En wat zoeken we in het boeddhisme: rust, vrede en welzijn.
samsara
Zeshin – Zie er maar mee om te gaan
Nu is het algemeen bekend dat depressieve mensen de wereld objectiever zien dan positieve mensen. Maar een positieve kijk draagt je beter en verder door het leven dan een depressieve beschouwing.
Zeshin – Boeddha is dood
Het boeddhisme is een levende religie die gericht is op satori , een ervaring van het zien van de eigen ware aard, een stap op weg naar boeddhaschap. Siddhartha is de grondlegger van het boeddhisme. Maar hij is dood en jij bent de enige die hem tot leven kan wekken.
Zo bevrijd je je van Lijden
De enige manier waarop je je pijn kunt verdragen
Is door het pijn te laten doen.
Het leven is net een restaurant, na afloop komt de rekening
Advocaat mr. Richard Sussenbach: ‘Ik verdedig jongens die ik nog ken uit mijn jeugd. We komen uit dezelfde buurt. Ze zijn een andere richting opgegaan dan ik. Ik heb geluk gehad.’
‘Ik bedoel eigenlijk te zeggen dat ik de nieuwe Boeddha ben’
Op zich is het een geruststellende gedachte dat er iemand klaar staat om de arme schaapjes in het samsarische bestaan weer te hulp te schieten als de boeddhadharma is uitgestorven.
Samsara
Ik ontwaakte deze morgen
En miste een stuk van de dag
IJdele Gedachten over Edele Waarheden
“Al die gedachten serieus nemen alsof het goddelijke ingevingen waren, is misschien wel de grootste dwaasheid van al mijn dwaasheden geweest.”
Samsara en nirvana
Vandaag het laatste deel uit een vertaling van een passage van the Golden Letters over rigpa en dzogchen bevrijding van samsara en nirvana.
Herken de aard van gedachten en ervaringen
Wanneer we geen vertrouwen hebben in dit pad naar bevrijding [dzogchen] , vertrouwen in de zelfbevrijding van onsamenhangende en discursieve gedachten op het moment dat ze in de geest oprijzen en dit niet tot het meest belangrijke onderdeel van de beoefening maken, dan worden we steeds weer bepaald door de uiteenlopende potentialiteit van de geest.
Shoot #9: Over wachten en wachten
Als drama-konijntjes hullen we ons wachten in zelfbeklag. Zoals: “Zie mij hier nu in mijn holletje! Dit is toch geen léven? Help mij! Iemand! Of neen, help mij niet! Laat mij maar alleen. Of neen, help mij toch maar, want ik ben zo eenzaam.
Een feest der herkenning waardoor je meteen de weg kwijt bent
Is niet-weten niet gewoon: erkennen dat je hier geen weet van hebt? En verder gaan op je weg met de coördinaten en de instrumenten die de contingentie je aanreikt, waaronder jouw voorstelling van wat ‘het’ boeddhisme te bieden heeft?
Een tekst geschreven vanuit verbazing
‘De Apollinische mens stelt zich op een afstand van de wereld op, nog niet zozeer om haar te overzien of te beoordelen als wel om zijn verantwoordelijkheid voor de wereld te kunnen dragen, en haar de wetten te kunnen stellen, die zij behoeft.’
