Steeds meer mensen beseffen dat we verdwaald zijn geraakt in een geconstrueerde, bedachte wereld — een wereld die ons heeft losgemaakt van directe, oorspronkelijke ervaring. Zonder innerlijk kompas voelen we ons onzeker. Op zoek naar houvast grijpen we naar nieuwe, bedachte zekerheden, waarmee we ons juist verder verwijderen van wat wezenlijk is. Zo verliezen we onszelf steeds meer.
dzogchen
Henk – Leeftijd en dharma
Toen ik in de karma Kagyu actief was had ik ook al weleens twijfels bij het reciteren van teksten en mantra’s in het Tibetaans of Sanskriet. Ik zag mezelf op een oncomfortabel kussentje zitten en voelde me soms een idioot. De laatste tijd heb ik dat in toenemende mate. Ik word ouder, vergeetachtiger, moet soms meer moeite doen om samenhangen te begrijpen.
Dogen Zenji en de notie van oorspronkelijke verlichting
De ruwe bolster als blanke pit, of hoe je van je vooroordelen over zazen en verlichting afkomt.
Golden Letters – Herken de aard van gedachten en ervaringen (I)
Wanneer we geen vertrouwen hebben in dit pad naar bevrijding [dzogchen] , vertrouwen in de zelfbevrijding van onsamenhangende en discursieve gedachten op het moment dat ze in de geest oprijzen en dit niet tot het meest belangrijke onderdeel van de beoefening maken, dan worden we steeds weer bepaald door de uiteenlopende potentialiteit van de geest. Dan leven we opnieuw binnen de reflecties en de altijd veranderende fantasmagorieën [geestverschijningen/waanvoorstellingen] van de droom van samsara.
‘Als je je mind eenmaal meer en meer herkent, is dat best ontnuchterend’
In de 3 jaar sinds ik toevlucht heb genomen, ben ik er langzamerhand meer vertrouwd geraakt met mijn geest. Sommige patronen van mijn mind waren gemakkelijk te herkennen. Zo dacht ik bijvoorbeeld aanvankelijk dat ik een heel liefdevol en spiritueel persoon was. Dat was het label dat ik mezelf gegeven had. De boosheid, verontwaardiging, jaloezie, die ik de afgelopen jaren voorbij heb zien komen, hebben dat beeld van mezelf aardig bijgesteld. Ja, ik ben aardig en liefdevol. En net zo goed ook een egoïst en iemand die boos en gemeen kan zijn.
Golden Letters – Herken de aard van gedachten en ervaringen (I)
Opmerkzaamheid is het evenwichtspunt van Rigpa [de natuur van de geest; altijd aanwezig, zuiver oorspronkelijk gewaarzijn], klaar om de aandacht van herkenning te richten op elke gedachte die oprijst aan de horizon. Er wordt gezegd dat dit is als een jager die zich schuilhoudt, geduldig wacht met pijl en boog in de aanslag tot mogelijk een hert uit het bos tevoorschijn komt. Hij wacht, maar zijn geest is alert en opmerkzaam, totaal niet afgeleid ook al moet hij uren wachten. Wanneer hij afgeleid is, zal hij zijn doel missen wanneer het hert verschijnt.
Dick – Gedachten
Ik vond het wel een echte verademing om te lezen dat Geurtz steeds kiest voor de spiritualiteit en niet meeging en -gaat in de wonderlijke eisen die de Tibetaanse traditie nu en dan aan hem en anderen stelt.
Robert Hartzema, wat is dzogchen?
Na 40 jaar lesgeven vertelt Robert Hartzema in simpele woorden over de dagelijkse praktijk van dzogchen, de meest radicale, creatieve en directe boeddhistische weg naar vrij-zijn.
Boekbespreking – De vlucht van de Garoeda
“De vlucht van de Garoeda” is een verzameling van Dzogchengedichten die bedoeld zijn als instructie in de trekchö-methode (doorbraak-methode) van meditatie, waarbij getracht wordt om een doorbraak te forceren uit het wereldse denken naar het aanschouwen van de werkelijkheid als zuiver verschijnsel. Een Garoeda is een mythische vogel, die een grote rol speelt in de Indiase godenverhalen.
Ehipassiko – Je verlicht bewustzijn (Marc Wenselaers)
Als mens wil jij je volledige potentieel ontwikkelen. Of juister gezegd: het altijd al aanwezige licht in jou wil onbelemmerd stralen, in alle helderheid en liefde. In meditatief gewaarzijn ontdekken we de versluieringen in onze eigen geest.
Henk van Kalken – Dzogchen, een staat van zijn
Dzogchen is de werkelijke, natuurlijke staat van zijn, die iedereen al bezit en die alleen nog maar ontdekt hoeft te worden, een staat voorbij alle concepten.
Van therapie tot transmissie: een onverwachte introductie tot het dzogchen boeddhisme.
We gingen nog even zo door, en toen kwam heel plotseling het moment dat mijn gedachten stilstonden. Zomaar. Mijn hele systeem was krakend en piepend ineens tot stilstand gekomen. Wow, wat was dit?
Je bent niet van plan om scherp naar jezelf te kijken…
Stel je voor dat achter je gewone ogen, die met hun starre blik de wereld in de gaten houden, zich een ander oog bevindt. Een groots stralend oog, dat de werkelijkheid ziet zoals zij is en dat al je overlevingsstrategieën en emotionele reacties doorziet.
Dzokchen: de werkelijkheid zien zoals zij is
Terwijl alle andere paden in het boeddhisme gekenmerkt worden door een specifiek doel dat door allerlei inzichten en oefeningen bereikt zou kunnen worden – nirwana, het ontwaken of de bevrijding – is er vanuit dzokchen gezien helemaal geen doel.
Dzogchenmeester Chögyal Namkhai Norbu (79) overleden
Norbu was een van de eerste leraren die dzogchen naar het Westen bracht.
Sangha: let come, let go
Een sanghalid dat er al jaren kwam, reageerde met een begripvolle lach: de sangha leuk? oh, god, nee. De sangha is zwaar kut.
Tweespraak – Boeddhisten zeggen wel dat we een “crazy monkey-mind” hebben.
Allerlei gebeurtenissen passeren in onze gedachten de revue. Het lijkt wel alsof er doorlopend een soort interne beveiligingsdienst bezig is die controleert of alles wel onder controle is of de veiligheid gewaarborgd is. Ondanks of juist door de beveiliging ervaren we een beangstigende wereld.
Herken de aard van gedachten en ervaringen
Wanneer we geen vertrouwen hebben in dit pad naar bevrijding [dzogchen] , vertrouwen in de zelfbevrijding van onsamenhangende en discursieve gedachten op het moment dat ze in de geest oprijzen en dit niet tot het meest belangrijke onderdeel van de beoefening maken, dan worden we steeds weer bepaald door de uiteenlopende potentialiteit van de geest.
