Boeddha gebruikte regelmatig de parabel van de lotus, die vanuit een modderige vijver de prachtigste bloemen kan laten ontluiken. Net zo is het advies voor de boeddhist om ‘in de wereld maar niet van de wereld’ te leven.
Ujukarin – Wie is de echte, zuivere brahmaan?
Ik liet me door een tuktukchauffeur naar een grote boeddhistische tempel brengen, en toen hij zag dat ik er écht naar binnen wilde gaan raakte hij bij het teruggeven van mijn wisselgeld mijn hand niet meer aan doch liet het van vijf centimeter hoogte erin vallen.
Sangha, spirituele vriendschap en toewijding aan het dharmapad
Het is volgens Boeddha zeer belangrijk om spirituele vriendschappen te onderhouden, en daardoor een sangha te vormen. Wat maakt vriendschappen nu spiritueel, en hoe maak je dat onderscheid tussen horizontaal en verticaal?
Dharma-overdracht, goeroes en spirituele vriend(inn)en
Tijdens het leven van Boeddha groeide het aantal volgelingen gestaag. De Eerwaarde zag daarom al snel de kracht van het delegeren in: zowel voor het aannemen van nieuwe monniken (en later nonnen) als voor het getuige zijn van de bekering (‘toevluchtname’) van een lekenvolgeling mocht elke monnik/non deze handelingen uitvoeren.
Je lot in eigen handen – karma, de praktijk
Zuivere bedoelingen zijn dus in letterlijke zin ‘zuiver karma’ en de daardoor geïnspireerde handelingen leiden tot goed karma-vipaka.
Zen en de zin van de dharmabeoefening (2) en slot
Wat je ten allen tijde moet vermijden is ‘napraatzen’ of in het Engels ‘mouth Zen’. Dus van die tiepjes (ze zijn het woord zennie niet waard) die vinden dat hun hele leven eigenlijk al zen mag heten zonder er een steek aan te hoeven veranderen, en dat meditatie wel uitsluitend tijdens het wachten op het rode stoplicht kan.
Zen en de zin van dharmabeoefening- deel een
Omdat zen zich richt op de geest, de levende zharma, is elk rationeel menen (!) te kennen van het boeddhisme veruit inferieur aan die ervaring. Het adagium is dat ervaren eerst komt, en woorden om die ervaring uit te drukken – voor zover dat überhaupt al kan – van later belang zijn.
Windhorse Trading, een boeddhistisch/marxistische poging tot gezamenlijke juiste levensbeoefening
Windhorse heeft als regel ‘Geef wat je kunt en neem naar je echte behoefte’, gebaseerd op de leringen van de Boeddha doch keurig gekopieerd door de grondlegger van het marxisme.
Schaap of slimmerik? Waarden die niet conform de Dharma zijn.
Het moge duidelijk zijn wat we allemaal op ons bordje hebben om in het leven wat minder aan groepsdwang-zelfs van mede-sanghaleden, vast te zitten en meer individu te worden.
Schaap of slimmerik? Groepsdier of individu op het spirituele pad
Op het spirituele pad kom je naast jezelf ook anderen tegen, en dat geeft zowel leerzame lessen als kansen op minder positieve beïnvloeding.
Positiviteit als Dharma-oefening: Lichaam
Zitten op je kussentje is een mooi begin, maar constant hiernaar handelen is heel andere koffie. De Mahayana-meditatie ‘Jezelf en anderen verwisselen en qua behandeling gelijk stellen’ zit ook in deze hoek.
Sigalovada Soetra: levensbalans voor de ‘lekenboeddhist’
De levenspad-adviezen van Boeddha voor de moderne volgeling; of je nu de dharma als losse stukjes inspiratie ziet of als een volbloed religie die je leven-richting-nirwana uitstippelt.
De drie mythen: de boeddhistische toren van Babel
Als je twijfels hebt over de beoefening van een mede-boeddhist is het de kunst om deze Babylonische spraakverwarring te vermijden, en terug te gaan naar jullie gemeenschappelijke kern aan dharmaprincipes.
Sintergarbha: het boeddhistische 5 decemberfeest
Wat betreft het geven, het beoefenen van dana. Primair in boeddhistische zin al zul je merken dat de Sint meer bodhisattva-bloed in zich heeft dan je zou verwachten.
Grenzeloos dharma uitdragen – Dharmacharini Suvarnaprabha leeft het ons voor
Wat me altijd het meest in haar raakte was de onconventionele en directe benadering. Omdat haar basis Frisco (San Francisco) zo ongeveer het Amsterdam van de VS is, zat die creatieve bijna hippie-achtige aanpak als het ware in haar DNA.
Inspirerende boeddhistische leraren: Dhardo rinpochee (Tibet)
Ujukarin schreef voor het Boeddhistisch Dagblad een drieluik over drie dharmaleraren/inspiratoren uit India. Vandaag deel drie.
Inspirerende boeddhistische leraren: Yogi Chen (China)
Ujukarin schreef voor het Boeddhistisch Dagblad een drieluik over drie dharmaleraren/inspiratoren uit India. Vandaag deel twee.
Inspirerende boeddhistische leraren: Bhikshu Jagdish Kashyap
Ujukarin schreef voor het Boeddhistisch Dagblad een drieluik over drie dharmaleraren/inspiratoren uit India.
Geboorte van een Ringgeest (deel 2 en slot).
De bhikshuni en de andere toehoorders waren diep onder de indruk van deze door de Verhevene vertelde geschiedenis.
Geboorte van een Ringgeest (deel 1).
Jatakas zijn verhalen over vorige levens van de Boeddha en zijn volgelingen. Je vindt ze zowel in de Pali-canon als in Mahayana-teksten. Het zijn moraliserende ‘fabels’, en historici constateren ook grote overeenkomsten met al veel langer bestaande volksvertellingen in de culturen waar het boeddhisme zich verspreidde.
Windhorse Trading, een poging tot gezamenlijke juiste levensbeoefening (twee en slot)
En zo kan ook een niet-boeddhist, die bij Windhorse zo’n twintig tot dertig procent minder salaris verdient dan bij een honderd procent commercieel bedrijf, met eigen ogen zien dat die opoffering op een door hem/haarzelf bepaalde plek, de wereld een stukje beter maakt.
De witte man: ‘Dharmales geven aan Indiërs in India, moet het nog gekker worden?’
De laatste zeven eeuwen tot 1956 was Boeddhisme in Indië uitgestorven voor etnische Indiërs; je vond het alleen onder etnische Himalaya-volken in o.a. Ladakh en aan de Nepalese en Tibetaanse grens.
Een boeiende festivaldag in India
Ujukarin is lid van de Triratna Boeddhistische Orde. Mensen komen hem tegen als nerd, familiemens, wereldreiziger maar bovenal als Ordelid. In dit soms hilarische verhaal beschrijft hij hoe hij in India de dharma onderwijst aan Indiërs. Deel twee: over een beetje onbegrip.
Dharmachari Ujukarin, een Solex en de Boeddha: Een lesdag in India
Natuurlijk op geheel Indiase wijze, achterop z’n Solex. En helmen, daarvan hebben in India weinigen gehoord :-). Ik dus zonder m’n onafscheidelijke baseballpet (die anders zou afwaaien) en met beide handen vastgeklemd achterop, en de tien minuten ging eigenlijk opvallend goed gezien het echt-Indiase verkeer.
