Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Veertiende jaargang

Japanse monniken willen met breakdancing meer jongeren interesseren voor het boeddhisme

door

Koki Kawahara en Jojitsu Asukai , twee jonge 24 jaar oude Japanse monniken uit verschillende boeddhistische sekten, hebben een breakdance duo gevormd met de naam Kaiten Bozu (draaiende monniken). Het duo gelooft dat de unieke samensmelting van boeddhisme en dans de jongere generatie zeker zal aanspreken, want dansen is iets waar iedereen evenveel van kan genieten, wat de leer van het boeddhisme weerspiegelt, geloven ze.

Het breakdansen heeft zich over de hele wereld verspreid omdat het iedereen – ongeacht ras, leeftijd of geslacht – enthousiast maakt. Breakdansen is kandidaat voor de Olympische Spelen van Parijs in 2024. Kawahara behoort tot Chion-in in Higashiyama Ward, Kyoto, de hoofdtempel van de Jodo sekte, terwijl Asukai voor het in Otsu gevestigde Tendai hoofdkwartier werkt dat toezicht houdt op alle Tendai sektetempels in het land.

Kawahara en Asukai behoorden allebei tot dezelfde dansclub van de Bukkyo University in Kyoto. Kawahara vond in 2019 een baan bij Chion-in en werd toegewezen aan een afdeling om de leer van Honen, de oprichter van de Jodo sekte, te verspreiden. Deze sectie heeft de leiding over het jaarlijkse een maand durende licht-up evenement van de tempel vanaf begin november en heeft monniken in huis gehad die magie uitvoeren en in bands optreden.

Het duo kwam tot de conclusie dat de boeddhistische leer en het dansen dezelfde filosofie van vrede en gelijkheid delen. De twee vroegen vervolgens hun priester oversten om toestemming om te mogen optreden in het Chion-in evenement in november vorig jaar en kregen groen licht. De twee maakten een choreografie van ongeveer 3½ minuut. Hun kenmerkende poses zijn die van Kawahara die zichzelf vasthoudt, en Asukai die op zijn hoofd staat en zijn handen samenvoegt in gebed, of een “gassho”-houding. Het tweetal hoopt dat het publiek zich verwant voelt aan de draaiende monniken.

Bron BNN.

 

 

Lees Interacties

Reacties

  1. Zeshin zegt

    Tsja,.. in Japan lopen ze wat achter ze zitten nog in de tijd toen christelijke kerken geloofden dat beatbandjes het christendom konden redden. Ik zie het somber in voor het Japanse Boeddhisme. Misschien dat een Landdag uitkomst kan bieden? Maar ik vrees dat er alleen een holle huls over zal blijven zonder inhoud.

    • Hendrik zegt

      Al heel lang worden sommige tempels in Japan “gesponsord” door bedrijven als Sony en Hitachi.
      In Nederland hoor je nu al op de radio reclame voor een Zen organisatie. (je mag 1 keer raden welke)

      Zoals je zei “Maar ik vrees dat er alleen een holle huls over zal blijven zonder inhoud.”

  2. bolletje zegt

    Maar waarom zou je als boeddhist een bekeringsdrang hebben? Ik bedoel, ik dacht dat het boeddhisme naar binnen gekeerd is. Wat kan jou die jongeren nou schelen? Lijkt mij dan. Ze vinden het boeddhisme, of ze vinden het niet.

    Btw, breakdance komt uit de hiphop cultuur. Waaronder ook graffiti en rap. Die drie elementen, vormen hiphop. Ik heb het altijd wel een interessante kunstvorm gevonden. De monniken zitten wel op het juiste spoor als ze jongeren willen bereiken. Hiphop is immens populair. Maar qua thematiek meestal ( niet altijd ) het omgekeerde van boeddhisme. Men is vaak bezig met bezit, macht,trots, seks, geld, geweld en exces.

  3. G.J. Smeets zegt

    @Zeshin, ik kijk er iets anders naar. Breakdancing is bewegen zonder ergens naar op weg te zijn en het is bovendien weloverwogen, gedisciplineerd bewegen. Me lijkt dat allemaal goed samen te gaan met boeddhistisch gedachtengoed. Eerder https://boeddhistischdagblad.nl/boeddhisme/122676-goff-dans/ heb ik er al een paar opmerkingen over gemaakt.

    Vergeet niet dat popmuziek, net als klassieke muziek, geen geringe rol speelde en speelt in het levend houden van het christelijke gedachtengoed (hetzelfde geldt voor de Islam). En dan hoef je niet eens te denken aan de gospel van Martin Luther King of de funk van James Brown. De christelijke concepten van Zonde, Schuld en Boete zitten in heel veel populaire songteksten.

    @Hendrik, de sponsoring van tempels door Sony en Hitachi is niks nieuws onder de zon. Boeddhistische tempels en kloosters zijn vanaf het begin gesponsord door lokale, regionale en nationale geldschieters. Onder het mom van ‘dana.’