De knollen worden vergiftigd, denigrerend behandeld, gekapt, terwijl ze gevoel en emotie kennen. Is het dan niet triest om in jullie frituur te eindigen.
Wat de hardwerkende plattelanders overkomt lijkt op wat velen van ons overkomt. Opgejaagd worden in een bedreigende omgeving, steeds meer moeten produceren.
Wouter ter Braake: ‘Mijn praktijk, mijn weg, ben ik boeddhist? Ik voel me diep verwant. De kennismaking met boeddhistische zienswijzen heb ik ervaren als ‘spiritueel thuiskomen’. Ik zet mijn licht niet onder de korenmaat, noch laat ik overal het verlichte woord op schijnen. Wel spreek ik veelvuldig met mijn spirituele wezen.’
Wie kent er geen angst? Angst is een bekende factor voor velen: angst voor eenzaamheid, voor verlies, voor ziekte of dood. Soms voelen we angst zonder dat we weten waarvoor. Angst verlamt, en daarom duwen we deze emotie het liefst ver weg.
Het gratiebesluit komt op een tijdstip waarop de moslims in Sri Lanka een reactie na de 21 April aanslagen vrezen waarbij meer dan 250 mensen om het leven kwamen. De aanslagen zijn opgeëist door twee lokale radicale islamitische organisaties.
De verschrikkelijke angst door het aangetekende stuk.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Voor iedereen die soms bang is en zijn grenzen wil verleggen.
‘We vragen ons af: Wat voor soort dharma geven we door aan de volgende generatie, een kostbare diamant of modder? Leraren en kloosterlingen vertegenwoordigen de drie juwelen waar boeddhisten hun toevlucht nemen en zouden daarom betrouwbare rolmodellen van het hoogste kaliber moeten zijn. Hun primaire plicht is te leven in overeenstemming met de dharma – waarvan de essentie niet-schadelijk is – en de zuivere dharma over te dragen aan hun studenten en de lekengemeenschap. Het is onaanvaardbaar dat mensen aan wie een dergelijke verantwoordelijkheid is toevertrouwd zich met dergelijk schadelijk gedrag inlaten.’
Lawrence Edward Carter beschrijft hoe hij zich in een geestelijke crisis bevond. Als decaan van de Martin Luther King Jr. International Chapel in Atlanta (VS) had hij bijna twee decennia lang gestreefd naar de verspreiding van Martin Luther King Jr.’s filosofie van vrede en geweldloosheid. Maar de resultaten waren niet wat hij had gehoopt en gedroomd. Hij voelde wanhoop en verdriet op alle dingen die nog bereikt moesten worden.
Sommige klagers zeiden dat ze bezwaar maakten tegen het eten van iets dat opgeofferd is aan idolen, het eten en drinken van goederen die gebruikt worden om terrorisme te financieren, of het onbedoeld vasthouden aan de sharia-wetgeving.
