Het contrast met Nederland is groot, maar we kunnen niet anders concluderen dan dat er hier veel onbezorgder genoten wordt van de jaarwisseling en dat de behoefte om baldadigheden uit te halen ontbreekt. Onschuldig vermaak; het plezier dat iedereen heeft doet bijna ouderwets aan.
Thuiskomen
Duizend keer ben ik verdwaald.
Op weg naar Thailand – De warme dagen voor kerst
“Walking in a winter wonderland,” kweelt Dean Martin door de supermarkt. Dankzij de airco is het er, althans in vergelijking met de 34 graden die het buiten is, best fris, maar om de sleigh bells te listenen of de snow te zien glistenen moet er ook binnen nog wel een graadje of 20 af.
Op weg naar Thailand – fietsen om 30 minuten na de gong
In de Thaise spreektaal wordt nog vaak de traditionele tijdsaanduiding toegepast, die gebaseerd is op de dagindeling van boeddhistische monniken. Zes uur ’s morgens wordt er op een gong geslagen (moong chao).
Diana Vernooij – altijddurende bijstand
Het is een gebed zonder eind, schreef een voorganger op Facebook: die liturgische marathon in de Bethelkerk. In Den Haag wordt door een lange liturgie het kerkasiel voor het gezin Tamrazyan mogelijk gemaakt.
Op weg naar Thailand – huisdieren
Het blijft een vreemde gewaarwording: 6 december en ik sta ’s avonds om 8 uur te douchen onder een imposante sterrenhemel. Er brandt maar een klein lichtje in de badkamer, zodat de sterren optimaal tot hun recht komen.
‘Iets zegt me, onophoudelijk, dat ik zoals u was, als ventje van zes’
Bijna vijf jaar geleden vertrok de toen 15-jarige Oost-Vlaamse Giel Foubert naar een Tibetaans klooster in India om daar een opleiding tot monnik te volgen. Sacha Blé schreef een gedicht over de novice.
Vijf december – Pak je hebzucht maar uit…
In de een of andere hoek, hoekhoek. Opvallend is dat er geen sinterklaasliedjes bestaan waarin de Sint bedankt wordt voor zijn gulle gaven. De kinderen zingen wel: Dag sinterklaasje.
Je bent niet van plan om scherp naar jezelf te kijken…
Stel je voor dat achter je gewone ogen, die met hun starre blik de wereld in de gaten houden, zich een ander oog bevindt. Een groots stralend oog, dat de werkelijkheid ziet zoals zij is en dat al je overlevingsstrategieën en emotionele reacties doorziet.
Dzokchen: de werkelijkheid zien zoals zij is
Terwijl alle andere paden in het boeddhisme gekenmerkt worden door een specifiek doel dat door allerlei inzichten en oefeningen bereikt zou kunnen worden – nirwana, het ontwaken of de bevrijding – is er vanuit dzokchen gezien helemaal geen doel.
Gustaaf Rutgers – mystiek geluk
Het gaat voorbij aan het voorbijgaan.
De reis terug naar de open ruimte van de geest (2), met als gids Acharya Han de Wit.
Het doel van het boeddhisme is de bevrijding van de mens door te proberen zijn egocentrische kijk op zichzelf en op de omgeving los te laten. Dit proces van transformatie is het bewust worden van deze egocentriciteit en het leren loslaten van de illusie van het ego en het daaraan vastklampen.
Op weg naar Thailand – Kathin en Loi Krathong
“Als er geldbomen bestonden had ik er wel eentje op het balkon staan,” zei mijn vader als ik iets onmogelijks vroeg als een Matchbox autootje, een doosje 8-noppige legosteentjes of een setje kleurpotloden. Ik ben dus opgegroeid met het idee dat er geen geldbomen bestaan, maar heb dat idee op mijn 62e alsnog bij moeten stellen: ze bestaan wel degelijk.
‘Mijn reis terug naar de open ruimte van de geest’ – met als gids Han de Wit
Een persoonlijk verslag van Ad Westerterp van een jarenlange bestudering van de leer van Boeddha, van zijn meditatiebeoefening en de daarmee verdiepende ervaring van deze wijsheid.
Schopenhauer: de eerste westerse ‘boeddhist’
Schopenhauer is lang onbekend gebleven, maar kreeg uiteindelijk de roem die hij verdiende en heeft grote invloed uitgeoefend op verschillende westerse filosofen, onder wie Nietzsche en Wittgenstein.
Op weg naar Thailand – life is easy
‘Later in de middag (en soms ook al wat eerder) komt de zelfgestookte wodka of whisky op tafel en geleidelijk aan vermindert het aandeel water in de drankjes. We kunnen merken dat de stemming er goed in zit.’
Jiun roshi – omgaan met boosheid
De emotie waarover ik het meest hoor is boosheid, kwaad zijn. Wanneer je boos bent, dan blijf je meestal hangen in het onderwerp van die boosheid, bij de zogenaamde veroorzaker ervan. Door daar steeds weer naartoe te gaan, maak je het onderwerp groter, en natuurlijk word je daardoor steeds bozer.
Wedergeboorte
En de ziel dan, die zweeft als vanouds op de wateren: Elke dag een nieuw begin.
Op weg naar Thailand – Thaise bruiloft
Letterlijk aan elkaar verbonden werd het stel toen naar de slaapkamer gevoerd en op bed gelegd. Daar moesten ze overeind zien te komen en de muntjes verzamelen die op het bed waren gestrooid. Nadat aan die opdracht voldaan was werden de touwtjes doorgeknipt en kon het echte feest beginnen.
Nembutsu en shinjin: een persoonlijke benadering
Er zijn – in grote lijnen – twee manieren om het boeddhistische pad te bewandelen: het pad van de wijzen en het pad van de Nembutsu.
Overgang
…
Een bittere pil: het probleem met Stephen Batchelor en het nieuw boeddhistisch rationalisme (2)
En toch is het uiteindelijke probleem met Batchelor’s oorlog tegen karma en wedergeboorte, simpelweg dat hij een oorlog voert. Zijn kamp staat aan de andere kant van het doctrinaire slagveld opgesteld, van waaruit hij een kruistocht lanceert vanuit de overtuiging dat zijn visie de juiste is.
Het probleem met Stephen Batchelor en het nieuw boeddhistisch rationalisme
Karma is een moeilijk te slikken pil voor westerlingen die geïnteresseerd zijn in het boeddhisme. Zo ook de pil van wedergeboorte. Daarbovenop zijn beide concepten dan nog eens onafscheidbaar.
Echte stilte is nooit stil
Het lawaai dat je stoort, maak je zelf.
