• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Tiende jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • André Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Eelco van der Meulen
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
  • Privacy

Jaloers as de …

26 juli 2020 door Henk van Kalken

Hij kwam met soepele, verende passen binnengedanst, alsof hij al zijn scharnieren eerst nog eens grondig geolied had. Ongeveer 1.85 lang, knap, soepel, atletisch, energiek en met een uitstraling die opriep tot actie, in beweging komen, de schouders eronder zetten, aanpakken. De afdelingschef die hem begeleidde werd gereduceerd tot een onbeduidende schaduw, en moest alle zeilen bijzetten om hem vóór te blijven bij de voorstelronde. De chef in kwestie was een magere, kleine man in een te ruim zittend bruin pak met een bijna lichtgevende, geel-gestreepte stropdas om. Het ding was met grote zorg op lelijkheid uitgekozen. De chef kwam niet aan het woord. Met het vooruitzicht op zijn aanstaand pensioen werd hij sowieso steeds zwijgzamer, alsof hij bang was dat spreken zijn pensionering in gevaar kon brengen.
‘Hai, ik ben Guus,’ riep de binnengeveerde, terwijl hij zijn hand uitstrekte naar de eerste vrouwelijke collega die op zijn pad kwam. Vanuit haar hals zag ik een blos opstijgen toen ze in de ogen van Guus keek, die een kleur tussen lapis lazuli en turkoois hadden. Zijn gebruinde gelaat was in een warme glimlach geplooid en werd deels omkranst door een licht bronskleurige bos krullen. De snor was in de mode en perfect verzorgd. Hij was breed, en had een denim-outfit aan waarmee hij op de catwalk geen slecht figuur zou hebben geslagen. Hé, èeecht leuk om je te ontmoeten, sprak hij met een krachtig, sonoor stemgeluid. Loek mompelde haar naam, terwijl de blos zich verdiepte. Guus kwam, zag, en overwon de afdeling.
‘Hahaiii, ik ben écht blij je te leren kennen,’ zong hij, toen ik aan de beurt was.
Ik noemde zo onderkoeld mogelijk mijn naam en keek hem na toen hij gretig naar de volgende collega danste. Dit edelgermaanse exemplaar van de mannelijke kunne had zo ongeveer alles wat ik niet had. Zijn uitstraling, bewegen, het stemgeluid, en zijn uiterlijk. Guus’ charisma daalde neer over de afdeling als een allesbedekkend meteorologisch verschijnsel. Hier kon niemand omheen. Ik keek naar Loek, die met open mond en vergrote pupillen de éénpersoonsinvasie van Guus volgde, terwijl de verdiepte blos doorkleurde naar bordeauxrood. Ik had ongeveer twee weken eerder besloten dat ik verliefd op Loek ging worden, maar al mijn avances strandden in krachtig uitgestraalde vrouwelijke onwil. Mijn toch al chronische tekortschietgevoel speelde na de spectaculaire entree van Guus in alle hevigheid op. Ik ben niet goed genoeg, zeurde mijn onbewuste en reikte me enkele kenmerken van mezelf aan die schuw, diep in de schaduw van Guus de Flonkerende neerhurkten. Een gloeiend afkeergevoel verspreidde zich door mijn brein en mijn lijf. Zoals dat dan gaat, probeerde mijn gekwetste ego zichzelf bijeen te rapen. Hij is vast onbetrouwbaar, fluisterde een giftig stemmetje in m’n binnenste. Een charmerende blaaskaak. Of travestiet in zijn vrije tijd (er werd in die tijd nog niet onverdeeld genuanceerd gedacht over minderheden, laat staan seksuele minderheden). Hij is vast gescheiden en mag zijn kinderen niet meer zien. En hij stemt natuurlijk Centrumpartij. En hij houdt van Abba (dat kon in die jaren echt niet). Recht van de sociale academie, waar hij met de hakken over de sloot voor geslaagd was, ik wist het zeker. Later hoorde ik dat het cum laude was. Hij studeerde nu sociologie. Guus kwam in de wereld om te scoren en dat deed hij met speels gemak en een allesoverspoelende charme. Je hebt van die mensen.
Kortom, ik werd stikjaloers.
Inmiddels had Guus zijn kennismakingsronde beëindigd en wervelde richting uitgang van onze totaal overrompelde afdeling. De chef in zijn bruine pak, dat ook nog eens vol kreukels zat, zag ik, in zijn kielzog. Alsof de chef eraan had willen meewerken om Guus extra uit de verf te laten komen. Loek had haar fraaie hals in een doorgeschoten torsie vrijwel verdraaid, alsof ze een ransuil was, terwijl ze Guus’ glorierijke aftocht ademloos volgde. Binnen een week zouden ze iets met elkaar krijgen. Het voordeel was, dat het mij een afwijzingsopmerking als: ‘Hoor eens, Henk, ik vind je heel aardig hoor, maarreh…’ bespaarde. Ik haatte Loek inmiddels ook, dat ging in één moeite door.
Onwetendheid kent geen beperkingen.
Later leerde ik allemaal dingen over haat en jaloezie bij de lama’s. Ook in dzogchen is er een speciale praktijk die je kunt doen om al die bijproducten van de denkende geest te zuiveren. En over zijn wie je bent in plaats van zijn wie je zou willen zijn. En over ijdelheid. En over het zichzelf laten bevrijden van jaloeziegevoelens in het moment. Als ik me met de kennis van nu toch eens terug in de tijd kon verplaatsen. Zou ik gelijk Milarepa geprobeerd hebben Guus met toepassing van zwarte magie door rampen laten overspoelen? Of zou ik Guus en Loek van harte hebben gelukgewenst en mezelf verheugd hebben in hun (ongetwijfeld tijdelijk) geluk?  Ja ja, ik weet het, ik begrijp de les van niet zijn met wat zou moeten, maar zijn met wat is. Grrr.

Delen is rijkdom:

  • Twitter
  • LinkedIn
  • E-mail

Categorie: Columns, Dzogchen, Geluk Tags: blaaskaak, cum laude, jaloezie

Lees ook:

  1. ‘Politie bellen is beter dan mediteren om huishoudelijk geweld te voorkomen’

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Lees Interacties

Reacties

  1. Wulf van Loenen zegt

    27 juli 2020 om 09:53

    Dit fraaie, leuke en leerzame verhaal waar ik een glimlach van krijg is een welkome afwisseling van teveel zware ernstige stukken waar we momenteel mee achtervolgd worden.

    • Henk van Kalken zegt

      27 juli 2020 om 18:54

      Dank, Wulf. De ernst van een zware waarheid wordt pas geloofwaardig door wat humor…

  2. Piet Nusteleijn zegt

    27 juli 2020 om 11:06

    Maar zijn met wat is. Inderdaad niet te nassen. Tegen zo’n Guus Geluk ben je niet bestand. Lache…

  3. Henk van Kalken zegt

    27 juli 2020 om 18:55

    Dank, Piet.

Primaire Sidebar

Door:

Henk van Kalken

Henk van Kalken heeft affiniteit met het boeddhisme (Kagyu) en is dzogchenpractitioner. 
Alle artikelen »

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

  • 19 april 2021
    Online Dhammakaya-meditatie
  • 21 april 2021
    Zen Spirit Doorgaande groep Meditatie Arnhem
  • 21 april 2021
    'Natuur: één Leven' - ONLINE Lezingenserie
  • 22 april 2021
    Doorlopende groep Vipassana Haarlem
  • 25 april 2021
    Open les Kum Nye Tibetaanse Yoga | Online
  • bekijk de agenda

De werkplaats

De werkplaats.

Boeddhistische kunstenaars

Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
lees meer »

Pakhuis van Verlangen

In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

Van de bergen naar de stad

Kees Moerbeek - 18 april 2021

De leiders van het Nieuwe Boeddhisme (shin bukkyō) beweerden dat het Japanse boeddhisme evolutionair de meest geavanceerde vorm was van Boeddha’s leer. Anderen gingen zelfs zover om te beweren dat het zuivere boeddhisme alleen in Japan bewaard is gebleven.

Het zelfgekozen levenseinde

Erik Hoogcarspel - 15 april 2021

Je hoort steeds meer tegenwoordig dat een leven “voltooid” kan zijn, alsof het leven een klus is die je moet klaren. Ik begrijp het gevoel, maar uit de bijna-doodervaringen blijkt dat mensen die op het randje zijn geweest opeens andere opvattingen hebben gekregen.

De brug tussen China en Japan

Kees Moerbeek - 4 april 2021

Toen het koninkrijk Silla zich in het jaar 57 losmaakte van China, ontstonden de Drie Koninkrijken van Korea. Dit waren: het koninkrijk Goguryeo, het koninkrijk Baekje en het koninkrijk Silla. Dit artikel gaat met grote stappen door de geschiedenis van Korea. Eeuwenlang was het land de brug die China met Japan verbond en ook de brug waarover de Boeddha naar Japan reisde.

Ardan

Ardan - 4 april 2021

...

Over het lijden van boeddhisten in Bangladesh

Kees Moerbeek - 28 maart 2021

Bangladesh werd in 1971 na een wrede onafhankelijkheidsoorlog onafhankelijk van Pakistan. Dit ‘land van de Bengalen’, de letterlijke betekenis van ‘Bangladesh’, is de delta van de rivieren de Ganges en de Brahmaputra en grenst zowel aan India als aan Myanmar. Zo’n 0,6% van de ruim 162 miljoen Bengalen is Theravada boeddhist en 95% is moslim. In 1988 werd de islam er staatsgodsdienst. Dit artikel gaat over de grote lijnen van de positie van de boeddhisten.

Meer onder 'pakhuis van verlangen'

Footer

Boeddhistisch Dagblad

Meest recente berichten

  • Van de bergen naar de stad
  • Dick – De zin van zen
  • Lente
  • Ardan
  • Niet-weten als passe-partout: het zelf

Reageren

We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

Over het BD

Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
Lees ons colofon.

Zie ook

  • Contact
  • Over ons
  • Columns
  • Reageren op de krantensite

Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.

 

Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken.  Via de instellingen kun je bepalen wat je wel of niet toestaat: bekijk je instellingen.

 

loading Annuleren
Bericht niet verstuurd - controleer je e-mailadres!
E-mail-controle mislukt, probeer het opnieuw
Helaas, je blog kan geen berichten per e-mail delen.
Boeddhistisch Dagblad
Powered by  GDPR Cookie Compliance
Privacy en cookies

Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken en als je reageert: je naam en mailadres.

Zo houden we bij hoe de site gebruikt wordt en hoe vaak.

Hier kun je instellen welke cookies je wel of niet toestaat.

Noodzakelijke cookies

Met deze cookies slaan we je voorkeuren in het gebruik van deze website op.

If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.

Bezoekersstatistieken

We gebruiken Google Analytics voor het bijhouden van bezoekerscijfers.

Dit helpt ons bij het verbeteren van de website; zo weten we wat wel en niet gebruikt of gelezen wordt.

Alle cookies staan uit in je browser. Zet cookies aan alsjeblieft, als je wil dat we je voorkeuren opslaan,

Privacy

Bekijk wat we wel of niet doen met je gegevens