Mensen als de benedictijn en zenleraar Willigis Jäger doen de grondvesten van het instituut waaraan ze zich verbonden hebben op hun grondvesten trillen. Niet om het ten val te brengen, maar om verandering mogelijk te maken, om bij de directe ervaring en bij de tijd te blijven.
Columns
In de marge (7) – geloof
ik ben ervan overtuigd dat er met “geloven” niets mis is. Ongeacht wat of waarin je gelooft. Maar houdt het vloeibaar! Dat wil zeggen: laat het niet tot absolute zekerheid verworden. En voor zover ik weet is er maar één manier om dat vloeibaar houden te bereiken en dat is door te twijfelen.
Gooood-evening! boeddhisten in de Lage Landen
Asbest kan dodelijk zijn, maar niet altijd. Moge iedereen gelukkig zijn, vrij van leed, haat en gehechtheid. Met name jij.
OECUMENE
Al bijna een eeuw zoeken sommige kerken elkaar op. Hun vertegenwoordigers overleggen en doen dingen samen. En toch blijft de oecumenische band een Latrelatie: Living Apart Together.
Gooood-evening! boeddhisten in de Lage Landen
Chef loopt al zes jaar op dezelfde schoenen. Moge iedereen gelukkig zij, vrij van leed, haat en gehechtheid. Met name jij.
Schandaal van onze eeuw
Het aantal miljonairs in Nederland neemt toe, maar de armoede eveneens. Hoe is dat mogelijk?
Good-evening! boeddhisten in de Lage Landen
Kleintjes vallen niet op, maar ze zijn er wel. Moge iedereen gelukkig zijn, vrij van leed, haat, gehechtheid. Met name jij.
Gooood-evening! boeddhisten in de Lage Landen
Ontroering en zo. Moge iedereen gelukkig zijn, met name jij.
Gooood-evening! boeddhisten in de Lage Landen
“I Love You Because”, zong Jim Reeves in de jeugd van de Chef. Nog altijd een mooie song. Moge iedereen gelukkig zijn, vrij van leed, haat en gehechtheid. Met name jij, old chap.
In de marge (6) – geduld
Ik vrees dat “geduld” net als pelgrimeren in de marge van de samenleving terecht is gekomen. Wie ik ook spreek, men vindt het bijzonder dat ik een pelgrim ben. Menigeen zegt het eigenlijk ook wel te willen zijn. En dan komt het : even. Het moet en mag niet te lang duren.
Oor-log
Ongeveer een kwart eeuw geleden heb ik de stad verruild voor het platteland. Heerlijk rustig, zo leek het. Maar elke maandag vloog hier tuig over, zó laag dat je ineen kromp van de herrie.
Bodai deel XX – Het boze herderinnetje
Onbelemmerd dondert de wereld van de jonge monnik helder en scherp door zijn ogen naar binnen. Hij staat op en grijpt Acwajit bij de schouders en roept: ‘Je moet eten anders krijg je anorexia. Helderheid, tegenwoordigheid van geest zit in de rijstepap, neem wat.’