Meegeven met je gemoed.
zendo
Begeleiding en het pamperen van ons kleine ikje
Onze begeleiding bestaat uit je sporadisch weer recht zetten op je kussen, maar daar houdt het wel bij op. Wat we wel doen is je vertellen hoe je de zendo moet betreden, hoe je moet buigen, hoe je moet gaan zitten, hoe je moet opstaan, hoe de etiquette tijdens de ‘sarei’ (theeritueel) is, dat je je kussen correct moet achter laten.
Sogenju desu: TOSHI KUMI
Je denkt aan Kama Soetra, maar het wordt doodordinair strontscheppen in een zenklooster
Sogenji desu – megane-ya
Alleen de mensen met een zogenaamde job hadden in Sogenji een eigen kamertje. Vooral omdat je met zo’n job best druk was. Bertjan Oosterbeek over zijn verblijf in het Japanse klooster Sogenji.
Sogenji desu – megane-ya
Alleen de mensen met een zogenaamde job hadden in Sogenji een eigen kamertje. Vooral omdat je met zo’n job best druk was. Bertjan Oosterbeek over zijn verblijf in het Japanse klooster Sogenji.
Ik pas!
‘ Schaterlachend sta ik op en loop zo snel ik kan, half struikelend, naar de deur… de zendo uit… de tuin in. Buiten rol ik letterlijk in het gras door een aanval van de slappe lach zoals ik die vanaf mijn kinderjaren nooit meer heb gehad!’
Boeddhisten voor Beijing
Als puntje bij paaltje komt heb ik liever een e-mailaccount bij Google dan bij Baidu, liever een smartphone waarvan ik zelf de proxyservers kan instellen dan een Chinese mobiele telefoon, waarin de proxyservers onveranderbaar zijn voorgeprogrammeerd.
MEGANE-YA|
Alleen de mensen met een zogenaamde job hadden in Sogenji een eigen kamertje. Vooral omdat je met zo’n job best druk was. Bertjan Oosterbeek over zijn verblijf in het Japanse klooster Sogenji.
Ik pas!
‘ Schaterlachend sta ik op en loop zo snel ik kan, half struikelend, naar de deur… de zendo uit… de tuin in. Buiten rol ik letterlijk in het gras door een aanval van de slappe lach zoals ik die vanaf mijn kinderjaren nooit meer heb gehad!’
Het verstand te boven
Het is herfst op het kussen. Kaal, stakerig en er waait een kil windje. Wat doe ik hier? vraag ik me af als ik de zendo inloop.
Ik ben de zee, zacht kabbelend over kleine kindervoetjes.
Machtig brullend en alles meesleurend op haar pad. Geheimen koesterend in haar diepte. Troebel of helder. Diep en ondiep.
Rottig bolletje
De avondzit is het allerergste. Die van half acht tot negen. Lopend naar de zendo besluit ik vriendschap te sluiten met het rottige, grijze bolletje anders ga ik dit niet volhouden.
Zendo en Hatto in Zen River ingewijd
De weidsheid van het Groningse land en het sobere maar ook rijke van zen. Maarten Barckhof woonde in het Soto-klooster de inwijding van de Hatto bij.
