De ene broer slaat de ander dood met een hamer. Later krijgt hij het daar moeilijk mee.
Peter Pijls
Peter – The Texas Chainsaw Massacre
Op de middelbare school was ik bevriend met een inmiddels uitgetreden Jehova’s Getuige. In Venray onderzoek ik sinds 10 jaar de banden tussen (ex-)Jehova’s, de politie en de zorg.
Peter – Veel glas, veel licht
De essays van Hermans zijn nihilistisch, extreem zwartgallig en misantropisch. Maar een hater was Hermans niet. Ik denk dat hij de wereld en de mens verachtte zoals die zijn, meer dan de meest pessimistische filosofen.
Peter – Dorte en Viareggio
Ik verpestte de romance door haar nietsvermoedend een ansichtkaart van schrijver Charles Bukowsli en een vriendin te sturen- beiden zeer dronken. Dat vond Deense Dorte als feministe niet kies van me.
Peter – met PanAm naar Amerika
In 1986 maakte ik met Wouter van der Horst een road trip door Amerika, van Cincinnati naar Miami, met een huurauto van Avis. We studeerden samen journalistiek in Tilburg, bewoonden hetzelfde studentenhuis en gaven na ons afstuderen een feest op de boerderij in Buggenum waar ik vandaan kom.
Peter – Overvloed en onbehagen
In afwachting van de mogelijk volgende amputatie (linker bovenbeen) kennen mijn dagen drie terugkerende elementen: angst, stress en pijn. Afleiding biedt het observeren van de medemens. En wat ik zie is vooral overvloed en onbehagen.
Peter – Het studentenhuis
Op weg naar de huisarts, met een tweedegraads verbrande schouder, na het incident in de keuken, kwam ik die zondag op het Tilburgse Heuvelplein twee studiegenoten tegen die net dagenlang in complete stilte Thais hadden gemediteerd. Ze waren op weg naar een snackbar. Één van hen zei later dat een Thaise meditatieleraar hem misbruikte.
Peter – Bericht uit de revalidatiekliniek (slot)
Tien maanden duurde mijn revalidatie, en het leek een zucht. Ik begon eind mei vorig jaar met een geamputeerd rechter onderbeen, verloor toen ook mijn linker onderbeen, en nu loop ik binnenshuis al zonder stokken, terwijl vrijwel niemand opmerkt dat ik onderbeenprotheses draag.
Peter – feest- het meisje in de Albert Heijn
Peter de kluizenaar blogt door. Vandaag Koningsdag. Het was druk. De meeste kinderen vroegen geld voor hun tweedehands speelgoed. De spijkerbroeken van hun lachende moeders, voor mij op heuphoogte.
Peter – bierkoffer
Ik viste op voorn, paling, brasem en karper. Die liet zich moeilijk vangen, de lijn wou wel eens breken. Gevangen vissen bewaarde ik in een leefnet in het water. Na gedane zaken werd de vangst teruggezet. Dat was nou eenmaal het ritueel, dus deed ik dat ook.
Peter – Mogelijkheid
Ik zing een nieuw Paaslied
Al mag ik die haas niet
Peter – Nima slaapt
Tegenover de Paterskerk kreeg ik een paar trekken van een joint. De gulle deler was een illegale Duitser die op George Clooney leek. Hij zei althans dat de politie hem uit zou zetten in geval van een id-controle.
Journalistenpraat – ‘Ze kan hem in de muil hebben’
Ik dacht dat ik al van alles kon, want ik had in het kader van mijn opleiding wel eens een beroemde politicus geïnterviewd. Tot ik er tijdens de eerste week op de redactie achter kwam dat het veel ingewikkelder is om een verkeersongeval in 100 woorden correct te beschrijven. Ook de jaren daarna kreeg ik ruimschoots de gelegenheid fouten te maken die me op een serieuzere redactie ontslag op staande voet hadden gekost.
Peter – Ascal
In het dorp van het vakantiepark viel me op dat ook daar de Plus supermarkt mijn magnetische epicentrum en uitvalsbasis was.
Peter – Ik moet dweilen
Terug van een 4-daagse vakantie, mijn eerste in 13 jaar tijd, heb ik alle huissleutels weer. Zoals verwacht vond ik de voordeursleutel na een maand op de vloer van het washok.
Peter – In het bungalowpark
Eerder vandaag vond ik op straat in Overloon een zakje medicatie voor vossen in de plaatselijke dierentuin. Ik bezocht het terras van een golfterrein. Een half uur later zag ik een in het zwart gehulde man een vuilnisbak leeghalen, vijftig meter verderop.
Peter – Op voorwaarde dat je m’n hond wordt
In de keuken zat room mate X. zoals gebruikelijk in zichzelf te oreren. Vanochtend vertelde ze dat een pastoor een duivelsuitdrijving bij haar kwam doen.
Peter – hond Nima en de islam
Ik was eerst verbaasd over de Islamitische belangstelling voor mijn pup. De Islam zegt immers dat honden onrein zijn, maar dat behoeft nuancering. Weliswaar zei de profeet Mohammed dat engelen geen huis zullen betreden waar een hond vertoeft, maar moslims mogen van de Koran wel een waakhond hebben en een jachthond. Ook een hond die het vee hoedt is toegestaan.
Peter – Bevriend met een schroothandelaar
Vanmiddag dronk ik in een gelegenheid aan een plein twee bier met een man uit Venlo die één jaar jonger was dan ikzelf. Hij vond zelf dat hij er vitaler uitzag. Niet alleen omdat hij lang haar had.
Peter – Afdelingskrantje Peter
Noord-Frankrijk, een onderschatte regio, heeft een snelweg die vanuit de Ardennen, lekker hard rijden, naar Parijs loopt. Ik had een Volvo met een imperiaal op het dak. Er is veel platteland met weinig variatie, ogenschijnlijk.
Peter – Macht, discipline, geweld
In de jaren ´70 en ´80 praatte iedereen over de Franse filosoof Michel Foucault. Hij muntte het begrip disciplinemaatschappij. Een samenleving waarin de mens constant gedisciplineerd wordt – het begint op school en het eindigt in de gevangenis. Daarom vond Foucault dat de macht in bedwang moet worden gehouden. Door verzet.
Peter – Mijn bed ook?
Ik genoot 8 jaar thuiszorg. Drie keer in de week kwam een verpleegkundige me helpen met douchen, vooral door met een washandje langdurig mijn rug te schrobben. Bijna altijd ging dat goed, tot sommige verpleegkundigen dachten dat mijn oksels, buik en navel met alles daaronder ook bij mijn rug hoorden.
Peter – Gringo
Ieder gevoelig mens is constant in paniek, zei William S. Burroughs. De Amerikaanse schrijver schoot in Mexico per ongeluk zijn vrouw dood toen hij mikte op een appel op haar hoofd. Hij vluchtte naar Amerika. Ten tijde van het interview waar ik uit citeer leefde hij in een kelder zonder ramen in New York, met een assistent.
Peter – Zondagmiddag, ontnuchterd
Dat ik twee dagen leefde op een dieet van suikerwater en koffie, beviel wel. Ergens had het met een verkwistend uitgavenpatroon te maken, de eerste vier dagen van de week. Dat maak ik als bijstandsgerechtigde wel vaker mee, dus helemaal als een verrassing kwamen de dagen van abstinentie van vast voedsel niet. Er lagen geen religieuze redenen ten grondslag aan de voortijdige vastentijd. Vooral op maandag zijn de boodschappen duur.
