Ik zit met twee prachtige mensen naast mij en heerlijke leraars voor mij, omringd door een enorme, warme mensenzee, waarvan elke golf stevig geëngageerd is naar de medemens toe.
Manu Grisar
Kleermaker blijf bij je …?
Als de snijder naait is hij één met de steek, het ritme van de naald, geconcentreerd. Hij gaat mee met de flow maar tegen de stroom in. De stroom van vastgeroeste patronen, en foute vouwen die koppig vechten voor hun bestaan.
Emmaho – Undercover boeddhist
Daar zat hij dan, een boeddhist vol goede bedoelingen.
Het jaar 2023 – dag 238 – hotelbd
Hotel BD is alle dagen van het jaar open.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Over touwtjes en kommetjes gesproken, … en ook hoorns
Ik steek steeds, naar mijn gevoel, iets positiefs in mijn teksten maar ontken ook niet de andere zaken. Ik zie ze en deel ze. Getuig dat ze er zijn. Zonder dat iemand verplicht is om het te lezen.
Sta ik daar wat stof te vergaren…
Er zullen wel steeds wat steekjes loszitten aan mij, ruimte en gelegenheid om anderen op te nemen in mijn hart.
Ik ben een lucifer!
Eigenlijk steekt de lucifer geen mensen aan, ze doen het zelf, ontbranden spontaan of ontdekken opnieuw hun waakvlammetje.
Ver weg en dichtbij – een knikje hier en daar
Ik kreeg de laatste maanden zelfs enkele knikjes terug.
Het Boeddhistisch Dagblad – een hotel met vrije en vreemde vogels
Het BD voelt zich ook verbonden met organisaties die opkomen voor de rechten van mens en dier, of die natuur en milieu willen beschermen. Of met eenlingen die vanuit achterstand situaties hun lot willen verbeteren. Ze kunnen rekenen op onze steun, op een plekje in onze kolommen. Het BD is een geëngageerd magazine, wij zullen nooit vergeten dat wij er zijn dankzij anderen.
Boeddhistisch consulent Manu Grisar en de gevolgen van quarantaine
Nu ook psychologen aangeven dat mensen het door de maatregelen rond het coronavirus geestelijk meer en meer moeilijk krijgen en in isolatie leven biedt de Vlaamse boeddhistisch consulent Manu Grisar een luisterend oor aan.
Ik ben het ontroerend met je eens!
Mensen zien open bloeien gewoon omdat je luistert, anderen zien rustig worden omdat je zelf je adem volgt, met je lichaam als berg en je geest als een oneindig grote open hemel.
Het perron geluk
Er is zoveel waardevols te vinden aan het zijspoor. Daar kan je soms perron-geluk zien.
Mensen die wél in elkaars ogen kijken, die weten wat leed is en zó genieten van dat wat ze nog hebben. Mensen die verder kijken dan de etiketten.
Emmaho – binnenkijker
Mijn geest beweegt, niet de vlag, niet de wind. Mijn geest is soepel als een kind.
Regen, sneeuwvlokjes, de wolk en de geest
Bon, Frank Zappa zei al eens tussen snor en sik door “the mind is like a parachute, it doesn’t work if it’s not open”.
Manu Grisar – stille neus
De stilte doet deugd; eens een hele poos naar binnen kijken ook.
Manu Grisar – Een selfservice snackbar
Er is geen menukaart en je kan er niet betalen. Toch is het een win-win situatie.
Ver weg en dichtbij – een knikje hier en daar
Hoeft het altijd iets spectaculairs te zijn, zoals een grote reis en in schamele tenten wonen andere kant van de wereld; stervende mensen begeleiden? Continenten bereizen? Nee!
Ik ben het ontroerend met je eens!
Mensen zien open bloeien gewoon omdat je luistert, anderen zien rustig worden omdat je zelf je adem volgt, met je lichaam als berg en je geest als een oneindig grote open hemel.
Kleine pijnlijke stapjes, grote stappen in menselijkheid
Er waren mirakeltjes, een verhuis bracht warme dekentjes, een strenge politieagent vroeg in de morgen ontdooide, een kerkje toverde met kleuren en verhalen, een brug vol tekenen van liefde, een mevrouw met een prachtig daklozenproject kreeg een ferm steuntje in de rug, ik zag vele prachtige mensen, precies zoals ze zijn, herfstkleuren, zomaar gratis voor je neus.
Over touwtjes en kommetjes gesproken, … en ook hoorns
Ik steek steeds, naar mijn gevoel, iets positiefs in mijn teksten maar ontken ook niet de andere zaken. Ik zie ze en deel ze. Getuig dat ze er zijn. Zonder dat iemand verplicht is om het te lezen.
Verstrooide PROfessor, euh…
En wat houdt mij bij elkaar? Steeds terugkeren naar mijn adem, gewaar zijn, liefdevolle vriendelijkheid, niet weten, (ik probeer vrolijk & humorvol) getuige te zijn van wat er is en te ageren en reageren vanuit beide voorgaande zaken.
Druppels aan mijn ogen
de stilte van de nacht, brengt ze steeds onverwacht.
Boeddhistisch filmfestival Antwerpen
Komende zondag is het zover. Het eerste boeddhistisch filmfestival in België vindt plaats in De Roma in Borgerhout. Alle boeddhistische families zijn vertegenwoordigd.
Kleurdoos te koop. Enkel zwart en grijs ontbreken…
Wie heeft alle mooie kleurtjes gepikt, en de glans, de straaltjes?
