Welbeschouwd is ieder mens een kunstwerk op zich. Ik weet werkelijk niet meer wie het als eerste schreef of zei (ik was het zeker niet), maar ik zie er wel wat in: voor het veertigste levensjaar is ieder mens een kunstwerk in wording, en na het veertigste levensjaar een kunstwerk in fase van voltooiing. Zo ongeveer uiteraard, want het komt niet op een jaartje.
Kunst
Het jaar 2024 – dag 81 – boeddhaweg
De boeddhaweg, Boeddha is weg.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
De virtuele denkster 463
…
De virtuele denkster 462
…
Het jaar 2024 – dag 40 – hartspechten
De spechten hakken maar geen bloedend hart.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Onheilzame emoties in de kunst
De meditatieve houding is niet gebruikelijk bij popconcerten. In de musea valt het ook niet mee te contempleren op de emoties in de schilderijen, wanneer men in dichte rijen langs de beroemde doeken schuifelt. Maar ons tijdperk heeft één voordeel: de overvloed aan goede en betaalbare reproducties : niets weerhoudt de huidige westerse mens ervan om een muziekstuk of kunstwerk thuis in alle rust tot zich door te laten dringen. De mogelijkheden zijn dus volop aanwezig. Als mensen dit meer gaan doen, stimuleert dat ook de kunstenaars om meditatiever werk te maken. En omgekeerd: als er weinig belangstelling voor is, moet een kunstenaar wel heel stevig in zijn schoenen staan om toch meditatieve kunst te maken.
Fred Valkering – beeldgedicht – nachthaiku
…
De virtuele denkster 443
…
De virtuele denkster 442
…
De virtuele denkster 441
…
De virtuele denkster 440
…
De virtuele denkster – 429
…