In de zes maanden die ik met MU heb kunnen oefenen heb ik maar één keer een écht goede MU gegeven. ‘Now THAT’s a real MU,’ riep de Roshi enthousiast uit.
Columns
Geen dood, geen vrees (46) – Als later vroeger komt
Nu leven, in het hier en nu zijn, dit moment is waar het om gaat. In alles. Dat is wat Thich Nhat Hanh (Thay) me heeft geleerd. Het leven in aandacht, bewustzijn van wat je denkt, zegt en doet. Bewust zijn van iedere stap die je zet, van iedere hap die je neemt.
Het jaar 2022 – dag 293 – azijn
Klokkenluiders zijn mijn beste vrienden.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Sogenji desu: Hiroshima
In de vuurbal die op de explosie volgde werden mensen levend verbrand. Hun huid werd eerst plakkerig, dan vloeibaar en liet tenslotte los.
Vrijdag Zindag – Illusies
We hebben het nauwelijks in de gaten, maar veel in het leven draait om illusies. Als zinsbegoochelingen zouden ze de uitzondering moeten zijn, maar ze zijn veeleer de regel. Illusies zijn even vanzelfsprekend als onmisbaar. En heel functioneel.
Het jaar 2022 – dag 292 – privéherrie
Het leek wel het bardo, verschrikkelijke geluiden, angst.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
We zijn gelijk omdat we anders zijn
Integratie is larie.
Sogenji Desu: OFURO
De irritatie die ik toen voelde. Toegesproken worden alsof ik een kleine jongen was! En dat natuurlijk alleen maar omdat Keisan, die als koban voorop liep, zélf als eerste het bad in wilde!
Het jaar 2022 – dag 291 – rugzakje
De dood en de rugzakjes.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Sogenji desu: KOMAKU (slot)
Nadat ik de oorarts in m’n beste Japans bedankt had voor z’n goede zorgen liep ik terug naar Sogenji. Onderweg glipte ik stiekem even de Hallows in en trakteerde mezelf op een stuk cheesecake. Om het te vieren, zeg maar. OK, ik geef toe dat ik me een klein beetje schuldig voelde toen ik het – zittend op de trap van een klein buurttempeltje – opat. Maar ik liet het me er niet minder door smaken.
Edel – Met weinig stof in de ogen
Dit is menens. Het scheelde geen haar of de Boeddha had er de brui aan gegeven. Het is onbegonnen werk. Niemand gaat dit begrijpen. De dramatiek van het gebeuren wordt extra in de verf gezegd door in het verhaal een god te laten opdraven. Brahma Sahampati moet de Boeddha redden van een grote valkuil.
Het jaar 2022 – dag 290 – dwanggedachte
Ik eet, zou mezelf wel missen.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Fundamentele goedheid en verlichte samenleving
Fundamentele goedheid, je boeddhanatuur is niet iets wat hebben, het is wat we zijn. Boeddhist zijn is dit te geloven, te zien en te omarmen. Daarom zul je door het boeddhisme te beoefenen niets verkrijgen. Alles wat je doet door het boeddhisme te beoefenen, is uitdrukking geven aan je fundamentele goedheid.
Sogenji Desu: KOMAKU (deel 2)
Het was nog maar twee dagen geleden dat ik mijn trommelvlies gescheurd had, maar ik zat dus alweer bij de oorarts. Met een bezorgde blik keek hij me aan. Niet vanwege mijn oor, maar vanwege mijn gezicht. Het zat vol met krassen en schrammen. Hij gebaarde dat ik op de stoel kon gaan zitten.
Het jaar 2022 – dag 289 -begin
Ik ben geen baas of chef of uitgever, maar de receptionist van hotel Boeddhistisch Dagblad.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Over Theologie 39: Dommamismen (III)
In IJsland vindt men het niet gek om een weg om een rotsblok heen te leiden, als alternatief om het rotsblok op te blazen. Het rotsblok kan immers bewoond zijn door een geest. Waarin verschillen elfjes, kabouters, trollen, en feeën met engelen, duivels en demonen? Ja, in naam… en in de hen toegedachte schepper of baas. Maar verder? Het is allemaal fantasie, toch?
Sogenji desu: KOMAKU
Even werd ik heel duizelig en misselijk. Ik moest gaan zitten om van de klap bij te komen. In mijn oor een lawaai alsof ik recht onder waterval stond; en het voelde warm – alsof het vol liep met bloed.
Guy – De Stroom
Het kenmerk van een stroom is om te stromen. Alles wat in de stroom terechtkomt, wordt met de stroom meegevoerd.
Sogenji desu: TOJI TOYA
Dus liep ik net als ‘de rijke bramenplukker’ door het bos alsof het een paleis was; keek ik naar lucht alsof het een plafondschildering was; luisterde ik naar het zingen van de vogels alsof… Net zo lang totdat niet ik, maar de bramenplukker daar tussen de bamboes liep. En daarna haatte ik hem; schreeuwde ik naar hem omdat ik vond dat hij me bedrogen had.
Ludo – het huis
…
Dick – Practice
Lama Khenpo, met wie het gesprek later werd voortgezet, de liberale en voortvarende hoofd-abt van het klooster legde de nadruk op handelen vanuit je ware aard. Het doorzien van egoaspecten. Van jezelf en van de ander. Compassie en liefde, openheid en een groot hart vormden zijn management-gereedschap.
Sogenji desu – TEISHO
Bijna iedereen zat dus te slapen. Zelfs de Japanners, die de Roshi natuurlijk wel gewoon konden verstaan. Japanners beschikken namelijk over het verbluffende vermogen om bij dit soort gelegenheden meteen en en masse in slaap te vallen. En trouwens ook om allemaal tegelijk op precies het juiste moment weer wakker te zijn, en dan – zogenaamd aandachtig luisterend – weer rechtop te zitten.
Geen dood, geen vrees (45) – Dit lichaam is niet ik
Soms zijn de bijwerkingen van de medicatie heftig, soms is concentratie moeilijk en vaak is er een grote vermoeidheid. En als ik dan nachten ook niet goed slaap is het leven niet echt aangenaam. En lukt het schrijven niet echt goed. Daarom deze keer dit prachtige gedicht van Thich Nhat Hanh dat ik regelmatig lees.
Het jaar 2022 – dag 286 – schokkend
Het schokkende gedrag van de Vaste Torenbewoner.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
