Kloosterlingen moesten zichzelf bedruipen. Het ontvangen van giften voor bijvoorbeeld riten voor de doden was verboden. Volgens de communisten was dit een ‘bijgelovige activiteit’. Dit en het gebrek aan eten in de kloosters veroorzaakten in de periode 1950-1952 het vertrek van een grote meerderheid van kloosterlingen.
Het incident gebeurde tijdens het zogenoemde Chivardan-programma dat wordt georganiseerd om het eind van Varshavas, een meditatie van drie maanden door boeddhisten, tijdens het regenseizoen te markeren.
Elk jaar tijdens Pchum Ben houden de monniken religieuze ceremonies in gevangenissen zodat gedetineerden eerbied aan hun voorvaderen kunnen bewijzen. De gevangenisautoriteiten geloven dat behalve de rehabiliterende en correctionele rol die gevangenisstraf heeft religieuze ceremonies de mogelijkheid aan gevangenen bieden om de gevolgen van hun misdaden te overdenken.
Dit gerecht schijnt in boeddhistische tempels geserveerd te worden, en een typisch voorbeeld van shojin ryori (“buddhist temple food”) te zijn.
De leiding van de school zei dat niemand dat niemand verwachtte dat de novicen daadwerkelijk het toernooi zouden gaan winnen, ze wilden alleen maar meedoen.
Hun inspanningen hebben bijgedragen aan het behoud van verschillende bedreigde soorten, waaronder de beer, gibbon, luipaard en schubdier in de dichte groenblijvende bebossing.
Thailand staat op een lijst- achter China, Indonesië, de Filippijnen, Vietnam en Sri Lanka als de op zes na grootste leverancier aan oceaanafval in de wereld, met een jaarlijkse productie van 1,03 miljoen ton plastic afval, waarvan meer dan 3 procent zijn weg naar de oceaan vindt.
Deskundigen beweren dat het boeddhisme in Japan in een crisis is. Naarmate de deelname van het platteland aan het tempelleven afneemt, bestaat de mogelijkheid dat meer dan een derde van de boeddhistische tempels van het land in 2040 gesloten worden.
Het eerste ‘asociale’ beeld is dat van boeddhisme als een ascetische zoektocht belichaamd in de vorm van een beoefening. Hoewel de Boeddha het extreme ascetisme van sommige van zijn tijdgenoten afwees en een middenweg aanprees tussen hedonisme en ascese, wordt het ‘ascetisch’ genoemd omdat het de wereldse aspiraties en sociale banden verwierp.
Een groep monniken – die een aanzienlijke macht hebben in de boeddhistische meerderheidsnatie – deed daar over beklag bij de politie. Zij zeiden dat het verhaal het boeddhisme beledigde.
