• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Twaalfde jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » Boeddhisme » Bodai – Een verdwenen hoofd

Bodai – Een verdwenen hoofd

14 november 2022 door Zeshin van der Plas

De sutra die je hart verwarmt
Hoe ontelbaar de levende wezens ook zijn, ik beloof ze allemaal te redden.
Hoe enorm mijn fantasie daar over ook is, ik beloof te leren de werkelijkheid onder ogen te zien.
Hoe lang ik daar ook voor zal moet leren, ik beloof het onder de knie te krijgen.
Hoe lang ik ook met dit alles bezig zal zijn, ik beloof het helemaal af te maken.

 

Mokkend haalde Bodai de reisbeschrijving uit zijn tas en zag dat hij nog minstens drie dagen lopen van de stad Wakali verwijderd was. Met grote boze stappen ging hij op pad. Toen hij een poosje gelopen had zakte zijn boze bui. Hij merkte dat hij moeiteloos zijn ene voet zich voor de andere zette. Hij mompelde bij zichzelf: ‘Ja, ja, vleugelvoeten.’ Hij moest denken aan een sutra die zijn meester altijd zong. Licht en duister zijn een eenheid, zoals je linker- en je rechtervoet in lopen een harmonische eenheid vormen. Het viel hem op dat het bos mooi was, anders dan anders, het was alsof hij in een oersprookje wandelde, zo oud als het heelal. Hij voelde, hij voelde, hij was bang dat het gevoel maar voor even was, hij kon niet beschrijven wat hij voelde. Maar het ging niet weg het bleef de hele dag bij hem.

Toen- na een lange mooie dag, het begon te schemeren kwam hij bij een soort kamp uit. Iemand had een groot schuin dak gebouwd met er onder een vloer van boomstammetjes. Er voor was een cirkel van stenen neergelegd voor een kampvuur. Vlug sprokkelde Bodai hout en maakte vuur. Van gras maakte hij een bed en spreidde zijn dekens er op uit. Hij had er spijt van dat hij het eten van Padma had weggegooid, maar er was niks aan te doen hij zou met een lege maag moeten gaan slapen. Hij gooide nog wat hout op het vuur en ging onder de dekens liggen. Het vuur verwarmde hem, het was te warm en hij gooide de dekens van zich af en ging languit op zijn rug liggen. Bodai zag hoe de vonken opstegen en langzaam doofden. Zijn hoofd was akelig helder, hij kon niet slapen. Hij ging rechtop zitten en staarde in het vuur. En merkte dat zijn ademhaling rustig en gelijkmatig was. Zijn adem ging in en uit, in en uit, langzaam werd zijn buik warmer. Gedachten wolkten voorbij zonder de minste invloed, er was alleen zijn buik en het vuur.

Hmm, hmm, klonk er. Bodai keek op, bij het vuur zat een man met een enorme bos haar en een hele grote baard. Toen Bodai de man aankeek zei deze: ‘Gaat het een beetje?’ Bodai antwoordde: ‘Sorry ik wist niet dat dit uw kamp was, er was niemand toen ik hier aan kwam.’ ‘Het is helemaal mijn kamp niet’, antwoordde baardmans. ‘Ik vroeg of het een beetje ging?’ ‘Wat’, vroeg Bodai.

‘Je gezicht zoeken’, zei baardmans. ‘Mijn gezicht zoeken’, vroeg Bodai verbaast. ‘Ja’,  zei baardmans,  ‘je hebt helemaal geen gezicht.’ Hij voelde zich bevreemd maar antwoordde: ‘Ach ga toch weg, maak dat de kat wijs.’

‘Mij maakt het niks uit,’ zei baardmans, ‘wel of geen gezicht ik praat toch wel met je. Maar, ik zag duidelijk dat je op zoek naar je gezicht was, als je er een had hoefde je er niet naar te zoeken.’ Bodai vond het gesprek maar niks en veranderde snel van onderwerp, hij vroeg: ‘Wie bent u en waar komt u vandaan.’

‘Ik ben Banjakris en ik kom hier vandaan. Verbaasd vroeg Bodai: ‘Hier vandaan?’

‘Ja, is dat zo vreemd’, vroeg baardmans.

‘Maar waar leeft u dan van?’

‘Je moet niet van die rare vragen stellen, zoek liever je gezicht.’ Bodai deed zijn ogen open en keek recht in de ogen van een hert met een enorm gewei. Het hert duwde zijn neus in de handen van Bodai, die in zijn schoot lagen. Een vogel boven op het dak van het kamp begon luidkeels te kwetteren. In de struiken tegenover het kamp stonden wel vijf reeën rustig aan de bomen te knabbelen. Het hert draaide zich om en verdween met de reeën in het bos. Bodai zat nog steeds rechtop, hij had de hele nacht rechtop zitten slapen. Zijn mond was droog en voelde aan alsof er een dooie muis in had gelegen. Hij pakte zijn dekens in, hing zijn tas om zijn schouder en ging op zoek naar water. Na een uurtje of wat gelopen te hebben hoorde hij het ruisen van een beek, en een poosje later kwam het pad bij de beek uit.

Bodai ging op zijn knieën liggen en schepte met zijn handen water uit de beek. Na gedronken te hebben plensde hij water in zijn gezicht om goed wakker te worden. He, dat was lekker fris. Toen hij zijn haar ook nat wilde maken zag hij in de beek een vreemd iets. Wat hij in het water zag, dat was hij niet, het was iets anders. Hij zag geen ogen, en ook geen mond, maar water! Geschrokken greep hij naar zijn gezicht, het voelde vertrouwd aan, hij keek weer in de beek, weer zag hij het vreemde iets dat wat hij niet was,.. water. Zijn hart klopte in zijn keel, wat was er gebeurd? Rustig, rustig blijven zei hij tegen zichzelf, het zal wel door het stromen van het water komen. Hij stond op keek niet meer in de beek en ging bezorgd weer verder. Af en toe voelde hij aan zijn gezicht, zijn neus voelde hij nog, en hij kon ook nog kijken. Hoewel… de wereld zag er toch anders uit, de wereld was helderder geworden, en zijn hoofd was vreemd geworden. Althans, zijn gevoel was anders dan normaal, alles was veel directer, een ander woord wist hij er niet voor.

Bodai richtte zich op het bos en zijn reis en zette flink de pas er in en grinnikte; Ja, ja, vleugelvoeten. Het smalle bospad begon breder te worden en het bos werd minder dicht, in de verte stond een boerderij. Hij kwam bij een kruising en een stem achter hem zei: ‘Gewoon rechtdoor gaan.’ Terwijl Bodai omkeek zei hij: Bedankt…’ En bedacht tegelijkertijd; hoezo rechtdoor weet hij dan waar ik heen moet? Niemand te zien, Bodai keek achter hem, opzij.

En weer klonk het: ‘Gewoon rechtdoor.’ Het rare was, hij kende die stem, onwillekeurig voelde hij aan zijn gezicht. Bodai liep rechtdoor.

Delen is rijkdom:

  • Twitter
  • LinkedIn
  • E-mail

Categorie: Boeddhisme, Columns, Zen, Zeshin van der Plas Tags: bodai, een verdwenen hoofd

Lees ook:

  1. Bodai en het redden van alle levende wezens
  2. Bodai XV – ‘Ik ben geen bedelaar, maar een monnik’
  3. Bodai deel XX – Het boze herderinnetje
  4. Bodai –  De grote slagerij

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Primaire Sidebar

Door:

Zeshin van der Plas

Zenleraar, oud-globetrotter, oprichter van Suiren-ji zencentrum. Schrijver van versjes, liefhebber van het leven. www.zencentrum.nl 
Alle artikelen »

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

02 feb
Meditatie in het dagelijks leven
2 feb 23
04 feb
Innerlijke ruimte | Live en Online Workshop Kum Nye Yoga
4 feb 23
05 feb
Zen ochtend met Doin Sensei
5 feb 23
05 feb
Medicijnboeddha ceremonie | Live en Online
5 feb 23
05 feb
Ontspanningsmeditatie Rotterdam (vipassana)
5 feb 23
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    Erik – Een kleine geschiedenis van de leegte

    Erik Hoogcarspel - 1 februari 2023

    Logica is als de Formule 1: het geeft een hoop lawaai, maar het leidt ergens naar. Leegte gaat ook nergens naartoe, het heeft geen geschiedenis, dat hebben alleen de mensen die erover praten.

    Erik Hoogcarspel – Een beter boeddhisme met fenomenologie

    gastauteur - 16 januari 2023

    De Boeddha heeft zich ook nooit 100.000 geboortes herinnerd. Als je een goede meditatie hebt dan kan het voorkomen dat er heel veel situaties van vroeger door je hoofd spelen. En dat zijn allemaal geboortes van een ik en de dood van een ik. Je ik is niks anders dan het volledig verwikkeld zijn in jouw situatie. En dat gebeurt ook in je meditatie.

    Periyar E.V. Ramasamy de hemelbestormer

    Kees Moerbeek - 15 januari 2023

    De maatschappelijke initiatieven van de zakenman Periyar maakten hem populair en zijn populariteit nam toe door zijn activiteiten in de lokale politiek. In 1919 sloot hij zich aan bij het Indian National Congress, maar verliet deze partij teleurgesteld in 1925, omdat volgens hem de partij alleen de belangen van de brahmanen diende. In 1925 richtte hij de Self-Respect Movement op en daarna de Vaikom Satyagraha. In datzelfde jaar ging hij zijn eigen politieke weg.

    De twee hersenhelften ondergaan een hiërarchie verwisseling

    Rob van Boven en Luuk Mur - 11 januari 2023

    Een vriendin brak haar voet op vier plaatsen en kwam thuis te zitten. Ze woont alleen en toen ze de thuiszorgmedewerkster vroeg een boterham te smeren voor haar, was het antwoord dat ze dit niet mocht doen volgens haar protocol.

    Paul Boersma – Meditatie en pijn

    Paul Boersma - 10 januari 2023

    We vermijden in het dagelijks leven het lijden door er instinctief omheen te gaan, of anders door het te negeren, er geen aandacht aan te schenken, het te onderdrukken. In het eerste geval gaat het om mogelijke toekomstige pijn, in het tweede om aanwezige pijn, waarbij het makkelijker is psychische dan lichamelijke pijn te negeren, en makkelijker om de pijn van anderen dan de eigen pijn te negeren. Vermijden en negeren: dit is de dierlijke kant van ons mens-zijn.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • Het jaar 2023 – dag 34 – rotterdamseriet
    • Wie straft koning Yama?
    • Boeddha in de Linie – terugblik op een verstilde periode
    • Boeken – ‘Odi en het Grote Bedoelingenboek’
    • VrijdagZindag – Niet normaal!

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.

     

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken.  Via de instellingen kun je bepalen wat je wel of niet toestaat: bekijk je instellingen.

     

    Privacy en cookies

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken en als je reageert: je naam en mailadres.

    Zo houden we bij hoe de site gebruikt wordt en hoe vaak.

    Hier kun je instellen welke cookies je wel of niet toestaat.

    Noodzakelijke cookies

    Met deze cookies slaan we je voorkeuren in het gebruik van deze website op.

    If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.

    Privacy

    Bekijk wat we wel of niet doen met je gegevens