Mijn naam is Henk, maar dat is niet wie ik ben.
Angst
Die eindeloze praatjesmaker die in onze tijdelijke grijze massa zetelt probeert je af te leiden met rampscenario’s.
Henk van Kalken – De Staat
De essentie van De Staat, zoals ik hem voor het gemak maar even noem, is niet dat er iets aantoonbaars, grijpbaars, meetbaars, onderscheidbaars, leesbaars of zelfs maar aanwijsbaars is, hoe hard er ook geschud wordt.
Crisisgedrag in de Supermarkt
Waar ik vandaan kom, is men gewend om direct en assertief te reageren. Soms ben ik dit – tot mijn eigen schade en schande – ook wel eens. Zonder aarzelen riep ik: ‘Tja, ik heb nogal een krachtige stoelgang, hè, dus ik heb extra groot toiletpapier nodig!’
Het gedrukte woord
Zo twijfel ik al jaren oprecht of de inhoud van de Palicanon nou werkelijk weergeeft wat Boeddha gezegd en bedoeld heeft.
Suiker
Tegenover haar zat een mollige jongeman die koffie met melk dronk, maar niet nadat hij er tot haar afgrijzen eerst minstens zeven langwerpige suikerzakjes in geleegd had.
Legaal in Bodhgaya
De lama vertaalde neutraal dat hij geld wilde voor het recht om filmopnames te maken. Het was niet duur, maar ik had niks bij me en had ook geen zin om uit te zoeken of de man in kwestie in zijn recht stond of niet. In India is dat altijd een twijfelachtige zaak.
Ietsniets
Geen idee waarom, of waardoor, maar wel wanneer. Laatst, s’ ochtends in alle vroegte vond ik mijzelf terug in bed en lag ik ‘lagen af te pellen.’
NU
Drie maanden later belde ze op een onwaarschijnlijk uur van de nacht. Ik luisterde, terwijl ik me nog aan de mooie droom probeerde vast te klampen waar haar telefoontje me wreed uit weggerukt had, naar haar rijkelijk met tranen besprenkeld verhaal. Over wat er niet meer ging, wat ze niet meer kon en vooral niet meer wilde.
(Boeddhistisch) beledigd
Als Boeddha toch zelf nog eens aanwezig zou zijn en kon zien wat de mensheid met zijn ontdekking gedaan heeft. Er een ‘isme’ van gemaakt heeft, met regels, voorschriften, ge- en verboden.
Midas
Wat is het geluid van één klappende poot?
Dagje tussen de rolkoffers
Rolkofferstad. Ik woon al vele jaren elders en kom er nu zo weinig mogelijk. Mijn Mokumse hart, dat vlakbij de beroemde Jordaan ter wereld kwam, is te teerhartig om een hele dag moeizaam over de hoofden van honderdduizenden toeristen te lopen. Begeleid door het onafgebroken geluid van duizenden rolkoffers.
Boekenwijsheid
Nevil moest twee nappen achteroverslaan voor hij eindelijk kon vragen: “Rinpoche, hoe vind ik de zin van het bestaan?” “Door in je boeken te lezen?” was de abt’s wedervraag.
