Ik heb vrienden gemaakt, en weer verloren
Mensen geholpen en in de steek gelaten
dood
Ludo – Haiku 3
…
Niet eerder vertoonde museumcollectie over rouw en herdenking tentoongesteld
Eeuwenlang was de dood vooral een religieuze aangelegenheid, waarbij in de katholieke traditie de focus lag op het leven aan gene zijde, in het hiernamaals. In de 19e eeuw veranderde dit volledig. De omgang met de dood verplaatste zich als het ware ook naar ‘deze’ zijde – het aardse bestaan. De doden herdenken en de herinnering aan de doden levend houden, werden belangrijk voor de nabestaanden. Ook was het een mooie gelegenheid om de status van de overledene en zijn of haar familie te laten zien.
Omgaan met de (eigen) dood.
In dit verhaal komt de Boeddha nogal cru over. Eigenlijk geeft hij Kisa Gotami valse hoop. Hij stuurt haar weg om mosterdzaad wetende dat aan de situatie niets te veranderen valt. Hij kan haar zoontje, met of zonder mosterdzaad, nooit terug tot leven wekken, want die macht heeft hij niet. Hij is maar een mens zoals wij, geen god.
Geen dood, geen vrees (76) – Losse aantekeningen: Dood
Wat een prachtige dood. Ik werd door mijn fysio, Josine, mijn rug gemasseerd terwijl ik in bed lag. Toen ik wakker werd was Josine weg en was het zo mooi in de kamer. Met prachtig licht, licht en donker tegelijk. Prachtige natuur met vogels, kleurende bladeren. Voelde me zo dankbaar, zo dankbaar. Zou zo dood mogen gaan. zo bewust doodgaan is een bijzonder ding.
Het Zomerlevengevoel
Maar alles stond haaks op het Zomerlevengevoel. Dat gevoel van eindeloze zomers. Die warme, zwoele bubbel uit de jeugd en jongvolwassenheid waaraan geen einde leek te komen. Waarin de dood niet bestond, de jeugd eeuwig was en het gelukzalige heden voortdurend in de toekomst overliep terwijl de tijd stilstond.
‘De Dhamma en de discipline door mij onderwezen en uiteengezet, zijn na mijn heengaan jullie leraar’
In het boeddhisme wordt de duivel Mara beschouwd als de personificatie van de Dood. Vaak wordt hij de Boze of de Verleider genoemd.
Eenheid, Niet-tweeheid en Niets
Filosofen zetten graag het bewustzijn op een troon en wetenschappers laten bewustzijn zich onderwerpen aan het brein (geen brein geen bewustzijn).
Doodgewoon
Op zich is al dat toekennen van betekenissen aan de dood een spel op zich. Elk spel heeft iets tweeledigs, omdat het een andere werkelijkheid kan oproepen, zoals een leven na de dood. Dat spel met de verbeelding moet zinvolle mogelijkheden opleveren, een plausibele werkelijkheid voorstellen.
Boeddhistische Blik – Temple Food’ met Alain Caron en Emma de Thouars
Temple food wint enorm aan populariteit: het is vegan, lokaal, duurzaam en in lijn met de slow food trend. Tijdens een road trip langs boeddhistische tempels in Zuid-Korea ontdekken Alain Caron en Emma de Thouars dat temple food niet alleen over smaak, geur en textuur gaat, maar ook over je innerlijke gesteldheid, je bewustzijn.
Boeddhistische Blik – Temple Food’ met Alain Caron en Emma de Thouars
Temple food wint enorm aan populariteit: het is vegan, lokaal, duurzaam en in lijn met de slow food trend. Tijdens een road trip langs boeddhistische tempels in Zuid-Korea ontdekken Alain Caron en Emma de Thouars dat temple food niet alleen over smaak, geur en textuur gaat, maar ook over je innerlijke gesteldheid, je bewustzijn.
Boeddhistische Blik – Temple Food’ met Alain Caron en Emma de Thouars
Temple food wint enorm aan populariteit: het is vegan, lokaal, duurzaam en in lijn met de slow food trend. Tijdens een road trip langs boeddhistische tempels in Zuid-Korea ontdekken Alain Caron en Emma de Thouars dat temple food niet alleen over smaak, geur en textuur gaat, maar ook over je innerlijke gesteldheid, je bewustzijn.