• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Veertiende jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Jana Verboom
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » Achtergronden » Ehipassiko – sterven in liefde (Ernst Kleisterlee en Jancees Brinkers)

Ehipassiko – sterven in liefde (Ernst Kleisterlee en Jancees Brinkers)

18 augustus 2019 door de redactie

Hoe meer je verbinding ervaart met de stroom van het leven die nooit begon en nooit eindigt, hoe makkelijker je kan loslaten en in alle rust kunt sterven.
Ernst Kleisterlee.

Op vrijdag 23 augustus zijn Ernst Kleisterlee en Jancees Brinkers van hospice De Liefde te gast in het boeddhistisch centrum Ehipassiko in Deurne, Vlaanderen.

Kleisterlee: ‘‘We sterven iedere dag een beetje. Zo wennen we alvast aan de grote dood die op ons wacht. Iedere verloren illusie, iedere vriend en vriendin die ons verlaat, de kinderen die het huis uitgaan, de baan die we verliezen, onze ouders die ons ontvallen: elk afscheid is een beetje sterven.
Al dat verlies heeft ook een positieve kant: verliezen geeft vrijheid. Vrijheid om te ervaren dat de stroom van het leven gewoon doorgaat. Vrijheid omdat de onmisbaar gewaande geliefde langzaamaan opgaat in de mist van de tijd. Vrijheid om opnieuw te kiezen voor wat écht belangrijk is. Vrijheid van oude verplichtingen.
Veel stervensbegeleiders die ik opleid vertellen over de ervaring van ‘heiligheid’ die ze bij een sterfbed hebben. De ervaring dat al het ‘gedoe’ wegvalt. Een sterk gevoel van verbinding met het onzegbare. We hebben een heel leven om in het reine te komen met de dood. Hoe dichter we bij die laatste drempel komen, hoe groter de ervaring van loslaten, vrijheid of van ‘doodloosheid’ zoals de Boeddha het noemde.
In de boeddhistische traditie waartoe ik mezelf reken worden we sterk aangemoedigd de onontkoombare realiteit van onze dood onder ogen te zien. De Boeddha zette zijn monniken aan om te mediteren op vergankelijkheid.
Denk eens na over wat je al ontvallen is. Stel je eens voor dat alles wat je nu nog lief is wegvalt. Ja, dat doet pijn. Deze pijn van gehechtheid kunnen we overstijgen. Door contact te maken met de Leegte die ons gebaard heeft en ook weer zal opnemen. En dat is niet erg. Dat is prachtig.’

Hospice ‘De liefde’ opent haar deuren op 1 november 2019 in Rotterdam. Het is een plek voor stervenden die werkt vanuit boeddhistische inspiratie. De eerste in het Nederlands taalgebied. Ze wil mensen in hun laatste levensfase een thuis bieden vanuit evenwicht, rust, leegte van geest, stilte en liefde. Hospice ‘De Liefde’ leidt daartoe vrijwilligers op.

We komen vaak slecht voorbereid aan in onze laatste levensfase. Tijdens onze actieve jaren denken we liever niet na over onze dood. De cultuur waarin we opgroeien moedigt ons aan ervaringen van vergankelijkheid zoveel mogelijk te ontkennen, en dat geldt in verhoogde mate voor de voorstelling van onze dood. Dat betekent voor veel van ons, dat we in die laatste levensfase onvoorbereid beginnen aan wat misschien het meest ingrijpende veranderingsproces in ons leven is. Dan komt die fase makkelijk in de greep van angst, paniek of depressie, en komen we op een manier aan ons einde, die naar is voor onszelf en voor de mensen die we achterlaten. Dan kan het lijden heel groot blijken.

Ernst Kleisterlee is 65 jaar oud, en mediteert sinds 2000. In 2004 nam hij toevlucht bij (acharya) Han de Wit, bij wie hij in 2005 ook de bodhisattvagelofte aflegde. Hij is nu Vajrayana-student in de Shambhala-traditie. Hij is getrouwd, heeft een volwassen zoon, en had een loopbaan als leidinggevende bij gemeenten. Hij is nu gepensioneerd en zet zich als vrijwilliger in voor de realisatie van het eerste hospice op boeddhistische inspiratie in Nederland.

Praktisch: Vrijdag 23 aug 2019 van 20.00 tot 21.30 uur, De Sevillastraat 89, Deurne-Zuid, Vlaanderen, België.

 

Categorie: Achtergronden, Boeddhisme, Geluk, Gezondheid, Zorg Tags: Ehipassiko, Ernst Kleisterlee, Hospice De Liefde

Lees ook:

  1. Opening hospice De Liefde in Rotterdam
  2. ‘Hospice de Liefde werkt vanuit boeddhistische inspiratie’
  3. TV – de Boeddhistische blik – loslaten in liefde
  4. Boeddhistisch hospice: What’s in a name?

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Primaire Sidebar

Door:

de redactie

 
Alle artikelen »

Agenda

  • Agenda
  • Geef je activiteit door

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

  • 20 juni 2025
    Wijsheid: Bewustzijn & Gewaarzijn
  • 21 juni 2025
    JATAKA Het bange haasje
  • 22 juni 2025
    Waardig Sterven een universele verantwoordelijkheid
  • 23 juni 2025
    Maandagochtend meditatie in Amsterdam-West
  • 24 juni 2025
    Boeddhisme en meditatie (kennismakingscursus)
  • 24 juni 2025
    Dinsdagavond op even weken samen mediteren in Almere Buiten
  • 25 juni 2025
    Zen Spirit zenmeditatie Arnhem, 1e helft 2025 8 januari-25 juni
  • 25 juni 2025
    Zenmeditatie in Leiden
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    Deconstructie van het godsbeeld van Pseudo-Dionysius

    Hans van Dam - 23 mei 2025

    Over het verschil tussen weten-wat-niet en niet-weten.

    De wolk van niet-weten

    Hans van Dam - 22 mei 2025

    Over beeldloze mystiek en mystiekloze beelden.

    ‘Het leven zelf is zazen’

    Wim Schrever - 28 april 2025

    De grote tragedie hier in het Westen is dat we onze eigen spirituele traditie zo snel hebben opgegeven en met het badwater -de religie- ook het kind -de spiritualiteit- hebben weggegooid. Terwijl een mens fundamenteel nood heeft aan spiritualiteit, aan zingeving.

    Geschiedenis als wapen deel 1

    Kees Moerbeek - 20 april 2025

    President Vladimir Poetin zei in 2014: ‘Onze collectieve herinnering bepaalt onze cultuur, onze geschiedenis en onze tegenwoordige tijd. En onze toekomst zal worden gevormd aan de hand van onze historische ervaring.’ Hij is het zelf die actief deze herinnering en ervaringen vorm geeft en propageert. Ivo van de Wijdeven schrijft dat in de Sovjettijd er nog werd gegrapt dat het land een zekere toekomst had, maar een onvoorspelbaar verleden. Onder Poetin is Ruslands geschiedenis als in beton gegoten. Er is maar één historische waarheid en deze is verankerd in de grondwet en de Nationale Veiligheidsstrategie.

    Jaloerse goden te slim af – de geschiedenis de baas…?

    gastauteur - 13 april 2025

    Hongersnood in een hermetisch afgesloten kuststrook die onwillekeurig aan de vernietigingskampen van weleer doet denken, besmet met meer dan een zweem van genocide… Regeert Adolf Hitler over zijn graf heen? Want bestaat Israël niet bij diens gratie? Zou zonder die bittere nazi-erfenis Palestina als land van drie monotheïstische religies niet nog gewoon zo heten? Is de grond er niet vervloekt, juist door godsdiensten die, gevoed vanuit één fictieve bron, vervolgens als protestbeweging steeds in chronologische volgorde aan haar voorgangster ontspruiten, waarmee de kiem voor een eeuwigdurende vete om de absolute waarheid is gelegd? En claimt niet elk van deze broeder- of zusterstromingen dat stuk met hun aller bloed doordrenkte aarde, aanvankelijk voor Abrahams JHWH, vervolgens voor Jezus’ Vader en ten slotte voor Allah – drie godheden die, in verbitterde onderlinge jaloezie verwikkeld, strijden niet alleen om religieuze hegemonie, maar ook om de profane en politieke macht?

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • Het jaar 2025 – dag 171 – hogedruk
    • Het einde van Israëlisch exceptionalisme – De westerse proxystaat brandt op
    • The Rights Forum – ‘Israëls aanval op Iran is een afleidingsmanoeuvre’
    • The Dawn of Awareness: An Upadesha Tantra of the Great Perfection 
    • VrijdagZindag – Het (bijna) gemiste moment

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.