Boeddhisme is een religieuze identiteit
Edel Maex
Over Newton, de Boeddha en de mechanica van lijden en geluk
Geboorte is lijden, ouderdom is lijden, dood is lijden. Maak je dus geen illusies. Het is ons aller lot. De dingen waaraan we lijden zijn onontkoombaar.
Meditatie is een act van liefde, van gastvrijheid. Wat zich ook aandient is welkom.
In zen introduceerde Hisamatsu de praktijk van mutual inquiry. Ook in mindfulness training wordt de term inquiry gebruikt. Bernie Glassman introduceerde het werken met luisterkringen. Al deze termen verwijzen naar dezelfde act van gastvrijheid maar deze keer in relatie.
Ik heb ooit mensen horen zeggen: ‘Ik ben het spuugzat, altijd weer dat mededogen’.
Het mahayana maakt radicaal komaf met de illusie dat we er ooit zullen zijn, dat we iets zullen bereiken waardoor we boven alle lijden uitstijgen. No man can be free unless all are free. We zullen er nooit aan wennen. We zullen altijd weer geraakt worden en geraakt blijven.
Will you be my sanctuary?
Moeten het altijd van die oude boeddhistische teksten zijn?’, kwam als verzuchting uit onze zengroep. Door al die jaren van zen ben ik blijkbaar zo met die teksten vergroeid dat ik uit het oog verlies hoe vreemd ze wel zijn.
Uitvaren met een schip dat op zee zal vergaan
Het is een van mijn favoriete uitspraken, toegeschreven aan Shunryu Suzuki: ‘Leven is uitvaren met een schip waarvan je weet dat het op zee zal vergaan’.
Boeken – de bereidheid om te kijken
De uitgever – Een inspirerend antwoord op de verharding van onze samenleving.
Edel Maex – Wat mindfulness niet is
En wat dan wel.
Edel Maex over de financiering van het boeddhisme in België:
‘Er is een grote behoefte om de zaak in de hand te houden, te kunnen controleren.’
Edel Maex: ‘Dit is de plaats waar we komen zitten en iedere zekerheid weer loslaten.’
Er zijn zoveel misverstanden over meditatie, zowel in zen als in mindfulness. Een veel gehoord beeld is dat je de gedachten moet zien als wolkjes die voorbijdrijven. De kunst is dan om die wolkjes te laten voorbijgaan. Het gebaar dat daar dan bij gemaakt wordt is er een van wegwuiven, soms zelfs wegduwen.
Belgische boeddhistische voorgangers hopen op staatserkenning- en een wedde
De BUB wordt al jaren lang gefinancierd door de Belgische staat om de erkenning van het boeddhisme voor te bereiden. BUB-voorzitter Carlo Luyckx zei tegen de Vlaamse krant De Standaard dat hij hoopt dat nog voor het eind van dit jaar een wetsontwerp van het kabinet van federaal minister van justitie Koen Geens naar de ministerraad wordt gestuurd. En als dat niet lukt, dan hoopt Luyckx tenminste tegen het einde van de regeerperiode resultaat te zien.
Edel Maex – De basale ommekeer
We zijn altijd op zoek naar woorden. Het leitmotiv doorheen de laatste reeks toespraken is: de bereidheid om te kijken is de basale ommekeer. Dat is een boude bewering. Daarom wil ik, als afsluiting, nog eens stilstaan bij die basale ommekeer.
Taigu – verlichting onnodig voor geëngageerd zen
Zenleraar Edel Maex wil achttiende-eeuwse samenlevingswaarden revitaliseren. Voor een maatschappelijk betrokken zenbeoefening is dit echter onnodig en ongewenst.
Edel – Opium voor het volk
Karl Marx noemt religie ‘opium van het volk’ en niet voor. Hij voegt er aan toe: ‘De opheffing van de religie als illusorisch geluk van het volk is de vereiste voor zijn werkelijk geluk. De eis om de illusies over zijn toestand op te geven is de eis om een toestand op te geven die illusies nodig heeft’.
Nog steeds geen loon en pensioen voor Belgische boeddhistische voorgangers
Veel Belgen zijn het erover eens dat het systeem van financiering door de staat van religieuze organisaties afgeschaft zou moeten worden. In totaal is daar jaarlijks 415 miljoen euro mee gemoeid. Terwijl het land steeds minder gelovigen kent betalen ook ongelovige Belgen mee aan het in stand houden van dit systeem. Het meeste geld gaat naar een leeglopende katholieke kerk. Wiens brood men eet, wiens woord men spreekt?
Edel Maex – Zen is politiek
De vragen van de Boeddha gaan over hoe mensen samenleven. Het verbaast mij altijd dat oude teksten uit een ander cultuur zo actueel kunnen klinken. Doorheen alle cultuurverschillen zijn er blijkbaar algemeen menselijke elementen in samenlevingen.
Boeken – Edel Maex en Ardan Timmer – Terug naar de kern van mindfulness
Begin jaren 2000 maakte Nederland kennis met mindfulness via onder meer het werk van Edel Maex. Tegenwoordig is deze boeddhistisch geïnspireerde meditatietraining uitgegroeid tot een wereldwijde hype, met heel wat misverstanden tot gevolg.
Edel Maex – Lukken en mislukken
Is mediteren een vlucht uit de grote boze buitenwereld om een boven de werkelijkheid verheven essentie op te zoeken? Sommigen proberen dat. Maar aan de werkelijkheid valt bijzonder moeilijk te ontsnappen. Ze haalt ons altijd weer in. Er is geen andere plaats om te leven dan de werkelijkheid.
Zen op je ziekbed
Hoe moet je zen beoefenen vanaf je ziekbed? De veertiende eeuwse Japanse zenmeester Bassui kreeg deze vraag ooit per brief door een patiënt voorgelegd. “Wie is hij die ziek is?”, schreef hij terug. “Wie is hij die zen beoefent? Iemands gehele zijn is de Grote Weg. Deze Weg is naar zijn inhoud inherent rein en overstijgt alle vormen. Is er hierin enige ziekte?”
Edel – De strijd tussen goed en kwaad
Het spanningsveld tussen goed en kwaad valt niet met regels te neutraliseren. Het is er en het zal er altijd blijven. Het is moeilijk en ook dat zal nooit anders zijn. Het speelt binnen iedere cultuur. Intiemer nog, het is een spanningsveld in ons hart, in ieder van ons.
Edel – zelfbeeld
‘Waarom hebben jullie boeddhisten het toch altijd over niet-zelf? Als therapeut moet ik het lage zelfbeeld van mensen juist voortdurend versterken.’ Het is een vaak gestelde vraag. Psychotherapie en boeddhisme lijken hier lijnrecht tegenover elkaar te staan. Moeten we het ego afbreken of versterken?
Björn Prins – spectrum voor mindfulness
Samen met dr. Edel Maex en dr. David Dewulf behoort hij tot de mindfulness pioniers in Vlaanderen.
Edel – De angst om te kijken
Het Boeddhistisch Dagblad publiceerde onlangs een (nog voorlopige) tekst van de Dharma Adviesraad van de Boeddhistische Unie van Nederland. Er staan zeker mooie dingen in, maar hij blijft voor mij heel dubbel.
Zonder hoop
Is geluk iets van bijzondere momenten? Is geluk iets waar we moeten in lukken? Doen we het daarvoor, om dat te bereiken? En worden we dan ongelukkig als we het niet bereikt hebben, en afgunstig op iemand van wie we denken dat hij het wel bereikt heeft?