Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Veertiende jaargang

Zinvol ouder worden?

door

Het lichaam is sterfelijk. Daar valt geen speld tussen te krijgen. Het lichaam is geen doel. Het kan geen doel zijn, want het sterft. Wel kunnen we het tijdelijke zijn zien als ervaringsweg, zoals vele religies en spirituele stromingen doen. Dat brengt de vraag ‘wat is de zin, de betekenis van ervaringen opdoen’?

Omwonenden en Greenpeace slaan handen ineen tegen vervuiling Tata Steel

door

Greenpeace is duidelijk over wat er moet gebeuren. Directeur Palmen: Uitgangspunt is dat de overheid omwonenden moet beschermen tegen grote vervuilers. Dat betekent: sluit zo snel mogelijk de meest ziekmakende onderdelen van de staalfabriek. En van Tata Steel vragen we: wees eerlijk over je vervuiling. Want het klimaat, de natuur en de mensen kunnen de vervuiling van Tata Steel niet aan.”

Alleen maar geven – Maar wat houdt ‘alleen geven’ in?

door

Alleen geven betekent het idee dat je over jezelf hebt, wie jij denkt te zijn, te vergeten. Dat beoefen je als je zazen doet. Je gedachten laten voor wat ze zijn. Je ademhaling tellen en al je energie omlaag richten. Je denkt misschien,: “ja maar ik beoefen zazen juist om tot mijzelf te komen.’ Dan heb ik de volgende vraag voor je: ‘Wat is dat, jezelf en wat zou je met een zelf willen? Juist… je beoefent zazen om tot jezelf te komen. Dat wil zeggen dat je nog niet jezelf bent of nog niet tot jezelf gekomen bent. De oefening die daar voor nodig is, is ‘only giving’.

Tibetanen leggen uit wat ‘Zuig mijn tong’ betekent. Het is niet wat je denkt.

door

Tsering Kyi, een in de VS gevestigde Tibetaanse journalist, vertelde aan VICE World News dat in de Tibetaanse cultuur het uitsteken van de tong een ‘teken van respect of overeenstemming’ is, dat teruggaat tot de legende rond een wrede 9e eeuwse koning, Lang Dharma, die een zwarte tong had.

Dick – Juwelenschip

door

Mijn vroegere vriend Hans Korteweg heb ik, na een halve eeuw van weg geweest, onlangs weer ontmoet. Wat een wonderlijke belevenis. Nee, ik doel niet op de samenkomst van hem en klasgenoot Roel van Duijn om een jubileum van hun vriendschap te vieren nog niet zo lang geleden. Ik was daar niet aanwezig. Het gaat om een boekje met de naam Het Juwelenschip, dat hij, Hans, samen met een vertaalgroep van acht anderen samenstelde. Ik leerde het kort geleden pas kennen hoewel het al in 2004 is uitgegeven.

Geen dood geen vrees (65) – Na een moedige strijd …

door

Niets geen moedige strijd of een moedig gedragen lijden. Dat is niet de bedoeling met deze laatste tocht die ik ga. Het liefst maak ik hem zo draaglijk mogelijk en liefst zo pijnvrij mogelijk. Op een gegeven ogenblik als de pijnmedicatie niet meer werkt, of als ik erg versuft ben, gewoon kunnen zeggen dat het genoeg is. Ik heb een prachtig leven geleefd en nu mag dat eindigen. Wat een rijkdom dat dat hier in Nederland mogelijk is!