Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Veertiende jaargang

lichaam

Menno – uitgetreden

door

Met een lichte schok realiseert Menno zich dat hij uit zijn lichaam is gestapt, en om zich ervan te overtuigen dat hij niet dood is, werpt hij een blik op zijn lichaam dat als een standbeeld in het gras naast zijn fiets zit. Intuïtief voelt hij aan dat hij onmiddellijk in de zittende figuur terug kan keren, als hij dat wil. Maar nu nog niet. Nu wil hij op bezoek bij opa.

Dansen met je ego (2) – Ben je wel je lichaam?

door

Wie is het toch die al die jaren naar het voortdurend veranderende lichaam in de spiegel kijkt en desondanks weet steeds dezelfde te zijn? Dat is je grote IK. Je spiegelbeeld laat je duidelijk zien dat je onmogelijk dat lichaam kunt zijn, maar je bent geconditioneerd te denken dat je het wel bent. Daarmee is je lichaam een belangrijk deel van je Ego geworden.

Als de balken gaan verzakken…

door

Hoe traumatisch is het als je opeens je hele lijf kwijt bent?  Gewoon opeens verloren terwijl je op de fiets zat. In het begin had je het niet eens in de gaten, maar toen je wilde bellen had je opeens geen duim meer. Natuurlijk draai je je om en ga je op zoek of je het nog kunt vinden. En als je bij de plek komt waar je het ongeveer verloren hebt staan daar een hoop mensen en een ambulance. Er is een dikke vrachtwagen over je lichaam gereden en het ligt helemaal in de kreukels. Ze wikkelen je in een zeil en snoeren je helemaal vast op een brancard.

De verbeelding aan de macht

door

Hypnose komt op heel verschillende manieren in de media. Nu eens als een serieuze therapiemethodiek, dan weer als hulpmiddel bij allerlei medische problemen of bij een forensisch onderzoek. Soms zie je hypnose opduiken in liveshows of in praatprogramma’s op televisie, als een vorm van goedkoop amusement, waarbij een autoritaire hypnotiseur zijn publiek allerlei rare opdrachten geeft. De personen die gehypnotiseerd worden, volgen strikt op wat hen gesuggereerd wordt en ondergaan wat er gebeurt.

Jouw lijf (2 en slot)

door

Het is voor de meeste mensen tegenwoordig makkelijker gezegd dan gedaan, en dat geldt wellicht ook voor jou: je lijf door en door kennen en de taal van je lichaam verstaan. Wel, je hoeft niet in paniek te geraken wanneer je hart voelt kloppen. Dat hoort zo. Je hoeft ook niet meteen angstig te reageren wanneer je geborrel in je buik voelt. Dat is normaal. En als je ouder wordt, krijg je vanzelf PHPD, dat staat voor: pijntje hier pijntje daar. Niks om je zorgen over te maken.

Het lichaam als voertuig van ons denken…ons bewustzijn (2)

door

Tegenwoordig worden er zelfs medische hulpmiddelen ontwikkeld om gebruik te maken van de herinneringen van spieren. Daartoe behoren degenen die gedeeltelijke verlamming na ongelukken tegengaan. Of in de muziekwereld een apparaat dat het spiergeheugen registreert van ervaren muzikanten die een instrument bespelen, om later te gebruiken door studenten die hetzelfde instrument bestuderen. Dit kan worden beschouwd als een verder bewijs van de interactie tussen lichaam en geest, hier ook wordt de zg. wetenschappelijke opvatting over de locatie van de geest, waarvan soms nog steeds beweerd wordt dat deze zich in de hersenen of de hersenschors bevindt, duidelijk tegengesproken

Dansen met je ego (2) – Ben je wel je lichaam?

door

Wie is het toch die al die jaren naar het voortdurend veranderende lichaam in de spiegel kijkt en desondanks weet steeds dezelfde te zijn? Dat is je grote IK. Je spiegelbeeld laat je duidelijk zien dat je onmogelijk dat lichaam kunt zijn, maar je bent geconditioneerd te denken dat je het wel bent. Daarmee is je lichaam een belangrijk deel van je Ego geworden.

Boeken – mindful omgaan met stress

door

Boekbespreking Erik Hoogcarspel: ‘Als het gaat om werkelijk fundamentele zaken, zoals de gTonglen meditatie of de Vier Onmetelijkheden (Brahmavihara’s) dan ontbreekt elke verwijzing en wordt er maar wat aan gerommeld. Ik denk daarom dat de lezer met een kritisch oog naar alle adviezen zou moeten kijken. De vertaling is matig, wel vlot, maar met naar mijn mening veel te veel Anglicismen.’