U bekijkt artikelen onder:
"dzogchen"
Dzogchen is de werkelijke, natuurlijke staat van zijn, die iedereen al bezit en die alleen nog maar ontdekt hoeft te worden, een staat voorbij alle concepten.
In het Waalse deel van België, in het kleine stadje Florennes, is het boeddhistisch centrum Dharma City gevestigd. Je zou ook kunnen zeggen dat in Florennes een hotel staat met de naam Dharma City met een inpandig boeddhistisch centrum.
Terwijl alle andere paden in het boeddhisme gekenmerkt worden door een specifiek doel dat door allerlei inzichten en oefeningen bereikt zou kunnen worden – nirwana, het ontwaken of de bevrijding – is er vanuit dzokchen gezien helemaal geen doel.
‘Iemand vroeg mij onlangs advies over zijn obsessieve gedachten over seksualiteit. Hij vond zijn seksuele leven onbevredigend en gesprekken met zijn partner veranderden niets aan de situatie, integendeel zelfs, het veroorzaakte vooral strijd en daardoor nog minder intiem kontakt. Hij voelde zich er door afgewezen.’
Lukt het ons niet om te voldoen aan de prestatie eisen, zegt het lichaam nee, dan volgt een vorm van uitsluiting, en het gevoel niet meer van betekenis te zijn. Veel mensen voelen zich alleen, ook al hebben ze een uitgebreid sociaal netwerk. Veel mensen klagen over stress, hun lijf weigert langer te gehoorzamen, met als gevolg een gang naar de GGZ en langere wachtlijsten.
‘Toen ik in 2004 een granaat gooide naar een arrestatieteam, wilde ik sterven als martelaar. Met een glimlach om mijn lippen zou ik als held het paradijs in vliegen, vereerd als martelaar.’
Henk van Kalken bracht in zijn kindertijd-om aan mishandeling in de thuissituatie te ontkomen, geruime tijd door in een kindertehuis. Daar kwam hij van de regen in de drup. Vernedering, mishandeling, seksueel misbruik, het was er allemaal.
Norbu was een van de eerste leraren die dzogchen naar het Westen bracht.
Het is mijn overtuiging dat wij de waarheid niet kennen. Wat voor mij waar is gaat niet verder als dat wat ik waarneem en over de rest kan ik een geloof ontwikkelen en dat komt niet verder als een mogelijkheid. Het is mijn idee dat we er verstandig aan doen niet te geloven dat we zelf of een ander de waarheid kent. Verder is het mijn mening dat we als volwassen individu zelf verantwoordelijk zijn voor de zorg voor eigen welzijn. We kunnen geloven dat de ander beter weet wat goed is voor ons zelf, maar dan nog blijf je zelf verantwoordelijk.
Luuk: ‘Onlangs sprak ik een oud klasgenoot van me. Hij vertelde me dat hij ‘negatieve’ gevoelens afgeschaft had. Hij was van mening dat veel mensen verkeerd bezig zijn, met hun zorgen, angstgevoelens, schaamte, jaloezie en vijandigheid. Nergens voor nodig en je schiet er niets mee op, dood gaan we toch, kwam zijn levenskunst er samengevat op neer.’
Ochtend- of avondeditie
Abonneer je
Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »De werkplaats
Boeddhistische kunstenaars
Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
lees meer »
