De cursus Theologie gaat verder met hindoeïsme (les 34) en boeddhisme (les 35). Ik voeg er zelf maar het jaïnisme aan toe.
Columns
Sogenju desu: TOSHI KUMI
Je denkt aan Kama Soetra, maar het wordt doodordinair strontscheppen in een zenklooster
Guy – Weinig stof op de ogen hebben
Dan, énkel dán, priemt het licht door het bladerdak.
Sogian Desu: NENGE MISHO
Al dat gestudeer leidt uiteindelijk tot niks. Want hoe meer je loopt te denken en te analyseren, of mooie verbanden probeert te leggen, des te meer dénk je te begrijpen.
Dansen met je Ego – Zie het gevaar van vergelijken
De Indianen in Noord Amerika hebben daar een treffend spreekwoord voor: Benijdt nooit iemand voordat je vier dagen in zijn mocassins hebt gelopen! Ofwel, zou je je leven willen ruilen voor dat van de ander met alles wat daarbij komt?
Eilanden
…
Dick – Heilig in Mustang
Niet alleen de Himalayagiganten dekken ons elk moment toe met hun heiligheid. Ze waken over ons. We hebben daar geen erg in. Zij ook niet. Wat voel ik als ik dat voel?
Sogenji desu: SANZEN 2
Het eerste wat ik van de Roshi leerde was ‘niet denken’. Dat is overigens iets anders dan ‘geen gedachten hebben’. Zoals ons hart gemaakt is om voortdurend bloed in ons lijf rond te pompen, zo zijn onze hersenen gemaakt om voortdurend gedachten te produceren.
Geen dood, geen vrees (44) – Zo hoeft het niet meer
Tijdens de pittige koorts die ik door corona had, voelde ik me zo ziek en slap dat de gedachte om zo aan mijn einde te komen me even beet had. Dit was niet zoals ik het gepland had.
Het jaar 2022 – dag 279 – herkennen
Leegte.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Vrijdag Zindag – Zinnig standpunt
Een handjevol pacifisten, zoals de woordvoerders van Kerk en Vrede, keert zich tegen gebruik van militair geweld. Zij jagen bijna iedereen in het harnas.
De kleine vrijheid
Vrijheid is aan het veranderen.
Langzamerhand wordt de ruimte kleiner, mijn leven kleiner. En – paradox! – mijn vrijheid steeds groter.
Sogenji desu: SANZEN
Bertjan Oosterbeek verbleef een jaar lang in een Japans klooster. ‘Wat dus het eerste was dat ik leerde van sanzen? Buigen natuurlijk!’
Het jaar 2022 – dag 278 – voedselbos
Mijn vader had een voedselbos zonder dat hij dat wist.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Boeddhistische doeners en denkers, de serie (60)
Wat ik daar heb geleerd is mijn eigen oordelen te zien over mezelf en over anderen. Hoe moeilijk het is om los te laten. Om jezelf te blijven in een groep en daar genoegen mee te nemen en zelfs van te kunnen genieten met heel veel vallen en ook weer opstaan.
Sogenji desu: OSESSHIN
Zodra ik dát in mezelf hoorde, kwamen – alsof er in mijn hoofd van twintig radio’s tegelijk de volumeknop omhoog gedraaid werd – al mijn gedachten weer terug. Opeens was ‘ik’ er weer. Of was het omgekeerd en was ‘ik’ weer weg?
Het jaar 2022 – dag 277 – proefwonen
De West en de Oost.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Sogenji desu: KUYO
En hoeveel ui we ook aten – uiensoep, uientaart, gevulde ui, door de pasta, over de aardappels met kaas – het was niet te voorkomen dat we uiteindelijk toch nog met zo’n vijfentwintig dozen half vergane uien bleven zitten.
Guy – Omarm vergankelijkheid, onvrede en zelfloosheid
Telkens we ons verzetten tegen verandering en vergankelijkheid (P. anicca) roepen we lijden (P. dukkha) op. Als mens zijn we geconditioneerd in het amechtig grijpen naar zekerheid, naar vastigheid, naar stabiliteit. Ad absurdum. We dromen ons zelfs een wedergeboorte. Of een eeuwige ziel.
‘Magische momenten’
Voor mij was de afgelopen maand buitengewoon leerzaam, en toch toen de foto van de sterrennevel door de bus viel werd het bittere werkelijkheid. Twee oprechte mensen die ruim twintig jaar boeddhistische lessen hadden gegeven zijn er niet meer.
Het jaar 2022 – dag 276 – vooraankondiging
Kanker en corona – stijgingen.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Sogenji desu – Koban
Ik begreep meteen dat ik me weer eens enorm had zitten aanstellen. Voor niks, want er was niks of niemand om de schuld te kunnen geven. Alles wat ik hier deed was enkel en alleen mijn eigen verantwoordelijkheid.
Leven in Thailand – gezegend
Hoewel we dat eigenlijk niet willen, krijgen we toch altijd een speciale positie bij dat soort boeddhistische ceremonies. Wij vinden al die andere mensen veel belangrijker dan onszelf, maar al die andere mensen, inclusief de monniken, vinden het geweldig dat er farang, buitenlanders, bij zijn.
Het jaar 2022 – dag 275 – slagveld
Een slagveld zonder standbeeld.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
