Als je een andere cultuur dan de jouwe wilt begrijpen, bijvoorbeeld een ‘boeddhistische’, moet je er voor oppassen dat je niet gaat ‘culturaliseren’. Anders gezegd: pas op dat je niet alles wat jou opvalt als bijzonder of zelfs spectaculair gaat aanmerken. Welbeschouwd zijn allerlei zaken vanuit een andere cultuur minder vreemd dan ze op het eerste gezicht lijken, terwijl zaken uit jouw eigen cultuur bij vreemder zijn dan je wellicht denkt. Anders gezegd: aanbid badwater niet als het om een kind gaat, en gooi kinderen niet met hun badwater weg! Laat ik het zo zeggen: Gooi geen waardevolle joods/christelijke cultuurelementen weg wanneer je je in Aziatisch-boeddhistische wateren begeeft en verwerp waardevolle boeddhistische elementen niet samen met wat daar aan vast hangt.
Columns
Hojoki – aantekeningen uit mijn kluizenaarshut (2)
Hoewel deze beschrijvingen van zijn hutjes, leefomgeving en manier van leven geen algemene leefregels bevatten, kun je wel een rode draad ontdekken: eenvoud. Kamo no Chomei volgt zijn neus. Is het weer goed en heeft hij zin, dan maakt hij lange wandelingen.
Hojoki – aantekeningen uit mijn kluizenaarshut (I)
Kamo no Chomei leefde van omstreeks 1155-1216. Over zijn leven is weinig bekend en wat we weten is deels oncontroleerbaar. Hij zou de tweede zoon zijn van een belangrijk Shinto-priester in de toenmalige hoofdstad van Japan, Kyoto. Hij leek zijn vader te gaan opvolgen, maar door politieke verwikkelingen kwam het hier niet van en Kamo no Chomei weidde zich geheel – en niet zonder succes – aan muziek en dichtkunst.
Het open boek: previews, recensies, lezingen…
In mijn jonge jaren ontbeerde ik koestering en liefde. Er werd mij geen visie op het leven aangereikt. Ik ging als ziel zonder ankers de wereld in met pijn, eenzaamheid en het gevoel nergens bij te horen. Tot mijn dertigste levensjaar droeg ik een rugzak mee met verdriet, eenzaamheid én wrok. Depressie en alcohol werden stalkers van mijn dolende ziel. Tot een dam, die mijn verdriet tegenhield, doorbrak. Ik liet het verdriet vrijuit stromen.
B’eter: Kaddu Ki Sabzi, Indiase pompoencurry
Negenendertig jaar geleden kocht ik bij De Slegte het boek Indian Regional Cooking, voor 39 gulden, toen een flink bedrag voor de arme student die ik was. Het boek is goed gebruikt, het is een mooi boek met fijne recepten. Ik zou er eigenlijk vaker uit willen koken, maar ja, ik neem er vaak de tijd niet voor om recepten te vertalen, op zoek te gaan naar exotische producten en iets ingewikkelds te maken met veel ingrediënten. Ik zocht op de website van het Boeddhistisch Dagblad of ik al eerder recepten uit dit boek had gedeeld maar ik vind ze niet, wat opmerkelijk is. Toen ik voor het Boeddhistisch Dagblad begon te schrijven had ik een jonge dochter die niet van kruidig eten hield, dat was waarschijnlijk de reden dat ik het boek links liet liggen.
Gesprekjes: Gevaarlijke tijden.
De uitdrukking op de gezichten van mijn tafelgenoten is werkelijk bijzonder interessant. Ze vertonen een mengeling van irritatie, geamuseerdheid en regelrechte verbouwereerdheid. Ik ga door: “Wanneer er vroeger een keer iemand werd vermoord, las je dat op zijn vroegst de volgende dag een keer in een krant. En als er ergens op de wereld een boot zonk, hoorde je dat pas dagen later. En wanneer er in een ver land waar niemand interesse in had een ramp plaats vond, hoorde je dat pas – als je geluk had – maanden of zelfs jaren later. Nu hoor je drie minuten nadat iemand een ergens een scheet liet precies waar het naar rook. Kom op zeg
Het jaar 2025 – dag 311 – oude spullen
Paula is dood…
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Letterlijk
Enkele dagen geleden kreeg ik het bericht dat Broeder Jeroen overleden was. Jeroen Witkam was de eerste zenleraar bij wie ik, eind jaren ’80, een sesshin deed, in het trappistenklooster in Zundert, waar hij abt was. Het was de atheïstische filosoof Leo Apostel, ook een zenbeoefenaar, die mij de weg daar naartoe gewezen had.
Vrijdag Zindag – Dubbel perspectief
Mensen denken ogenschijnlijk het ene na het andere. Als je dít doet, is dát wat er gebeurt. Oorzaken brengen je bij gevolgen. Zo kunnen we ook redelijk voorspellen wat gaat komen. Maar is opeenvolgend denken het enige? Toch niet.
Het jaar 2025 – dag 310 – bretels
Bretels en de vreugde in het leven.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
De overlevingsstand van de beschaving
Wat trauma doet met een mens, doet het ook met een cultuur.
Onze beschaving leeft in de overlevingsstand. In plaats van te leven vanuit verbondenheid en bezieling, heeft de overlever het overgenomen. Zowel Iain McGilchrist als het boeddhisme wijst ons op een weg terug naar heelheid.
Elementen feuilleton deel 3 – De vier grote elementen – Het Aarde element
We noemen iets elementair als datgene zich direct aan de beleving voordoet. Het is een spontane zintuig- (of denk- of voel-) indruk die zich zonder verdere bemoeienis van de fantasierijke geest. De term aarde element staat hierin voor alles wat je als hard of zacht, scherp of stomp ervaart. Het staat ook voor alles wat je als ruw of glad ervaart. Deze directe ervaring wordt het aarde element genoemd. Een stof als water kan vele expressies van dit aarde element vertonen.
Het jaar 2025 – dag 309 – verhevene
De beuk erin…
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Peter – meestal niet met wroeging achteraf
Nadat ik alle boeken van de bipolaire psychiater Kay Redfield Jamison had verslonden, werd ik in mijn vermoeden gesterkt dat mijn stuiterende stemmingsbeeld een boel met mijn genoom te maken had. Het genoom is de volledige set van genetische instructies van een organisme.
Kalm gemoed – een dzogchen-perspectief
Wanneer we beseffen dat geen enkele beweging van gedachten, hoe heftig ook, deze serene ruimtelijke staat zo stralend als de hemel, aantast, dan hoeven we niet langer overweldigd te worden door ongunstige of vijandige omstandigheden – en met name door onze interpretatie (= denken en voelen) ervan.
Het jaar 2025 – dag 308 – hardloop
Duizenden dieren heb ik als hardloper verpletterd.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Een boze leraar van weinig woorden
Ik wilde hem echt recht voor z’n kanis slaan, en kon me nog net op tijd inhouden.
‘Eenzaamheid is als een stille storm die al onze dode takken afbreekt’
Sinds 2009 organiseert het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport ieder jaar de Week tegen de Eenzaamheid. Dit jaar viel de week in de laatste week van september. Het thema was ‘Verbinding’. De week is vooral gericht op sociale eenzaamheid met de boodschap dat daar iets aan moet worden gedaan. Dat is volkomen terecht, als […]
Ronald – Worden wat we zijn
Zijn monniken, hippies en dichters mensen van betekenis? Nee, we zijn bewust onbelangrijk. We zijn vergroeid met een onbeduidendheid die ieder mens zou passen. De marginale mens aanvaardt de basale onbeduidendheid van de menselijke conditie, een irrelevantie die boven alles gestalte krijgt in de dood. De marginale mens, de monnik, de ontheemde, de gevangene, al deze mensen leven in het aangezicht van de dood, wat vervolgens weer de vraag naar de zin van het leven oproept. Hij worstelt met het gegeven van de dood zelf en zoekt naar iets diepers dan de dood omdat er iets diepers is. De roeping van de monnik, van de marginale, de meditatieve mens of de dichter, is om nog in dit leven voorbij de dood te geraken, voorbij de tweedeling van leven en dood om voor altijd getuige van het leven te zijn.
Het jaar 2025 – dag 307 – brilloos
De weg naar de leegte en de bril.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Over Antropologie 1: Wat is antropologie?
In vergelijk met andere wetenschappen is de antropologie vrij laat ontstaan. Het is wat je noemt een jonge wetenschap. Een antropoloog houdt zich vooral bezig met waarnemen en interpreteren wat iemand anders precies doet en wat dat zou kunnen betekenen. En dat alles in de context waarin die ander zich bevindt.
Guy -dhammazaadjes – Leef in het heden. In dít moment. In élk moment.
Net zoals gedachten over het verleden schimmen zijn van wat ooit was, zijn gedachten over de toekomst slechts wensdromen. Gedachten over verleden en toekomst zijn begoochelingen. Noch het verleden, noch de toekomst zijn plaatsen waar de geest van de dhammanuvatti wil vertoeven.
Dans die het heelal omkranst
Je mag echt, fysiek dansen, maar dat hoeft niet. Je kunt ook zingend dansen, pratend dansen, zwijgend dansen, denkend dansen, niet-denkend dansen en niet-dansend dansen. Dansen is het volgen van de beweging die zich als vanzelf aandient en vrij is. Vrij in het moment, ieder moment. Dansen en gedanst worden is leven, met alles erop en eraan.
Beter – Aardappelgnocchi
Soms word ik een beetje moe van deze wereld met z’n multinationals die vooral hun best lijken te doen om zo veel mogelijk winst te maken. Ze verkopen ons voor veel geld producten waar bijna niks in zit – maar wel allerlei toegevoegde chemicaliën.
