• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Twaalfde jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » Boeddhisme » Sangha: let come, let go

Sangha: let come, let go

2 mei 2018 door gastauteur

Toen ik tijdens mijn eerste dzogchenretraite toevlucht had genomen, werd me verteld dat ik ook de sangha kon bezoeken als ik dat wilde; een wekelijkse bijeenkomst van leerlingen van de 7e Dzogchen rinpoche waarbij beoefend werd en geluisterd naar de lessen van rinpoche. Ik had geen idee wat ik kon verwachten maar het was vast een plek met allemaal hele aardige mensen. Ik had me altijd alleen gevoeld, en eindelijk was daar dan het warme bad dat op me stond te wachten. Ik hoefde er alleen nog maar in te springen, en dat deed ik dan ook vol overgave.

Tekst Leonie Wielstra

Drie dagen nadat ik toevlucht genomen had, ging ik voor het eerst naar de sangha. Nog vol van mijn ervaring tijdens de retraite, oreerde ik tijdens deze bijeenkomst hoe fijn ik het vond dat ik nu mijn spirituele familie gevonden had, en hoe leuk het was om in de sangha te zijn. Een sanghalid dat er al jaren kwam, reageerde met een begripvolle lach: de sangha leuk? oh, god, nee. De sangha is zwaar kut. Je zult jezelf nog behoorlijk tegenkomen. Dat had natuurlijk een waarschuwing moeten zijn, maar ach, ik tilde niet te zwaar aan deze opmerking. Ik voelde me als iemand op de EO-jongerendag en bekeek alles door de grote, roze bril van onvoorwaardelijke liefde.

In de maanden die volgden kwamen de eerste barsten in deze roze bril. Het begon me te storen dat degenen die me geïntroduceerd hadden tot de sangha sindsdien geen woord meer met me hadden gewisseld, behalve zinnen als: wil je ook thee? Of: heb je de contributie al betaald?
Hadden ze dan niet door wat een impact dat hele toevlucht nemen op me had gehad? Veel gepraat werd er sowieso niet tijdens de bijeenkomsten. Alleen gemediteerd, beoefend en geluisterd naar de lessen van onze leraar, de 7e Dzogchen rinpoche. Tijdens de beoefening werd ik steeds vaker afgeleid door gedachtes als: Waarom word ik hier zo genegeerd? Waarom helpt niemand mij? Waarom is iedereen zo egoïstisch? Ik voelde me eenzaam en boos. Als de anderen me eens wat hartelijker zouden bejegenen en me wat meer aandacht zouden geven, dan zou ik me niet zo hoeven voelen. Maar dat gebeurde allemaal niet.

Rinpoche heeft het in zijn lessen vaak over: ‘let come, let go. Laat je gedachten en gevoelens gewoon komen en gaan. Blokkeer ze niet en neem ze ook niet te serieus. Hij zegt: treat your thougts and emotions as old friends, let them in, but don’t offer them something to eat.’

Ik had mijn gedachten en emoties al jaren niet binnengelaten en ze al helemaal niks te eten gegeven. Ik had ze gewoon voor de deur laten staan en de deur vervolgens op slot gedaan. Nu, door het mediteren en beoefenen binnen de sangha, stond de deur inmiddels op een kier en kwamen al die oude vrienden alsnog binnen. Ik leerde ze hierdoor wel beter kennen. De patronen in mijn denken begonnen zich duidelijker af te tekenen. Het waren steeds dezelfde gedachten die bij me opkwamen. Maar hoe kreeg ik ze weer weg?

Rinpoche zegt altijd: ‘dont’t block, that only makes it worse.’ Dat had ik wel gemerkt. Dan ontstond er alleen maar een opstopping voor de deur en voor dat je het wist, stond je hele kamer vol. Let them in, but don’t feed them. Oftewel, reageer er niet op, handel er niet naar. Niet reageren was niet zo moeilijk. Er was binnen de sangha niemand om op te reageren. Het neutrale gedrag van de sangha maakte dat onmogelijk. Ja, ik wilde dolgraag anderen verwijten maken, boos worden, een scene schoppen. Ze dwingen zo te reageren zoals ik dat graag wilde. Allemaal manieren om mijn oude vrienden te eten te geven. Maar er was geen eten in huis.

Na een poosje begonnen de oude vrienden één voor één het huis te verlaten en werd het steeds rustiger in mijn hoofd. De sangha werkte als een spiegel die me voorgehouden werd en me hielp mijn eigen patronen te herkennen. Ik had mijn frustratie zelf gecreëerd. Het waren mijn eigen verwachtingen van de ander, mijn eigen projecties, mijn eigen vastgeroeste gewoontes die ervoor zorgden dat ik me zo voelde binnen de sangha. Het verhinderde me om de anderen te zien voor wie ze waren. Ik had de sangha mooi ingekleurd naar eigen wens. Een snufje afhankelijkheid, een veegje niet gezien worden, de achtergrond ingekleurd met eenzaamheid. Mijn geest was volop actief, en maakte het ene schilderij na het andere. Maar verhinderde me te zien wat er echt was. Namelijk een verzameling mensen met hun eigen tekortkomingen en hun eigen gedachtes en vastgeroeste gewoontes die wekelijks bijeenkwamen om te beoefenen.  Door te herkennen hoe mijn geest werkte, en vervolgens deze gedachten en gevoelens niet te voeden, kalmeerde mijn geest en kon ik de anderen helderder zien.

Dzogchen betekent grote perfectie. Laat je geest rusten , en herken je ware natuur. De Dzogchen filosofie is eigenlijk heel simpel en tegelijk zo lastig.. Je hoeft niks te doen of te leren, alles is al in jou aanwezig. Je hebt de boeddha natuur al in je. Je bent perfect en bent dit ook altijd al geweest. Het enige dat je er van weerhoudt dit te zien, is je eigen geest; al die gedachten en gevoelens waarmee je jezelf identificeert en die je verhinderen je ware natuur te zien. En die vaak zo’n gewoonte zijn, dat je niet eens doorhebt dat ze er zijn.

Wanneer je je verbindt aan een leraar, zoals ik gedaan had door toevlucht te nemen tot de 7e Dzogchen rinpoche, zal je leraar je helpen om verder te komen op het pad van realisatie.

Een van de manieren waarop dat kan gebeuren zijn de situaties die je tegenkomt in de sangha. Deze kunnen werken als een vergrootglas, zodat je eigen patronen makkelijker herkent en vervolgens kunt loslaten. Laagje voor laagje, als een ui die langzaam wordt afgepeld waardoor je steeds dichter bij je ware natuur komt.

Het sanghalid dat me waarschuwde tijdens mijn eerste bijeenkomst had gelijk. De sangha is geen warm bad. Eerder een verzameling hele irritante mensen waar je bij uitstek geconfronteerd wordt met de meest irritante van allemaal, je eigen geest. Net zo lang totdat je je weer herinnert wie je werkelijk was, namelijk helemaal perfect, precies zoals je bent. Let come, let go.

 

Delen is rijkdom:

  • Twitter
  • LinkedIn
  • E-mail

Categorie: Boeddhisme, Columns, Dzogchen Tags: de 7e Dzogchen rinpoche, dzogchen, eenzaamheid, gasten in huis, kut, Leonie Wielstra, lijden, sangha

Lees ook:

  1. Leonie Drost – vrije val
  2. Van therapie tot transmissie: een onverwachte introductie tot het dzogchen boeddhisme.
  3. Het jaar 2019 – dag 283 – nepzit
  4. Taigu – De hunkering naar heil en de macht van zelfbedrog

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Lees Interacties

Reacties

  1. Ton Danken Akveld zegt

    2 mei 2018 om 16:48

    Mooi!

  2. Trees van Hennik zegt

    2 mei 2018 om 17:16

    Een heel mooi stuk, Leonie. Dank. Voor Dzogchen studie en beoefening in Amsterdam, Utrecht, Zutphen en Groningen zie: http://www.shenpennederland.org

  3. Wilga Janssen zegt

    3 mei 2018 om 08:31

    Dank je voor je heldere verwoording.

  4. Paul Philipsen zegt

    3 mei 2018 om 10:55

    Wat een inspirerend verhaal Leonie!

  5. Pablorix zegt

    3 mei 2018 om 17:41

    In my opinion, it is an interesting question, I will take part in discussion. I know, that together we can come to a right answer.

Primaire Sidebar

Door:

gastauteur

diverse schrijvers 
Alle artikelen »

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

23 mrt
Zen Meditatie Introductie
23 mrt 23
31 mrt
Online service Bibliotheek Stichting Bodhisattva
31 mrt 23
01 apr
Energiecentra in balans | Live en Online Workshop Kum Nye Yoga
1 apr 23
01 apr
Ontdek het Boeddhisme
1 apr 23
02 apr
Medicijnboeddha ceremonie | Live en Online
2 apr 23
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    Taigu – Noem mij Jimmy

    Taigu - 30 maart 2023

    Na slechts één termijn in het Witte Huis werd de wat verlegen Democraat Jimmy Carter aan de stembus verslagen door zijn Republikeinse tegenstrever Ronald Reagan. Hij trok zich vanuit het centrum van de macht in Washington, DC terug naar Plains, in Georgia, een dorp met 700 bewoners. Daar zette hij zijn oude gebruik voort om wekelijks les te geven op de plaatselijke zondagsschool van zijn baptistische gemeente.

    Boekbespreking- De beste filosofische ideeën om je moraal te verbeteren

    Erik Hoogcarspel - 29 maart 2023

    Het begrip ‘moraal’ is niet voor iedereen even duidelijk, dus laat ik hier eerst een definitie ervan geven. In het algemeen is ethiek het nadenken over wat je hoort te doen en waarom. Moraal is het stelsel van normen (gedragsregels) en waarden (dingen waar je om geeft) dat daarmee samenhangt. Waarom zou iemand nu zijn moraal willen verbeteren? Klaas Rozemond, filosoof, jurist en universitair hoofddocent strafrecht aan de VU, is ervan overtuigd dat hier een grote behoefte aan is.

    De dingen zijn zoals ze zijn en daar dien je bij te blijven

    gastauteur - 29 maart 2023

    Femke is moeder van een zoon van 11 jaar oud, een gevoelige jongen die al vanaf zijn zesde niet meer naar school gaat. Na zes weken in groep 3 viel hij uit. Hij is hoogbegaafd en kan vanwege zijn eigen manier van leren en onderzoeken niet aarden in een schoolse omgeving. Hij zat toen hij uitviel al in een Leonardo-klas, een onderwijsvorm voor hoogbegaafde kinderen van 4 tot 12 jaar, aldus moeder Femke, maar ook dat paste helaas niet.

    Wanneer iedereen liegt, weet niemand nog wie er liegt

    Kees Moerbeek - 19 maart 2023

    Een staatsgreep, of het manipuleren van het politieke systeem zijn voorbeelden van andere manieren om aan de macht te grijpen dan verkiezingen. Onverbloemde macht is echter beperkt houdbaar en macht verkregen met geweld vraagt meer geweld om het in stand te houden.

    Geschiedkundige Romila Thapar – de stem van afwijkende meningen

    Kees Moerbeek - 12 maart 2023

    Romila Thapar is een van India’s meest vooraanstaande geschiedkundigen. In haar boek Voices of Dissent (2020) beschrijft ze de rol van het ‘meningsverschil’ in de verschillende periodes van de Indiase geschiedenis. De Boeddha was een van degenen die vraagtekens zette en met een alternatief kwam. Dit artikel gaat met grote stappen door haar boek.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • Tussen zijn en denken vind je de deur naar non-dualiteit
    • Het jaar 2023 – dag 89 – 1aprilkikkerinjebil
    • Extinction Rebellion bezet stadhuis bij actie tegen Amsterdamse kolen  
    • Boeddhistische doeners en denkers – de serie (65)
    • Tibetaanse schrijver veroordeeld tot 4 jaar voor verdediging Tibetaanse taal

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.

     

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken.  Via de instellingen kun je bepalen wat je wel of niet toestaat: bekijk je instellingen.

     

    Privacy en cookies

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken en als je reageert: je naam en mailadres.

    Zo houden we bij hoe de site gebruikt wordt en hoe vaak.

    Hier kun je instellen welke cookies je wel of niet toestaat.

    Noodzakelijke cookies

    Met deze cookies slaan we je voorkeuren in het gebruik van deze website op.

    If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.

    Privacy

    Bekijk wat we wel of niet doen met je gegevens