Robert Hartzema: ‘Wanneer de wereld om ons heen chaotischer wordt en we de controle dreigen te verliezen, schieten we meestal in oude angsten en bezorgdheden.’
Zweet iedere dag. In de kloosters en beoefencentra sporten kloosterlingen iedere dag. Het van vitaal belang om je energie te laten circuleren, gezond te blijven en de spanningen en gevoelens los te laten die in ieder lichaamscel zijn opgeslagen.
“Mijn oma, Heer, is gestorven. Ze was versleten, op jaren, ze had de eerbiedwaardige leeftijd van honderd en twintig jaar bereikt.”
Die eindeloze praatjesmaker die in onze tijdelijke grijze massa zetelt probeert je af te leiden met rampscenario’s.
Een opheffing van de beperkingen die de verspreiding van het COVID-19 virus in Tibetaanse gebieden van China blokkeren, brengt meer mensen op straat, maar doet de vrees ontstaan dat het ergste van de pandemie misschien nog niet voorbij is.
De angst, het virus en de pagode.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Plaatsen zoals het Chaksam Kha-klooster in Kardze zijn volgens een Chinese reisorganisatie op vrijdag heropend, met een bovengrens van 4.000 bezoekers per dag.
Dat het virus de wereld in kwam is de schuld van de Chinezen. Dat het Europa binnenkwam komt door de Italianen. Dat Nederland uiteindelijk ook werd getroffen ligt aan de Brabanders. We zijn allemaal hullie.
De knollen worden vergiftigd, denigrerend behandeld, gekapt, terwijl ze gevoel en emotie kennen. Is het dan niet triest om in jullie frituur te eindigen.
