In het prille westerse boeddhisme zit het bereiken er weer goed in. We zijn in de ban van de zelfverbetering. We verwachten vooral veel van meditatie. De meeste van die verwachtingen, inclusief de verlichting, hebben daarenboven nog maar weinig met boeddhisme te maken maar zijn louter westerse fantasie en naïeve pop-psychologie.
Teisho
In onze zengroep kwam de vraag op: ‘zijn wij nu boeddhisten?’
‘Willen wij het etiket boeddhist op onszelf plakken?’ Er was een gedeeld aanvoelen dat de identiteit boeddhist ons niet lekker zat.
‘Vandaag kom ik met lege handen’ – Jiun roshi over zenmeesterschap
Zen is om te leven. Nu, in dit moment. Dit is het enige moment waarin dat kan. Daarom heeft het ook geen zin om verwachtingen te hebben over de toekomst of terug te kijken naar het verleden.
Wie ben jij?
Harada Roshi is een fantastische meester. Als je voor hem zit, hoef je niets te zeggen. Hij weet gewoon wat er gaande is’. Deze zin in een artikel in het Boeddhistisch Dagblad, trof mij als bijzonder shockerend.
Edel Maex – Zen is politiek
De vragen van de Boeddha gaan over hoe mensen samenleven. Het verbaast mij altijd dat oude teksten uit een ander cultuur zo actueel kunnen klinken. Doorheen alle cultuurverschillen zijn er blijkbaar algemeen menselijke elementen in samenlevingen.
Zenboeddhisme is geen wellness
Meditatie is koorddansen, zorg dat je midden op het koord blijft staan, iets naar links en je dondert naar beneden, iets naar rechts en je valt te pletter. Meditatie is de middenweg bewandelen met een concentratie waar een paard de hik van krijgt.
Geloven in het ongelooflijke
De zekerheid van de leraar legitimeert de machtsrelatie met de leerling: er is iets heel bijzonders dat alleen de leraar kan kennen. Maar is geloven in het ongelooflijke een ‘leap of faith’ of een ‘lapse of reason’.
Duizend buigingen voor BD-donateurs
Het Boeddhistisch Dagblad kan alleen in de lucht blijven door de gulle gaven van donateurs waarmee de technische kant van de krant wordt gefinancierd. Dank, dank.
De eikenboom in de voortuin
Mumon’s gedicht:
Woorden vervoeren geen werkelijkheden, laat niet de geest belichamen.
Niets is genoeg
Ze beloven je ontspanning, minder stres, ze verleiden je tot nog meer grijpen en graaien in hun winkel van ‘wolken illusie’. Ze hebben een trukendoos vol ideeën om je over het nu en het grote niets te vertellen. Maar zelfs niets is genoeg, is te veel, loslaten voor het je afgenomen wordt is een zeldzaamheid.
Wereldverbeteraar
…
Zeshin – geboorte en dood
…
Edel Maex – waarom gaan we staan, liggen of lopen? Wat is ons doel?
Als we gaan zitten (liggen, staan, lopen) om te mediteren, wat is dan onze praktijk? Waarvoor doen we het? Wat is ons doel? Of is het zonder doel? Maar als het geen doel heeft, waarom zouden we het dan doen? En hoe verhoudt onze praktijk zich tot ons dagelijks leven? Of staat het daar zoveel mogelijk los van. Wat is onze praktijk? (1).
Als een bende idioten zingen we…
Terwijl op hoog niveau processen gevoerd worden over misdaden tegen de menselijkheid, zien we in onze onmiddellijke leefomgeving de menselijkheid uit de common sense wegglippen.
Edel Maex – niets bijzonders
Boeddhisme zonder mystificatie?
Het zelf, bewustzijn en mededogen
Dit is de essentie van zenboeddhisme: goed doen leidt niet tot bevrijding, inzicht leidt tot bevrijding. Werkelijk inzicht is pas mogelijk als je overtuiging gedragen wordt door gevoelens die voortkomen uit ervaren. Ervaring is de sleutel tot inzicht.
Zoals de voorste en de achterste voet bij het lopen
Mindfulness in de traditie van Huineng.
Zeshin
…
Spiritualiteit in de zorg
In een column na het busongeval waarin 22 kinderen het leven lieten op een skivakantie schrijft Hugo Camps: ‘Zelf zou ik niet weten tot wie ik moet bidden om verdriet te stollen, maar voor veel mensen is dat anders. Bij uitzichtloosheid biedt hun Opperwezen een laatste strohalm.’
Een met kannon sama
…
Sunyata
…
Imagining the blue light, lessen van Sri Kumaré
Vikram Gandhi lijkt op een leerling tovenaar die, als een jonge Harry Potter, al spelend met een toverstaf zwaait en plots allerlei onverklaarbare verschijnselen rond hem ziet gebeuren. Al spelend raakt hij aan een menselijke realiteit die reëler is dan hij zelf beseft.
Jiun roshi – omgaan met boosheid
De emotie waarover ik het meest hoor is boosheid, kwaad zijn. Wanneer je boos bent, dan blijf je meestal hangen in het onderwerp van die boosheid, bij de zogenaamde veroorzaker ervan. Door daar steeds weer naartoe te gaan, maak je het onderwerp groter, en natuurlijk word je daardoor steeds bozer.
Zeshin – vragen bij karma
De mens is geneigd altijd maar te vragen naar het waarom en verwerpt daarmee wie hij of zij is.
