De volgende brief werd geschreven door de lokale vrijwilliger van Better Burma / Insight Myanmar, die deze donatie heeft georganiseerd dankzij de vrijgevigheid van de donateurs! . De situatie in Myanmar blijft enorm moeilijk en alleen dankzij buitenlandse steun kunnen veel mensen overleven.
Op de foto is ook zien dat veel nonnen kinderen zijn. In Myanmar zijn er geen publieke sociale voorzieningen en de kloosters (vooral de nonnenkloosters) nemen deze taak over door voor wezen te zorgen en kinderen te scholen.
‘Gisteren hebben mijn vrouw en haar broer de voedseldonaties uitgedeeld aan twee nonnenkloosters in Pyin Oo Lwin in de Mandalay regio, genaamd Pāramī Ratanā Nunnery en Paññadhītā Nunnery. Pyin Oo Lwin, vroeger bekend als May Myo, was een heuvelstation onder Brits koloniaal bewind in het Shan-gebergte. Door het koele en vochtige weer is het beroemd om zijn goede klimaat en het prachtige landschap van de bergen, watervallen en regenwouden. Pyin Oo Lwin is een toeristische trekpleister geworden voor zowel lokale als internationale bezoekers, terwijl het ook een favoriete plaats is geworden voor lokale en internationale mediteerders. Vele kloosters en meditatiecentra bevinden zich in het gebied. Het bekende Pa-auk International Meditation Center en een tak van het klooster van Sayadaw Dr. Nandamālābhivamsa bevinden zich in Pyin Oo Lwin.
Net als Bagan kreeg het gebied rond Pyin Oo Lwin te kampen met een ineenstorting van het lokale en internationale toerisme als gevolg van de pandemie en de staatsgreep. De kloosterlingen hier hebben te kampen met economische problemen als gevolg van de stijgende voedselprijzen. De hoofdnon van het nonnenklooster van Paññādhītā, waar de donatie gisteren werd uitgedeeld, verklaarde dat de plaatselijke sponsors die meestal maandelijks of wekelijks rijst en of bakolie doneren, hun regelmatige bijdragen niet hebben kunnen geven vanwege hun eigen financiële problemen en de stijgende prijzen.
Geen steun
Zij zei: ‘Vroeger kostte een zak rijst van goede kwaliteit 30.000-45.000 kyats (ongeveer $10-15), maar nu kost een zak rijst van slechte kwaliteit ongeveer 50.000 kyats. De vaste donateurs zijn dus niet in staat om ons te steunen.’ De bergachtige ligging van Pyin Oo Lwin aan de Mandalay-Lashio snelweg, die het vasteland van Myanmar met de Chinese grens verbindt, draagt ook bij aan de hogere prijzen. De rijst die in Pyin Oo Lwin wordt verbouwd, de zogenaamde Taung-ya-san (‘hill-rice’) is moeilijk te eten. De rijst van goede kwaliteit moet worden vervoerd vanuit andere rijstproducerende gebieden zoals Shwe Bo in de regio Sagaing of het gebied van de Irrawaddydelta, dat zeer ver van Pyin Oo Lwin ligt. Net als elders zijn de brandstofprijzen in het land extreem gestegen en alle prijzen voor vervoerde goederen zijn evenredig omhoog gegaan.
Gisteren hebben Pāramī Ratanā Nunnery en Paññadhītā Nunnery elk vijf zakken rijst van goede kwaliteit en een emmer bakolie van 10 Vissa (een Myanmarese eenheid voor gewicht) ontvangen. Dit kostte twee maanden geleden slechts ongeveer 90.000 kyats en nu 150.000 kyats. Langzamerhand zullen kloosters waarschijnlijk te maken krijgen met een tekort aan voedsel, en de meesten van hen hebben daar nu al mee te maken. Naast de monniken en nonnen is de crisis een uitdaging voor de plaatselijke mediteerders die er verblijven en in permanente meditatieretraites zitten, vooral voor de ouderen en levenslange mediteerders.
Ondanks de moeilijkheden en beperkingen van de steun, is dit een dankbare brief aan onze vriendelijke donateurs van Better Burma waardoor we nu twee nonnenkloosters kunnen steunen en een populatie van 100 nonnen kunnen voeden voor een periode van één of twee maanden.
Sādhu. Sādhu. Sādhu voor al uw verdiensten en moge deze donatie u leiden naar de heerlijkheden en het ultieme geluk. Ik schrijf deze brief en deel de dankbaarheid met u allen en breng de boodschap van dankbaarheid van de begunstigde nonnen naar u. Nogmaals dank voor al uw steun.’
