Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Dertiende jaargang

Dzogchen

The Mirror of the Heart of Vajrasattva: Two Upadesha Tantras of the Great Perfection

door

De Grote Perfectie, ook bekend als Atiyoga of Dzogchen (rDzogs chen), is een traditie van esoterisch boeddhisme die onmiddellijke verlichting voorstaat en die voor het eerst naar Tibet werd gebracht in de achtste eeuw van de Common Era. De Indiase manuscripten van deze traditie zijn verloren gegaan in de tijd. Alleen de Tibetaanse vertalingen zijn overgebleven.

Boekbespreking – De vlucht van de Garoeda

door

“De vlucht van de Garoeda” is een verzameling van Dzogchengedichten die bedoeld zijn als instructie in de trekchö-methode (doorbraak-methode) van meditatie, waarbij getracht wordt om een doorbraak te forceren uit het wereldse denken naar het aanschouwen van de werkelijkheid als zuiver verschijnsel. Een Garoeda is een mythische vogel, die een grote rol speelt in de Indiase godenverhalen.

Boeken – Een Schatkist van Overdracht door Geschriften

door

Longchenpa wordt gezien als een van de belangrijkste auteurs van geschriften uit de Dzogchen-traditie. Dzogchen (‘Grote Volmaaktheid’) is een nonduale leer en beoefening die gericht is op het ontdekken van je diepste, natuurlijke, oorspronkelijke staat van zijn. Sinds de zestiger jaren zijn er vele spirituele tradities en leraren in het Westen die op Dzogchen zijn gebaseerd of daardoor zijn geïnspireerd.

Is karma wel zo’n bitch?

door

Nog natrillend van frustratie, en met het beeld van mezelf als liefdevol en zo goed op weg naar Verlichting al net zo aan flarden geschoten als het hoofd van de man, wandelde ik ook weer verder. Een paar honderd meter verder voelde ik ineens een scherpe pijn door mijn hoofd gaan, alsof er in mijn hoofd van binnen iets ontplofte.

Spiegeltje – over gedachten en  gehechtheid 

door

Gedachten. Soms klinken ze als het onafgebroken gemurmel van een niet al te snel stromende beek. Soms als een woeste waterval. Soms voelen ze als elektrische impulsen (wat het trouwens ook zijn) die luid en knetterend in mijn hoofd voortrazen. Of een gedachten-explosie. Beelden, geluiden, herinneringen, associatiereeksen, gevolgd door analyses en oordelen.

Land in de werkelijkheid, stap in het heden

door

Hartzema verraadt een zekere romantische inborst door zijn verheerlijking van de kindertijd, de natuur en zijn anti-intellectualisme. Hij neigt ook tot een zekere psychologisering, zoals de veronderstelling dat achter al onze gedachten een soort onbewuste angst verborgen ligt. Bovendien gaat hij uitgebreid in op de fysiologische eigenschappen van de zintuigen, dat volledig berust op wetenschappelijk onderzoek en niet te rijmen valt met het mensbeeld van dzogchen.

Mijmeringen over bewustzijn

door

Je trok in je jeugd de conclusie dat je niet gewenst was. Met die ervaring ging je de wereld zien. Dat werd het fundament van je geloofssysteem. Je ging jezelf beschermen tegen deze pijnlijke gevoelens, die het gevolg zijn van wat je bent gaan geloven.  Dat kan zijn door jezelf zoveel mogelijk terug te trekken of vooral niet lastig te zijn. Of misschien ging je juist heel nadrukkelijk aanwezig zijn, wat door anderen juist als heel vervelend ervaren kan worden.

De hunkering naar heil en de macht van zelfbedrog

door

Als je niet oppast kan boeddhisme worden vervormd in de mal van het al te menselijke wensdenken in termen van houvast waar geen houvast is. Op iedere stap loert de dreiging van zelfbedrog. Door zijn ontkenning van het bestaan van een onsterfelijke ziel (atman) heeft het boeddhisme in zijn lange wordingsgeschiedenis vaak gekampt met een ‘nihilistisch’ imago.

Hondje

door

Toen knalde er dichtbij vuurwerk. Hartje zomer.  Of het was de terugslag van een klep in een automotor. Of er werd geschoten. Tenslotte begint dit verhaal in Amsterdam, waar schietpartijen volkomen normaal zijn.