Verder naar Fish cave en de vallei van Wat Pa Tam Wua.
Columns
Het jaar 2025 – dag 343 – glasplaat
Wij werden gevoed met afsnijdsel en nicnac maar waren toch gelukkig.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Kersverse Nederlandse bhikkhu Ariyadhamma (Arjan Schrier) reist door Thailand en Myanmar (5)
Van Mae Hong Son richting Wat Pa Tam Wua (tweede dag). Een rustdag en door naar de hotsprings.
Het jaar 2025 – dag 342 – tweedagen
Abel Konijn overleefde altijd de twee vreugdevolle dagen.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Toevlucht
‘Buddham saranam gacchami’, ik neem mijn toevlucht tot de Boeddha. Zo klinkt het in zowat alle boeddhistische tradities in de wereld, in verschillende talen en met verschillende interpretaties. In het theravada verwijst de Boeddha in deze formule naar de historische figuur. In het mahayana staat het vaak voor onze ontwaakte natuur. Er wordt niet alleen tot de Boeddha toevlucht genomen maar ook tot de Dharma en de Sangha, de leer en de gemeenschap. Samen zijn het de drie juwelen (triratna).
Over Antropologie 6: Identiteit
Iedere ontmoeting met anderen heeft invloed op wat je zelf ervaart als jouw identiteit. Je kunt je afgewezen voelen, of juist bevestigd, gezien of genegeerd, erkend of afgewezen en wat al niet. En dat alles ook nog eens terecht of onterecht, ingebeeld of knetterhard life waargenomen.
Kersverse Nederlandse bhikkhu Arjan Schrier reist door Thailand (4)
Al met al een erg goede tijd, niet goed te beschrijven in een stukje tekst. Weer verder leren omgaan met irritaties, ik begin nu de irritatie te zien als mijn leraar me wijst op iets dat ik nog niet doorheb.
Gesprekjes: Knuffeltjes-asiel
Het was een sombere novemberdag, maar het regende niet. Nog niet in ieder geval. Ik had voor de zekerheid wel een regenbroek in de fietstas gestopt. Langs het fietspad stonden twee jongetjes en een meisje achter een tafeltje. Op het tafeltje: twee teddyberen, allebei donkerbruin en de een ietsje groter dan de ander. De jongetjes keken nog somberder dan het weer. Het meisje speelde met haar vlechtjes. Ik remde en stond precies voor het stel stil.
Het jaar 2025 – dag 339 – hoofd
De drukte in het hoofd.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Mijn opa heeft een hobby
Ze roept dan lieverd
kom hier of ik schiet
Kersverse Nederlandse bhikkhu Arjan Schrier reist door Thailand (1)
Een nieuw jaar 2560 in Wat Mahatat.
Het jaar 2025 – dag 338 – grote schoonmaak
Zerken op de schouder…
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Boeddha en Christus in één boot
’s Avonds, met de telefoon in de hand, herhaalt zich een bekend ritueel: scrollen door nieuwsfeeds, filmpjes en foto’s. Gebombardeerde steden, vluchtende gezinnen, mannen met wapens. De taal wordt scherper, de gezichten gespannener. Het lichaam spant zich aan, alsof het zelf in een loopgraaf staat.
Elementen feuilleton – Deel 7 – De vier grote stoffelijke elementen in hun gezamenlijke voorkomen
De indeling in de vier grote elementen verwoordt elk uniek, specifiek aspect van stoffelijkheid. Elk element is een dhamma, het draagt zijn eigen specifieke kenmerken. Hitte en beweging komen wel gezamenlijk voor maar zijn niet hetzelfde. Stoffelijkheid presenteert zich op vele manieren aan de zintuigen. Ieder element in haar eigen domein. Het zo kunnen beschouwen van zoiets alledaags als een stoel is een staaltje analyse van de bovenste plank
Het jaar 2025 – dag 337 – duister licht
Er is toch stroom nodig voor lantaarnpalen die duister licht verspreiden. Voor niks gaat de zon op.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Meditatie- ‘Het levert niets op, ik kom geen stap vooruit’
Je zit recht, je hebt je vastgebeten in je oefening, je bent helder, alert. Maar voor iedereen hier geldt, als je maar een klein beetje onvoorzichtig bent dan ben je het zo weer kwijt.
Guy – dhammazaadjes – Dukkha
De Boeddha was niet geïnteresseerd in het beantwoorden van metafysische vragen die puur speculatief zijn en slechts denkbeeldige problemen veroorzaken. Intellectuele bevrediging was niet zijn doel. Zijn leer was bedoeld om de mens vrede en geluk te brengen door het verkrijgen van helder inzicht in de ware aard van de dingen. Yatha-bhuta.
Peter – Bericht uit het beschermde huis (25)
Die solitaire benadering van het ongerief in je hoofd kan een eenzame aangelegenheid zijn. Maar Schopenhauer schreef het al: liever alleen, dan onder verraders.
Het jaar 2025 – dag 336 – senioren
Vroeger moest je een bordje met Slecht Horend achter op de fiets plakken, nu: uitvreter bejaarde.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Taigu – Ahimsa: beeld en werkelijkheid
Ahimsa, geweldloosheid, is hét wezenskenmerk van boeddhisme, geloven moderne aanhangers ervan, evenals de rest van de wereld. Deze normatieve reflex klopt echter niet met de historische praktijk.
Het Open Boek
Het boek Rotterdam verscheen vrij recent, in 2022. Met een verward gevoel over de subtitel begon ik te lezen. Een ode aan de inefficiëntie, hoe zo? Rotterdam blinkt toch uit in efficiency? Maar Arjen van Veelen beschrijft met pijn – op een heerlijke poëtische wijze- het tempo waarmee de stad en de economie van Rotterdam zich ontwikkelden. Een moorddadig tempo. Zijn verhaal laat zien hoe de moloch van economisch denken en handelen een liefdeloze verachting heeft voor alles wat de menselijke maat behoeft. Hij laat zien dat technologie ons niet een gemakkelijker leven heeft bezorgd, maar ons opjaagt, nerveus maakt en gevoelens van verlorenheid en eenzaamheid brengt. De samenleving atomiseert, het sociale weefsel wordt aangetast in een niets ontziende jacht op productie, snelheid en consumptie. Met de ontwikkeling van het wereldwijde containervervoer werden haven en stad gescheiden.
Het jaar 2025 – dag 335 – zeil
Zeilen met tegenwind…
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Zen en de kunst van het Solex-onderhoud
Mijn nieuwe acquisitie was een bij elkaar geraapt zooitje dat met tieribs, zogenaamde kabelbinders, bijeen gehouden werd.
Over Antropologie 5: Veldwerk
Vroeger werd er geen of nauwelijks veldwerk verricht. Antropologen bleven gewoon thuis en zagen dus niet met eigen ogen hoe het dagelijks leven ergens anders verliep. Wat ze wilden weten, haalden ze uit geschreven bronnen. Reisverhalen. Brieven. Logboeken. Ze borduurden voort op werk van anderen, en wat zij hadden opgetekend over geschiedenis en traditie. Noem het leunstoel-antropologie. Vandaag de dag zijn er mijns inziens nog veel amateur antropologen die vanuit hun leunstoel menen ‘alles te weten’ over bijvoorbeeld het boeddhisme in het verre oosten omdat ze een paar boeken hebben gelezen, of door een reisgids hebben gebladerd met mooie foto’s over pagodes. Ik zeg maar wat. Zelf bezit ik trouwens een tweedehands leunstoel.
