zegeningen van mijn ziekte op het geestelijk pad is dat ze me heeft leren lijden. Of, als ze me het niet heeft geleerd, dat ze me ertoe dwingt. Niet een lijden uit slachtofferschap. Zoals, waarom ik? Dit is mij aangedaan. Zij die mijn ziekte niet hebben begrijpen mij niet.
Loes 3 – Levensbeschouwingen
Ik heb mij in het verleden uitvoerig in het thema religie verdiept en daardoor moet ik er ook niet veel van hebben. Er is namelijk door de eeuwen heen in naam van god(en) zoveel afgemoord, dat ik niets positiefs meer zie aan religie. Buiten dat vind ik het absurd, dat de god van de ene religie de betere god zou zijn dan die van de andere religie.
Europees burgerinitiatief “End the Cage Age – Stop de Kooien”
Het Europees gerechtshof heeft deze week besloten enkele grote dierenbeschermingsorganisaties, waaronder Eurogroup for Animals, toe te laten als intervenieer in de rechtszaak waarin de Europese Commissie wordt gevraagd haar belofte na te komen een eind te maken aan kooien in de veehouderij. Enkele andere organisaties werden geweigerd, waaronder consumentenorganisatie Foodwatch. De indieners van de rechtszaak noemen deze weigering ‘kortzichtig’.
Zen is meer dan zitten
Wat we doen op ons kussen is zeker belangrijk. Maar wat we doen wanneer we van ons kussen opstaan, is minstens even belangrijk. Uiteindelijk is het zelfs belangrijker. Onze meditatiepraktijk zou futiel zijn als ze zich niet uitdrukte in ons dagelijkse leven.
Drie kernelementen – Tsongkhapa’s brief in versvorm aan leerling
Naar beste vermogen zal ik je hier verhelderen
de kern van het onderricht van de boeddha’s,
het pad dat hun onovertroffen nakomelingen prijzen,
de ingang voor gezegende zoekers naar bevrijding.
Vierenveertig vragen over lijden
Wat is lijden? Wat is de oorzaak van het lijden? Kan het lijden opgegeven worden? Hoeveel leed veroorzaakt het boeddhisme?
Ton Lathouwers: ’het is altijd de enkeling die lijdt’
Ton Lathouwers: ‘Het is een groot gevaar dat we in aantallen gaan denken. Zoveel mensen hebben corona…’ ‘Het aantal besmetten stijgt, of daalt…’ ‘Zoveel mensen zijn genezen..’. Et cetera. Al zou slechts een enkel mens lijden aan het corona-virus, dan is dat al verschrikkelijk. Misschien is dat nog wel wanhopiger, want dan ben je de enige.’
Jelle Seidel – Terug naar de bronnen
Je zou kunnen besluiten om gewoon ondergedompeld te blijven in het geheimzinnige, vormloze vrije spel van de werkelijkheid. Dat zou de keuze zijn van een mysticus die helemaal wil opgaan in God of Nirwana – analoog misschien aan de neiging van kunstenaars om zichzelf uit te wissen met alcohol of opiaten. Maar daarmee zou je een belangrijk element van je menselijkheid ontkennen: de behoefte om te spreken en te handelen, om je ervaring met anderen te delen.
Leed Palestijnen – Oproep aan meditatiebeoefenaars en leraren geïnspireerd door het boeddhisme
‘Het gebrek aan expliciete aandacht en respons binnen de boeddhistische gemeenschap op deze humanitaire crisis is alarmerend en staat in schril contrast met de fundamentele boeddhistische waarden die we hooghouden. Onze traditie leert ons het pad van mededogen (karuna) te bewandelen, waarbij we er actief naar streven het lijden van alle wezens te verlichten. Geweldloosheid (ahimsa) is een kernbeginsel dat ons oproept om alle vormen van geweld en onderdrukking af te wijzen en te voorkomen.’
Leed Palestijnen – Oproep aan meditatiebeoefenaars en leraren geïnspireerd door het boeddhisme
Dorine Esser: ‘Het gebrek aan expliciete aandacht en respons binnen de boeddhistische gemeenschap op deze humanitaire crisis is alarmerend en staat in schril contrast met de fundamentele boeddhistische waarden die we hooghouden. Onze traditie leert ons het pad van mededogen (karuna) te bewandelen, waarbij we er actief naar streven het lijden van alle wezens te verlichten. Geweldloosheid (ahimsa) is een kernbeginsel dat ons oproept om alle vormen van geweld en onderdrukking af te wijzen en te voorkomen.’
Kernelementen van boeddhistische psychotherapie (1)
Een eerste vraag waar ik lang mee zat was: waarom zou ik mezelf eigenlijk een ‘boeddhistische’ psychotherapeut noemen? Een cliënt vraagt zich toch niet af welk soort therapie hij krijgt, hij wil gewoon iets doen aan zijn probleem? Maar een andere vraag waar ik ook al lang mee zat was: hoe gaat het verder met mijn cliënt nadat we aan zelfinzicht hebben gewerkt? Wanneer hij weer ‘gewoon’ moet overleven in een maatschappij met een immens vacuüm als het over zingeving gaat? Mijn conclusie is dat psychotherapie niet ‘neutraal’ is omdat onze samenleving het ook niet is. Onze levensbenadering wordt voortdurend in de richting geduwd van een technologische, materialistische, individualistische en zelfs concurrentiële visie.
Uitvaren met een schip dat op zee zal vergaan
Het lijden (dukkha) is niet het centrale idee van het boeddhisme. Geluk (sukha) is een even courant woord in de Palicanon. Ook de eerste edele waarheid is niet meer dan een platitude. Het is een simpele vaststelling. Er is nu eenmaal lijden. Overigens, als dat niet jouw ervaring is dan heb je er weinig boodschap aan. Geen probleem, er zijn nog interessante dingen in de wereld. Niemand zegt dat je de Boeddha moet geloven.
Guy – dhammazaadjes – De pijl
Als je geraakt wordt door een pijl, zo verhaalt de Boeddha in de Sallatha Sutta voel je pijn in dat deel van je lichaam dat door de pijl wordt geraakt. Word je vervolgens op precies dezelfde plek door een tweede pijl geraakt, dan wordt de pijn niet dubbel maar minstens tien keer zo erg.
De verborgen gehechtheid aan ons oorspronkelijke levensverhaal
Tegenwoordig worden we gebombardeerd met, en voortdurend aangemoedigd om een mogelijk trauma te verwerken- dit met een hele reeks boeken, workshops, leringen en online cursussen over traumaherstel van ons vroegere leven en het blootleggen van het spreekwoordelijke gewonde innerlijke kind, begeleid door psychologen, spirituele leraren, alswel door mindfulness, (zg. getrainde) life coaches of zelfbenoemde experts. ‘Loslaten’ van trauma’s, ‘mindful herstel’ en ‘onthecht raken’ zijn de buzz woorden waarmee ons het werk wordt aangeboden dat dringend gedaan zou moeten worden.
B’eter salade met kikkererwten, gegrilde aubergines, granaatappel en croutons
Om stil te staan bij het lijden in Gaza hierbij een recept dat geïnspireerd is op het Midden-Oosten. Bij mijn supermarkt verkochten ze geen ras-el-hanout, dus heb ik zelf maar wat gemaakt. Gangbare ingrediënten zijn piment, bosbessen, kardemom, kaneel, kruidnagel, peper, galangawortel, gember, foelie, nigella, nootmuskaat, zwarte peper en gemalen kurkuma. Aldus wikipedia.
De buste van Schopenhauer
In Schopenhauers tijd, de 19e eeuw, waren nog niet veel boeddhistische- en Hindoeïstische teksten in het Duits, Latijn of Grieks vertaald. Uit wel vertaalde fragmenten van boeddhistische schriftgeleerden stak de jonge Arthur op dat leven lijden is.
Beeldgedicht – verklaprozen
…
Koele beschrijvingen en droge lijstjes
Toen ik voor het eerst boeddhistische teksten las, had ik vooral moeite met het schijnbare fatalisme in gortdroge beweringen zoals ‘het leven is lijden’. Tot ik inzag: het is nuchter gezien toch zo? Het leven is vaak best moeilijk. Dat kon ik pas toegeven toen ik ‘lijden’ leerde vervangen door ‘stress’, het loutere feit dat we allen problemen en ongemakken ondervinden. Dat klonk al veel gewoner. Ook de schijnbaar strenge boeddhistische houding tegenover begeerte vond ik eerst erg veroordelend. Vooral een koele omschrijving als die van onze verderfelijke ‘dorst’ naar genot. Tot ik begeerte en genot leerde vervangen door gewoon ’zich hechten aan.’ We kleven tenslotte vast aan onze behoeften en onze opvattingen.
