Gaat opa Frans de baby grootbrengen?
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Columns
Ceremonie
Binnen het boeddhisme zijn geen goden, alle beelden binnen het boeddhisme zijn verbeeldingen van abstracte concepten. In ons dagelijks leven gebruiken we symbolen voor vanalles en nog wat, verkeersborden, radioactiviteit, gas, enzovoort. We zien deze symbolen en weten wat ze betekenen; binnen het boeddhisme zijn symbolen ontwikkeld die ons de weg wijzen binnen onze geest, tussen onze binnen- en buitenwereld.
‘Ik walg van dit etter-lichaam, ziek en vergankelijk’
Het is dus tanha (begeerte, letterlijk: dorst) die de wezens voortstuwt in de keten van wedergeboortes: ‘Bij wie de dorst naar bestaan afgesneden is, wiens geest vredig geworden is, hij zal de keten der geboorten ontstijgen; voor hem is er geen wedergeboorte meer.
Het jaar 2023 – dag 209 – hebzucht
Winst maken op de verkoop van eerste levensbehoefte: hebzucht.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Het jaar 2023 – dag 208 – eigenteelteerst
De weed smaakte best.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Guy – Gedachten (4)
Laat gedachten nooit je meditatiebeoefening beheersen. Je mediteert niet om te beletten dat gedachten opkomen (daar slaag je toch niet in).
Het jaar 2023 – dag 207 – christendemocratrischappelpartijvande arbeid
De christelijke arbeiders bestaan niet meer.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Het jaar 2023 – dag 206 – pakjebijdeburen
Mag ik het bij de buren afgeven?
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Theo en Thea, Youp en ‘De eerste edele waarheid’
Stilstaan is niet onze sterkste eigenschap. Individuen doen soms wel aan stilzitten maar wanneer hoor je iemand zeggen dat we ergens bij stil moeten staan en dat vervolgens ook echt doet? En dan bedoel ik uiteraard meer dan één minuut stilte en niet om onze mening te verankeren maar om eens echt zwijgend te aanschouwen.
Over de Lotus-soetra (34): de zevende parabel
Het is maar een parabel, en parabels moet je nooit letterlijk nemen. Maar je moet zo’n verhaaltje ook niet glimlachend opzijschuiven en denken dat het je niets te zeggen heeft, want dat heeft het juist wel. Parabels vertellen vaak meer dan er op het eerste gezicht, bij eerste lezing, staat. Boeddha zegt aan het einde van zijn parabel: ‘Als ik u zeg dat ik ga sterven en de wereld ga verlaten, heb ik daarmee dezelfde bedoelingen als de geneesheer vader uit dit verhaal’.
Omgaan met de (eigen) dood.
In dit verhaal komt de Boeddha nogal cru over. Eigenlijk geeft hij Kisa Gotami valse hoop. Hij stuurt haar weg om mosterdzaad wetende dat aan de situatie niets te veranderen valt. Hij kan haar zoontje, met of zonder mosterdzaad, nooit terug tot leven wekken, want die macht heeft hij niet. Hij is maar een mens zoals wij, geen god.
Buiten woorden en geschriften om
Ik vraag niet om woorden, noch vraag ik om geen woorden, kijk, de bloesem keert dwarrelend terug naar zijn tak.
Taigu – ‘Onnozele meelopers’
Is de atoombom een onderwerp voor boeddhisten? Het enig juiste antwoord luidt: ja, ‘de’ atoombom (er zijn er vele) is een onderwerp voor iedere wereldburger, dus ook voor boeddhisten. Tot voor kort hadden we kunnen zeggen dat niets gevaarlijker is voor de toekomst van de wereld dan wederzijdse nucleaire vernietiging (mutual assured destruction, treffend afgekort als MAD), wanneer de ene mogendheid begint met het afschieten van kernwapens op de ander, en anderen met gelijke munt terugbetalen. Maar bij wie de vlammenzee ziet op Maui (Hawaïi), of in Griekenland, of in Canada of Californië, zou het idee kunnen postvatten dat de opwarming van de aarde een nog actueler vraagstuk is dan een verzengende nucleaire wereldoorlog.
Gedachten (3)
Observeer je gedachten. Maar ga er niet in mee. Observeer hoe ze uit het niets ontstaan en vergaan. Hoe ze jouw wereld opbouwen. Hoe ze je elk moment opnieuw laten geboren worden. Herboren laten worden. ‘Weder’-geboren laten worden.
Vacüüm
…
Dick – Bloei
Mijn oog viel op een boekenlegger van de hand van onze vriendin Anne-Riet. Zij had er deze prachtige tekst op gezet: Hebban olla vogala nestas hagunnan hinase hic anda thu, wat unbidan we nu? Je zou het niet zeggen maar het is Nederlands, het vroegste Nederlands zelfs. Zo zeiden ze duizend jaar geleden: Hebben alle vogels nesten begonnen behalve ik en jij; wat wachten we nu, ofwel: ‘Alle vogels zijn al aan het nestelen, behalve jij en ik; waar wachten we nog op?’. Waarschijnlijk een liefdesliedje. Maar mijn hart sprong ook op, omdat er meteen een overdrachtelijke betekenis in me opborrelde.
Geen dood geen vrees (78) – Als het leven anders wordt
Wie deze columns leest weet dat ik regelmatig als vrijwilliger met gedetineerde mannen en tbs-gestelden heb gewerkt. Dit heeft een prachtige verdieping in mijn leven gebracht. Het betekende ook een confrontatie met mensen en met een wereld die ik voorheen niet kende.
Het jaar 2023 – dag 203 – goedevrijdag
Het geluk zit in een klein hoekje.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Illusie
De rest van de vergadering zeg ik bijna niets en luister vooral. Ik voel me onzichtbaar. Alsof er een grote glazen wand tussen mij en dit plaatje staat. Het plaatje waar ik zo graag onderdeel van wil zijn, maar niet kan zijn omdat ik verdwaald ben in mijn eigen landschap.
Dharmaregen
Ik woonde ooit een lezing van een filosoof bij over de vraag: waarom zijn filosofen zo gehecht aan hun gedachten? Wat mij vanuit mijn zenachtergrond verbaasde was dat hij die gehechtheid als heel belangrijk ervoer. Het boeddhisme ziet die gehechtheid als een bron van lijden. Filosofen koesteren hun gedachten, bouwen ze zorgvuldig op en toetsen ze aan de vereisten van een heldere redenering. Een filosoof kan niet zomaar eender wat beweren. Filosofie is een boeiende wetenschap.
Leven in Thailand – Boekenwurmen
Vorige week was een slang er in geslaagd onze snake-proof volière binnen te komen. (We hebben het gat inmiddels gevonden en gedicht). Een ongevaarlijke ratsnake, concludeerden we, dus ik haalde de slangengrijper om hem te pakken. Maar ineens kwam hij met zijn kop omhoog en bleek het een cobra te zijn.
Het jaar 2023 – dag 202 – haandiesprinkt
De sprinkhaan en de krokodil.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Jasper – Dialectische negatie
Een voordeel van het dialectisch model is dat het helpt breed te kijken. Van de maatschappij of bijvoorbeeld de economie kunnen veel aspecten in hun ontwikkeling worden benoemd en kan hun werking worden ingecalculeerd. Bijvoorbeeld kan in de politiek breed leren kijken nieuwe inzichten opleveren, voor de korte en langere termijn, rekening houdend met de maatschappelijke gelaagdheid.
Theo – De wekelijkse poetsbeurt als zandmandala
Ken je dat? De ‘baalgedachte’ dat je iedere week maar weer het huis moet poetsen? Je zult zeggen: “Ach, Theo, je moet niet zoveel denken maar gewoon beginnen.” Het equivalent eigenlijk van: niet lullen maar poetsen. “Herken en erken het gevoel maar laat je er niet door meeslepen.” Jullie hebben natuurlijk gelijk. Dat weet ik […]