De ooievaar die niet durfde te vliegen.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Columns
Guy – dhammazaadjes – Zuiver handelen (P. samma kammanta)
…
Fuck de Jellinek
Weinigen weten dat ik in mijn Amsterdamse jaren al fanatieke pogingen deed van de alcohol af te komen. Ik liet me twee keer opnemen bij de roemruchte Jellinek-kliniek. In werkelijkheid kreeg ik twee keer schamele detox-opames van 4 dagen aangeboden. Daarna mocht ik het weer zelf uitzoeken.
Het jaar 2024 – dag 128 – vleerreiger
Het plantsoen, de vleermuis en de reiger.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Het jaar 2024 – dag 127 – tearsinheaven
Huilen in een onbekende hemel.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Buiten jezelf is er niets te vinden
Een van de hoofdthema’s van het boeddhisme is ‘karuna’, mededogen. De bodhisattvagelofte begint met: ‘Ik beloof alle levende wezens te redden’. Daar zijn talloze varianten op omdat het ondoenlijk is om alle levende wezens te redden. Er zijn groeperingen die daar een mouw aan gepast hebben, ze redden alleen de invoelende wezens, of de bewuste wezens.
Guy – dhammazaadjes – Wijsheid en mededogen
De Boeddha leerde dat we dukkha niet moeten ontvluchten. Er niet van moeten weglopen. Integendeel.
B’eter – Toetje van de Toekomst
Kunnen we gerechten maken door grotendeels ingrediënten te gebruiken die afkomstig zijn van bomen, struiken of andere ‘houtige’ planten? Dit is een vraag die mij al een tijdje bezighoudt, en waar ik in het verleden in deze blog al een paar keer over heb geschreven. Het gebruik van fruit is een voordehandliggende manier om antwoorden te vinden in deze zoektocht, maar in de maand april ben je dan nog gebonden aan bewaarvruchten van het jaar ervoor: appels, peren en kaki’s – in plaats van vers fruit. Recept Simon Verboom.
Hoe kan ik aan mezelf werken als ik geen zelf heb?
Boeddha zei iets dat verontrustend lijkt: geboren worden als mens is uiterst zeldzaam. Het is veel waarschijnlijker om geboren te worden in het dierenrijk, dat hij het rijk van de hongerige geesten noemde, of: de hel. In de hel is geen mededogen, ieder leeft op instinct, vecht voor zijn overleven. In de hel is er geen leer over bevrijding.
Het jaar 2024 – dag 124 – kustheimwee
Wat een song al niet kan veroorzaken.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
VrijdagZindag – Geen gewone vier mei
De polarisatie dreunt dus om acht uur mee met de klokslagen. Zelfs de demonstranten die van de Dam geweerd worden, herinneren in hun afwezigheid aan de meningsverschillen. De diepere zin is complexer dan de oneliners van de polarisatiewoordvoerders. De nationale eenheid van het Dam-ritueel, met koninklijk stempel, verhult kunstmatig de verdeeldheid.
Het jaar 2024 – dag 123 – iniedersnaamvrede
In vredesnaam vrede.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
De blik van een kind
Pas zag ik een foto op tv die veel betekenis had. Kun je dat zo zeggen? De achtergrond was de oorlog in Palestina en de discussies over schuld die daarbij gevoerd worden. De inhoud daarvan is aan verandering blootgesteld. ‘Logisch’ zal men zeggen. Dat is precies wat een oorlog is en doet. Wat we nu weten, wisten we kortgeleden nog helemaal niet. De oorlog als grote veranderaar. En of dat lukt hangt mede van ingenomen posities af. De oorlog als klassieke maatschappelijke en ook religieuze motor. En het kind in de oorlog drukt de posities uit die genomen worden. Met steevast het volk, de werkers in beeld. De betere klasse zie je minder. Op de vlucht misschien?
Grondeloosheid
Het is de simpele vaststelling dat er geen zekerheden zijn. Er is geen zekerheid dat ik morgen nog leef. De kans bestaat dat ik al dood ben als deze tekst jou bereikt. Ik ken geen enkele andere leer die grondeloosheid op die manier als uitgangspunt neemt in plaats van het te verbloemen. Maar maak je geen zorgen. McMahan maakt in het eerste deel van zijn artikel duidelijk, dat het boeddhisme, voor wie dat wil, genoeg grond biedt om op te staan.
Het jaar 2024 – dag 122 – lidmaat
Ik ben nergens lid van, behalve de NVJ.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
De ijzeren ring
Ontwaak als een leerling die voor het eerst naar school gaat,
leg een smetteloos vel wit papier op je tafel
om verslag van de dag te doen
en laat het aan het eind van de dag achter als een paar oude versleten schoenen.
Guy – dhammazaadjes – Transformatie
Mijn geconditioneerde cocon heb ik verlaten. Mijn verlangen getemd. Mijn afkeer geluwd. Als een slang ben ik uit mijn huid gegroeid. Mijn leven op orde gebracht. Opmerkzaamheid én gelijkmoedigheid in mijn banier geschreven. Sati en Upekkha. Vipassana.
Een rolmodel en een mystica: Etty Hillesum
Het dagboek van Etty Hillesum is wat mij betreft onverminderd actueel. Want Auschwitz is geen voltooid verleden tijd. Gemarteld, vervolgd en gemoord wordt er as we speak volop in deze wereld. We kennen de schuldige landschappen.
Het jaar 2024 – dag 121 – labelmaffia
Eco en de eco reisbureaus. Twee zaken.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Het jaar 2024 – dag 120 – herdenken
De dodenherdenking en het overdraagbare verdriet.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Waar eindigt de aarde en begint de hemel?
Hoe vertelde je, nog niet zo lang geleden, een klein kind dat het zijn broertje verloor? Bijvoorbeeld door te zeggen: ‘Je broertje is naar de hemel gegaan.’ Nu zouden we eerder een rationele uitleg moeten bedenken. ‘Je broertje is niet meer op aarde. Maar we kunnen nog wel aan hem denken.’ Ons kleine kind zal dan vragen: ‘Maar als mijn broertje niet meer op aarde is, waar is het dan?!’ Ons kleine kind brengt ons meteen weer bij af, wie niet meer op aarde is, moet logischerwijze toch in de hemel zijn? Of is er nog een andere plek?
Taigu – Christenboeddhisme wordt ondergewaardeerd
Wat staat er centraal in de dharma, het naleven van een verhaal over een mythische boeddha en zijn pad, of het doen verminderen van het lijden in de wereld? Er zullen mensen zijn die menen dat het eerste leidt tot het tweede. Maar wat als je zo druk bezig bent met je in alle mogelijke bochten draaien om het eerste te doen, dat je er in de praktijk niet in slaagt het tweede te bereiken?
Guy – dhammazaadjes – Ariya-puggala
Een kalyanamitta vraagt me wat onder een ‘ariya-puggala’ moet verstaan worden.
Wil het échte sanghalid opstaan?
Het ideaalbeeld van een gemeenschap van Slimmeriken/Arya’s, ook in het vorige tweeluik benoemd, vind je ook hier terug. Maar nu, heel wat jaren na die eerste schrijfsels en heel wat eelt op de ziel verder, ben ik een stuk genuanceerder geworden over de realiteit. Ook binnen sangha’s in het Westen zie je bij vlagen gedrag als (positieve) groep, met allerlei modevlagen en elkaar (en vooral de leraren) napraten.
