• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Twaalfde jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » Boeddhisme » Zen » Sogenji desu – megane-ya

Sogenji desu – megane-ya

22 juli 2020 door Bertjan Oosterbeek

Alleen de mensen met een zogenaamde job hadden in Sogenji een eigen kamertje. Vooral omdat je met zo’n job best druk was. De tenzo bijvoorbeeld was verantwoordelijk voor alles wat er in de keuken gebeurde, maar ook voor de inkoop van voorraden en het ophalen van giften; de jishario had de leiding over de dagelijkse gang van zaken in en om de zendo; en zo waren er nog een aantal klussen die het kloosterleven draaiende hielden.

Niet dat zo’n kamertje nou heel veel voorstelde, maar toch… Want als je – zoals ik – geen vaste job had, dan hoorde je bij de zogenaamde donai en sliep je samen met de andere donai in de zendo. Aan het einde van de dag rolde je dan je net iets te dunne matrasje uit achter de kussen waarop overdag gemediteerd werd en legde je je lekker dikke deken – dat dan weer wel – daar bovenop. Gemiddeld sliepen we met zo’n man of acht in de zendo, dus veel privacy was er niet. Maar gek genoeg wende ik daar best snel aan, zoals aan zoveel dingen. Als je ergens geen probleem van maakt, dan houdt het vaak al gauw op een probleem te zijn. Op een gegeven moment stoorde zelfs het harde snurken me niet meer – en geloof me, we hadden een aantal grote ’talenten’ onder ons. Omdat ik wíst dat het ook weer zou ophouden, maar dat je daar niet op moest gaan liggen wachten.

Wat wel wennen was, was dat als je dus geen eigen kamertje had, je voortdurend al je spullen op moest ruimen. Je kon namelijk niet ergens even iets laten liggen. Iedereen had daarvoor twee grote opbergvakken voor z’n kleren ter beschikking, twee kleinere voor de dingen die je dagelijks nodig had – tandenborstel, zeep, pen, papier, dat soort dingen – en dan nog twee vakken waarin je je schoenen kwijt kon. Dat was niet echt veel ruimte en zeker in het begin was het proppen om al m’n spullen erin gepast te krijgen.
En wat je dus zeker niet moest doen – daar zou ik heel snel achter komen – was als je voor het slapen gaan nog even snel je gezicht wilde wassen, je brilletje ergens op een ongedefinieerde plek in één van die opbergvakjes duwen. Ik hoor nu nog het knerpende geluidje toen mijn bril op de harde betonnen vloer eronder viel en waarbij het rechterglas in tweeën brak. ‘Oh fuck‘ ontsnapte uit m’n mond en ik realiseerde me meteen dat dat voor in een zenklooster misschien niet de meest gepaste reactie was. Maar wat wil je? Een licht gevoel van wanhoop overviel me. Ik was nog geen week in Sogenji en nú al lag m’n brilletje in stukken op de grond. Wat stond me in hemelsnaam de rest van het jaar nog te wachten?
Nou bleek het uiteindelijk allemaal geen grote ramp te zijn. Japan is een modern land en op nog geen 5 minuten fietsen van Sogenji was er een megane-ya (opticien) met een 1-uursservice. En ook al had ik pas twee dagen later tijd om een nieuw glas in mijn bril te laten zetten, mijn ogen waren nou ook weer niet zo slecht dat ik zonder bril niks meer zag. Alles werd hooguit een beetje wazig. En misschien móest er eerst wel iets breken voordat ik weer scherp zou kunnen zien. Misschien was het wel Buddha himself geweest die mijn brilletje op de grond had gegooid. Want de verrassing kwam toen ik de middag erop toevalling in de sewing cura belandde – het schuurtje waarin een klein naaiatelier was ingericht. De enige plek in Sogenji waar een manshoge spiegel stond en waarin ik plotseling mijzelf – zonder bril en met mijn kale kop –weerspiegeld zag.
En wat zag ik? Twee grote blauwe ogen die me nieuwsgierig aankeken… met misschien wel de vriendelijkste blik die ik ooit gezien had… en het was die van mij! Zo puur en direct had ik mijzelf nog nooit gezien. En opeens wíst ik dat ik me met zo’n blik nergens meer zorgen om hoefde te maken. Alles zou goed komen.

In 2012 en 2013 plaatste het Boeddhistisch Dagblad elke veertien dagen het relaas over de belevenissen in een Japans klooster van Bertjan Oosterbeek. Hij bracht daar een jaar door. Wij plaatsen nu opnieuw de hele lezenswaardige serie, echter in een hogere frequentie.

De verhalen ‘Sogenji desu – verhalen uit een Japans zenklooster’ zijn gebundeld en verkrijgbaar als boek en e-book.

Bertjan Oosterbeek schrijft nog meer verhalen, ook over zen. En die zijn te lezen op zijn website www.bertjanoosterbeek.wordpress.com?

(c) 2012 Bertjan Oosterbeek www.bertjanoosterbeek.nl

Delen is rijkdom:

  • Twitter
  • LinkedIn
  • E-mail

Categorie: Bertjan Oosterbeek, Columns, Zen Tags: Japan, klooster, Sogenji, spiegel, zendo

Lees ook:

  1. MEGANE-YA|
  2. Sogenji – teihatsu
  3. Sogenji Desu – Shu Jo Mu Hen…
  4. Sogenju desu: TOSHI KUMI

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Primaire Sidebar

Door:

Bertjan Oosterbeek

Is bioloog, filosoof en zen student. Tussen 2011-2012 bracht hij een jaar door in het zenklooster Sogenji (Okayama - Japan) om zen te studeren bij zenmeester Shodo Harada Roshi. Eind april 2012 keerde hij terug naar Nederland. Vol van verhalen natuurlijk. 
Alle artikelen »

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

05 jan
Cursus Leven met Sterven
5 jan 23
30 jan
Wekelijkse Zen in Twente meditatie avond op maandag
30 jan 23
30 jan
Ecodhamma-reeks Onverschrokken
30 jan 23
31 jan
Boeddhisme en meditatie
31 jan 23
31 jan
Vipassana meditatie Rotterdam
31 jan 23
Rotterdam
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    Erik Hoogcarspel – Een beter boeddhisme met fenomenologie

    gastauteur - 16 januari 2023

    De Boeddha heeft zich ook nooit 100.000 geboortes herinnerd. Als je een goede meditatie hebt dan kan het voorkomen dat er heel veel situaties van vroeger door je hoofd spelen. En dat zijn allemaal geboortes van een ik en de dood van een ik. Je ik is niks anders dan het volledig verwikkeld zijn in jouw situatie. En dat gebeurt ook in je meditatie.

    Periyar E.V. Ramasamy de hemelbestormer

    Kees Moerbeek - 15 januari 2023

    De maatschappelijke initiatieven van de zakenman Periyar maakten hem populair en zijn populariteit nam toe door zijn activiteiten in de lokale politiek. In 1919 sloot hij zich aan bij het Indian National Congress, maar verliet deze partij teleurgesteld in 1925, omdat volgens hem de partij alleen de belangen van de brahmanen diende. In 1925 richtte hij de Self-Respect Movement op en daarna de Vaikom Satyagraha. In datzelfde jaar ging hij zijn eigen politieke weg.

    De twee hersenhelften ondergaan een hiërarchie verwisseling

    Rob van Boven en Luuk Mur - 11 januari 2023

    Een vriendin brak haar voet op vier plaatsen en kwam thuis te zitten. Ze woont alleen en toen ze de thuiszorgmedewerkster vroeg een boterham te smeren voor haar, was het antwoord dat ze dit niet mocht doen volgens haar protocol.

    Paul Boersma – Meditatie en pijn

    Paul Boersma - 10 januari 2023

    We vermijden in het dagelijks leven het lijden door er instinctief omheen te gaan, of anders door het te negeren, er geen aandacht aan te schenken, het te onderdrukken. In het eerste geval gaat het om mogelijke toekomstige pijn, in het tweede om aanwezige pijn, waarbij het makkelijker is psychische dan lichamelijke pijn te negeren, en makkelijker om de pijn van anderen dan de eigen pijn te negeren. Vermijden en negeren: dit is de dierlijke kant van ons mens-zijn.

    Kan je jezelf dom leren?

    Rob van Boven en Luuk Mur - 5 januari 2023

    We hebben twee hersenhelften en deze hebben ieder een eigen manier om de wereld te begrijpen. De rechterhersenhelft (R.H.) beleeft de werkelijkheid rechtstreeks en de linkerhersenhelft (L.H.) maakt zich een voorstelling van de wereld en probeert vanuit die voorstelling de wereld te begrijpen. De wereldbekende psychiater en filosoof Iain McGilchrist* heeft er zijn levenswerk van gemaakt om de (samen)werking van deze twee asymmetrische hersenhemisferen te onderzoeken.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • Zeshin – Dukkha
    • Guy – De spirituele vriend (P. kalyanamitta)
    • Ludo – Onthouding
    • Ardan
    • De ingang van het non-dualisme is de uitgang van het non-dualisme

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.

     

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken.  Via de instellingen kun je bepalen wat je wel of niet toestaat: bekijk je instellingen.

     

    Privacy en cookies

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken en als je reageert: je naam en mailadres.

    Zo houden we bij hoe de site gebruikt wordt en hoe vaak.

    Hier kun je instellen welke cookies je wel of niet toestaat.

    Noodzakelijke cookies

    Met deze cookies slaan we je voorkeuren in het gebruik van deze website op.

    If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.

    Privacy

    Bekijk wat we wel of niet doen met je gegevens